Relacja z V Międzyszkolnego Konkursu Piosenki Hetmanutki 2025
Kiedy dziś o tym piszę, wciąż słyszę w głowie próby mikrofonów, ustawianie instrumentów, wcześniej dekoracji, dopinanie programu, niespodzianki z ostatniej chwili, zmieniające scenariusz i pierwsze nieśmiałe kroki uczestników, którzy przyjechali do nas z takim zapałem, jakby to była ich własna szkoła.
A przecież była to już piąta edycja, pięć lat budowania czegoś, co zaczęło się od: „może spróbujmy?”. I chyba właśnie dlatego mam do tego wydarzenia tak osobisty stosunek. Każdy rok zostawia inny ślad, ale ten szczególnie chwyta za serce.
Nie organizuję konkursu sama, choć faktycznie często to ja zaczynam wysyłać pierwsze maile, ustawiać plan wydarzeń i stresować się, czy nic nie umknie. W tym roku doszło jeszcze, sama nie wiem nawet, kiedy i z jakiego powodu, dziwne ukłucie niepewności. Po raz pierwszy pozwoliłam sobie na myśl, iż może formuła już się wyczerpała, iż może entuzjazm innych ostygł, iż może mój pomysł, który przez lata napędzał tylu ludzi, nagle przestanie ich przyciągać.
Jednak, gdy po krótkim kryzysie pierwsze szkoły zaczęły potwierdzać udział, poczułam nie tylko ulgę, ale też przypomnienie, iż to, co budujemy od lat, nie znika dlatego, iż na moment zadrży organizator. Ta chwila zawahania była mi potrzebna, by zrozumieć coś ważnego: iż piąta edycja to już nie jedynie konkurs, tylko jakaś wspólna historia, którą niesie wiele osób, choćby wtedy, gdy ja przestaję na sekundę wierzyć, iż jest oczekiwana.
I tak… 25 listopada we wtorek rozpoczęliśmy filmem wspomnieniowym, który powstał dzięki bardzo ważnym osobom, 6 absolwentkom Hetmana: Roksanie Dziurze, Natalii Kmuk, Idze Kwarciany, Pauli Nazar, Wiktorii Orlińskiej i Zuzannie Świstek. Dziewczyny zrobiły to z takim zaangażowaniem i sercem, iż trudno było nie uśmiechnąć się, nie wzruszyć, kilka razy aż zakręciła się łezka w oku, a ich opowieści od razu przypomniały nam, jak wyjątkowe chwile tworzyliśmy przez te wszystkie edycje.
Przygotowania do Konkursu wymagały ogromnego zaangażowania, ale mogłam liczyć na wiele osób, które wniosły swój wkład w każdy jego etap. Pragnę z całego serca podziękować uczestnikom oraz ich opiekunom, którzy reprezentowali szkoły z Baranowa Sandomierskiego, Mielca, Osieka, Sandomierza, Sokolnik, Stalów, Ślęzaków, Tarnobrzega, Wilczyc i Woli Baranowskiej. W Hetmanutkach wystąpiło 42 wykonawców, 29 solistów i 13 osobowy zespół RYTM, szkoły podstawowe reprezentowali: Zuzanna Bereska, Otylia Bownik, Nadia Buchnieva-Derbashi, Wiktoria Dyl, Lena Dziwisz, Anna Gawron, Lena Kozłowska, Lena Kutyło, Nicola Leśniak, Maja Łoboda, wspomniany zespół RYTM, Gabriela Okoń, Julia Pietras, Lena Monika Sankowska, Julia Wryk. W drugiej kategorii szkół ponadpodstawowych wystąpili: Kinga Brania, Karolina Demko, Gabriela Ciepiela, Eryk Franuszkiewicz, Milena Furtak, Łukasz Marut, Marta Mortka, Zaira Otgianu, Julia Pietrasz, Michał Ignacy Rochnowski, Wiktoria Rydza, Gabriela Wilk, Emilia Winiarz, Julia Wolanin i Milena Wójtowicz.
Dziękuję Wam za podróż do nas, za odwagę, za chwile, w których prawie wszystko brzmiało idealnie, było prawdziwe, a także za wykonania, które zatrzymywały czas. Wasze interpretacje sprawiły, iż znów poczułam, dlaczego to robimy.
Dla mnie uśmiech widowni jest równie istotny co werdykt jury. Dlatego moje podziękowania kieruję także do rodziców, opiekunów, fanów Konkursu i wszystkich, którzy od lat pojawiają się na naszych koncertach, trzymają kciuki, nagrywają filmiki i wspierają młodych artystów, cudzych i własnych, z jednakową życzliwością. Tworzycie atmosferę, której nie da się zaplanować w scenariuszu, ale bez której nic nie brzmi tak samo.
Nie sposób wyobrazić sobie Konkursu bez prowadzących. Za sceniczny profesjonalizm i umiejętność prowadzenia całego wydarzenia należą się serdeczne podziękowania: Emilii Mikule (IIIC), Marcelinie Obarze (IA), Mai Lutomskiej (IIIC), Annie Gronkowskiej (IIID), Hubertowi Kieliszkowi (IIID) i Karinie Furman (IA). Tegoroczni prowadzący znakomicie wywiązali się ze swojej roli, z wdziękiem i humorem kierowali przebiegiem koncertu, utrzymując uwagę widowni i wprowadzając uczestników w wyjątkowy klimat całego wydarzenia.
Tradycją Hetmanutek są muzyczne przerywniki w trakcie obrad jury, to takie krótkie występy wprowadzające przerwę, na które zawsze czekamy, bo od lat dostarczają dodatkowej dawki energii i euforii a przede wszystkim wzbogacają całe wydarzenie o niezapomniane momenty. W tym roku również ich nie zabrakło. Na scenie mogliśmy podziwiać ucznia IVA Wojtka Szwagierczaka, który niezwykle ekspresyjnie zaprezentował swoją interpretację piosenki Beyoncé Bodyguard. A następnie „mocno metalowo” zrobiło się dzięki SOULTORE w składzie: Julia Barnaś (IIIC) grająca na gitarze prowadzącej, Emilia Barnaś (IVB) na gitarze rytmicznej, Jan Szajowski na perkusji i Adrian Rogowski na gitarze basowej. Mikołaj Mrzygłód (IVD) frontman zespołu, rozpalił publiczność wokalem w Seek & Destroy i Fade, ze sceny docierała moc, energia i czysta metalowa charyzma od pierwszego do ostatniego dźwięku.
Ogromny ukłon wędruje do naszego jury, w składzie: pani Kamila Wolska, pan Konrad Kowal i pani Joanna Szpyt, za uważność, szczere rozmowy, trafne uwagi i wspólne decyzje, które nigdy nie są łatwe, a zawsze sprawiedliwe. Dziękuję, iż podchodzicie do młodych wykonawców z troską, a nie oceną, a przede wszystkim za to, iż zawsze mogę na Was liczyć.
No i wreszcie dźwięk. Ukłony kieruję do wiernego przyjaciela Hetmanutek pana Jarosława Piątkowskiego, który od lat dba o to, by każdy koncert i konkurs brzmiał perfekcyjnie, a także do Kuby Dula (IIID), wyjątkowego i bardzo odpowiedzialnego „technika” który odpowiadał za prawidłowe wyświetlanie prezentacji, adekwatną kolejność podkładów muzycznych oraz dopracowanie każdego detalu podczas przygotowań do wydarzenia, a przede wszystkim w trakcie jego trwania.
Nie mogę też nie wspomnieć o wszystkich współorganizatorach, którzy wnieśli ogromne zaangażowanie, cenne pomysły i niezastąpione wsparcie w każdej fazie organizacji koncertu. Szczególne podziękowania kieruję do dyrekcji Hetmana, a także moich koleżanek z grona pedagogicznego pani Renaty Krasy, która podjęła się zadania montażu filmu wspomnieniowego oraz pani Barbary Szewerniak, która czuwała nad przebiegiem głosowania na nagrodę publiczności, gwarantując jego prawidłowy i bezproblemowy przebieg. Dziękuję również wszystkim nauczycielom, którzy wspierali nas dobrym słowem, pomagali na różnych etapach przygotowań i byli z nami na koncercie. Serdecznie dziękuję pani Marzenie Jarzynie za błyskawiczne przygotowanie relacji z Hetmanutek oraz panu Adamowi Kunyszowi za profesjonalną opiekę nad ekipą foto‑press, dzięki czemu mogliśmy uwiecznić najważniejsze momenty Konkursu.
Szczególne podziękowania kieruję również do Wiktorii Dziadury (IIID) i Michaliny Tworek (IIIC), które wykonywały zdjęcia, ich artystyczne oko i wyczucie chwili sprawiły, iż mamy fotografie opowiadające własną historię, a wszystkie ujęcia wykonawców i publiczności wyszły naprawdę piękne.
A jeżeli mowa o Hetmanutkowej publiczności, absolutnie nie mogę zapomnieć o autorce – Julii Turoczy (IB), która w tym roku przygotowała nagrodę publiczności, czyli wyjątkową, szydełkową interpretację Fridy Kahlo, wręczoną zwyciężczyni Konkursu w tej kategorii.
Pragnę również podziękować uczniom Hetmana, którzy pomagali przygotować hol, szatnie oraz grupie wsparcia, która posprzątała szkołę po koncercie. To była świetna postawa!
Na zakończenie chcę też po raz kolejny ukłonić się nisko wszystkim sponsorom, przyjaciołom Hetmanutek, to dzięki Wam mogę spełniać marzenie, iż każdy uczestnik dostaje upominek, a zwycięzcy nagrody.
Dziękuję bardzo Pani Adrianie Wach-Przybysz i Basi Bukale (IIIA) za dostarczenie owoców, Mai Knafel (IIIC) i Oliwii Stydze (IIIC) za przygotowanie wypieków, którymi z euforią częstowaliśmy publiczność i uczestników koncertu.
Na zakończenie, choć wcale nie na ostatnim miejscu, pragnę z całego serca podziękować mojej klasie wychowawczej IIIC za ogromne zaangażowanie i bezcenną pomoc przy współorganizacji tego wydarzenia. Julia B., Antosia, Ula, Oskar, Aleks, Maja K., Julia K., Emilia K., Tosia, Maja L., Martyna, Emilia M., Oliwier, Oliwia P., Olek, Oliwia S., Michalina z prawdziwą pasją i dbałością o każdy detal przygotowali dekoracje, upominki oraz prezentację, a podczas całego koncertu czuwali nad uczestnikami, troszcząc się o każdy szczegół i wspierając przebieg wydarzenia. Ich energia, pomysłowość i gotowość do działania sprawiły, iż Konkurs nie tylko przebiegł sprawnie, ale nabrał wyjątkowego, ciepłego charakteru, który na długo pozostanie w naszej pamięci. Moi Drodzy, to było coś naprawdę wielkiego. Już wiem, iż mogę z Wami przygotować każde wydarzenie!
I już kończąc … Piąta edycja pokazała mi coś ważnego: sukcesu nie robią statuetki ani dyplomy, tylko ludzie, którzy w dniu konkursu wychodzą poza role.
A ja? Ja jestem po prostu wdzięczna, iż mogę być częścią tego wydarzenia.
Do zobaczenia za rok, wrócimy na pewno z nowymi pomysłami i taką samą radością.
Zapraszamy do Hetmana!
RKL
