Do tego typu koszmarów prowadzi sytuacja, gdy na tym samym oddziale przyjmuje się porody i dokonuje się aborcji. Czy chcielibyście Państwo, aby Wasze dziecko miało narodzić się w takim szpitalu? Albo dziecko Państwa córki, wnuczki lub kogoś bliskiego z rodziny? A właśnie tak według planów Donalda Tuska i aborcyjnego lobby mają wyglądać wszystkie szpitale w Polsce. Wszyscy lekarze mają być aborcjonistami i mają standardowo sugerować aborcje swoim pacjentkom. Jeśli uda się zrealizować ich żądania, WSZYSTKIE kobiety w Polsce będą zagrożone poprzez emocjonalne szantaże, naciski, namowy i możliwe „pomyłki”. Już za tydzień w Sejmie debata w sprawie aborcji. Musimy działać, musimy walczyć!
Do morderczej pomyłki doszło przed Wielkanocą w Praskim Szpitalu Uniwersyteckim. Personel szpitala wykonał aborcję kobiecie, która zgłosiła się do placówki na badania kontrolne w ciąży. Po fakcie szpital przeprosił pacjentkę za zabicie jej dziecka, kwalifikując całe zajście jako „niepożądane zdarzenie”.
Zabójstwo tego dziecka to konsekwencja zarażenia sumień i umysłów lekarzy mentalnością aborcyjną. Dla pracowników szpitala, w którym morduje się dzieci, aborcja w pewnym momencie staje się rutyną. Podczas tego samego dyżuru komuś pomaga się urodzić, a kogoś innego się zabija poprzez aborcję.
Makabryczna pomyłka nie powinna więc nikogo dziwić, tym bardziej, że jedną z najczęściej stosowanych metod aborcji jest sztuczne wywołanie porodu. Dzieci po sztucznie wywołanym porodzie pozostawiane są na śmierć. Po prostu czeka się aż umrą z głodu, wyziębienia lub uduszenia. W „najlepszym” przypadku stosuje się procedurę umieszczenia abortowanego dziecka w cieplarce, bez podania tlenu czy znieczulenia, by w męczarniach udusiło się. W tym samym czasie, na tym samym oddziale, inne dzieci leżą w inkubatorach lub salach porodowych. Są zaopiekowane, nakarmione i umieszczone w komfortowych warunkach.
Jest to selekcja ludzi. Jedni będą mogli żyć, drudzy będą musieli zginąć.
70 lat temu taka selekcja odbywała się na rampie w niemieckim obozie koncentracyjnym Auschwitz. Jedni ludzie jako przymusowi robotnicy mogli stanowić pożytek dla państwa, więc pozwalano im żyć. Inni, zakwalifikowani jako chorzy, słabi, niepotrzebni, nieprzydatni lub niewłaściwej rasy, trafiali do komór gazowych. Jak powiedziała jedna z pielęgniarek, która na własne oczy widziała zbrodnie dokonywane w Auschwitz:
„W naszym bloku kilka kobiet urodziło. Mengele rozkazał, by noworodki przeniesiono do łaźni, gdzie pozostawiono je, aż umarły. Kobiety, które urodziły, zostały na rozkaz Mengelego zabrane następnym autem do gazu.”
Dzisiaj selekcja ludzi odbywa się na wczesnym etapie ich życia w szpitalach, w trakcie wizyty u ginekologa. Kryteria tej selekcji są otwarte. Jak publicznie mówią aborcjoniści: „każdy powód do aborcji jest dobry”, w związku z czym można zamordować człowieka, ponieważ ktoś akurat ma takie życzenie.
Przejście przez taką selekcję ma być obowiązkowe dla każdego polskiego dziecka w łonie matki.
Donald Tusk i jego ministrowie, którzy są wykonawcami poleceń międzynarodowego lobby aborcyjnego, zaplanowali na przyszły tydzień, w dniach 10-12 kwietnia, sejmową debatę w sprawie upowszechnienia w Polsce aborcji. Ich żądania zakładają m.in. odebranie dzieciom poczętym prawnego statusu „człowieka” oraz formalną legalizację w Polsce aborcji na żądanie, de facto do końca ciąży, nawet w 9 miesiącu tuż przed terminem porodu.
Donald Tusk zapowiedział również, że zamierza ścigać i karać wszystkich lekarzy, którzy odmówią wykonania aborcji na dziecku. Za odmowę aborcji lekarzowi ma z urzędu grozić prokurator. Podobnie za odmowę aborcji ukarany ma być cały szpital poprzez pozbawienie placówki kontraktu z NFZ, co w praktyce będzie oznaczać konieczność likwidacji oddziału ginekologicznego.
Podsumowując:
1) Wszyscy lekarze w Polsce mają być aborcjonistami.
2) Wszystkie szpitale w Polsce mają być ośrodkami aborcyjnymi.
W konsekwencji powyższych:
Aborcja ma stać się domyślną, standardową opcją sugerowaną w trakcie wizyty kobiety w ciąży u ginekologa.
Jeżeli plan Tuska wejdzie w życie, zagrożeni będą wszyscy – każda rodzina w Polsce i każda kobieta. Każde poczęte dziecko będzie zagrożone aborcją, gdyż jedynymi lekarzami będą aborcjoniści wywierający emocjonalną presję na pacjentki. Od wielu lat do naszej Fundacji zgłaszają się kobiety z całej Polski mówiąc, że były zmuszane do aborcji przez lekarza prowadzącego ich ciążę. Wiele kobiet ulega tym naciskom pod wpływem autorytetu lekarza i braku świadomości w sprawie aborcji. Kolejne kobiety i dzieci będą także ofiarami „pomyłek”, takich jak aborcja w szpitalu w Pradze, gdy na tym samych oddziałach szpitalnych będą przyjmowane porody i wykonywane aborcje.
To jednak nie wszystko.
Gdzie dzieci w łonach matek nie mogą czuć się bezpiecznie, tam nikt nie może czuć się bezpiecznie. Pogarda dla życia najmniejszych i najbardziej bezbronnych ludzi musi w konsekwencji doprowadzić do odebrania prawa do życia wszystkim ludziom. Jak mówiła Matka Teresa z Kalkuty:
„Jeżeli matce wolno zabić własne dziecko, cóż może powstrzymać ciebie i mnie, byśmy się nawzajem nie pozabijali?”
Przyzwolenie dla aborcji, upowszechnienie aborcji i rozprzestrzenienie się mentalności aborcyjnej w umysłach ludzi, doprowadzi do kolejnych prześladowań i okrucieństwa, którego nasz naród wielokrotnie doświadczył już w ostatniej historii, m.in. w postaci obozów koncentracyjnych i komór gazowych.
Czy chcielibyście Państwo, aby Państwa dziecko miało urodzić się w szpitalu takim jak ten w Pradze, gdzie może dojść do pomyłki: czy przyjąć poród czy dokonać aborcji? Czy chcielibyście Państwo, aby w takich warunkach rodziła Państwa córka, wnuczka lub ktoś bliski z rodziny? Czy chcielibyście Państwo, aby „opiekę” nad Państwa dzieckiem sprawował lekarz-aborcjonista, który jedne dzieci ratuje a inne morduje?
Ja nie. Dlatego razem z wolontariuszami naszej Fundacji i powiększającą się grupą sojuszników stajemy do walki.
W czwartek 11 kwietnia, w trakcie trwania sejmowej debaty, nasza Fundacja organizuje w Warszawie Marsz w obronie dzieci. Zaczynamy Mszą Św. o godz. 15:00 w bazylice Świętego Krzyża, po czym o 16:00 gromadzimy się na wiecu pod pomnikiem Kopernika, skąd przejdziemy pod Sejm RP. Zapraszam Państwa do udziału w Marszu. Proszę również zachęcić swoich znajomych do udziału w Marszu (w tym celu można np. pobrać oficjalny plakat Marszu z naszej strony, w wersji internetowej lub do druku). Jeżeli nie możecie Państwo osobiście uczestniczyć w Marszu, proszę wesprzeć organizację naszych akcji finansowo.
Równolegle do Marszu, nasza Fundacja organizuje w całej Polsce niezależne kampanie informacyjne i publiczne modlitwy różańcowe w intencji powstrzymania aborcji. W najbliższym czasie takie akcje odbędą się m.in. w: Oleśnicy, Warszawie, Krakowie, Wrocławiu, Gdańsku, Sopocie, Szczecinie, Łodzi, Toruniu, Bydgoszczy, Elblągu, Radomiu, Lublinie, Olsztynie, Ełku, Siedlcach, Białymstoku, Olkuszu, Katowicach i Poznaniu. Do naszej Fundacji dołączają też nowe osoby, które chcą organizować takie akcje w swoich miejscowościach. Musimy je odpowiednio przeszkolić, zapewnić im wsparcie logistyczne oraz wyposażyć w niezbędny sprzęt taki jak wielkoformatowe bannery oraz megafony. Aktualnie potrzebujemy na te działania ok. 17 000 zł.
Możemy toczyć walkę o życie tylko dzięki stałej i regularnej pomocy Darczyńców. Dlatego proszę Państwa o przekazanie 50 zł, 100 zł, 200 zł, lub dowolnej innej kwoty, jaka jest dla Państwa obecnie możliwa, i umożliwienie nam zorganizowanie Marszu w obronie dzieci oraz przeprowadzenie innych działań mających na celu powstrzymanie aborcyjnej ofensywy na Polskę.
Numer konta: 79 1050 1025 1000 0022 9191 4667
Fundacja Pro – Prawo do życia
ul. J. I. Kraszewskiego 27/22, 05-800 Pruszków
Dla przelewów zagranicznych – Kod BIC Swift: INGBPLPW
Aborcja to nie „wybór” czy „prawa kobiet”, jak kłamią w swojej propagandzie zwolennicy tego procederu. Aborcja to krwawa selekcja ludzi na wczesnym etapie ich życia.
Od naszej postawy dzisiaj zależy przyszłość Polski i całego naszego narodu. Już za tydzień debata w sprawie aborcji w Sejmie RP. Do zwycięstwa zła potrzeba tylko tego, aby ludzie dobrzy nic nie robili. Dlatego proszę Państwa o pomoc i wsparcie naszej walki.
Z wyrazami szacunku
