Nasze narodziny wydarzyły się 25 listopada 1950 roku i były bardzo trudne. Nikt wówczas nie pytał kto, ile i kiedy nam zapłaci – po prostu wszyscy wzięliśmy się do roboty. Nauczycielom pomagali rodzice, każdy według swoich umiejętności i możliwości. Remonty, naprawy, gromadzenie sprzętu i materiałów trwało długo, powoli i systematycznie. Wszystkim udzielał się entuzjazm druha Wacława Milke, który został jednym z pierwszych pracowników MDK i tworzył jednocześnie zespół Dzieci Płocka, mieliśmy więc mnóstwo poezji, barw, piosenek, pieśni, tańców i zarazem świetny instruktaż pedagogiczny i metodyczny.
Potem były liczne zmiany nazwy, statutów, przekształcenia organizacyjne, kadrowe i inne aż w końcu zostaliśmy Domem Kultury Dzieci i Młodzieży, a potem, w roku 1974 Młodzieżowym Domem Kultury.
W roku 1988 na wniosek Romy Ludwickiej, z ogromnym wsparciem nauczycieli, rodziców, dzieci odbyło się uroczyste nadanie naszej placówce imienia Króla Maciusia Pierwszego. To był sygnał związku z pedagogiką Janusza Korczaka, która towarzyszy nam w pracy wychowawczej do dzisiejszego dnia.
Tak wytrwaliśmy szczęśliwie 75 lat, mimo trudności, ale za to z wieloma sukcesami artystycznymi, wychowawczymi, a przede wszystkim ze świadomością, iż pozostajemy i będziemy zawsze w sercach dzieci, które tu – na Tumskiej 9a – odkrywały czar muzyki, plastyki, literatury, sportu, a niekiedy swoje wybory życiowe i zawodowe wyprowadzały z godzin, dni i lat spędzonych na zajęciach w MDK.
Trwamy więc, rozwijamy się, doskonalimy, mamy środki i wyposażenie, wzbogaciliśmy się o trzy filie, dla wygody dzieci i rodziców – na Podolszycach (EmDeKuś), w Imielnicy (Przystanek Maciuś) oraz piękny, dobrze wyposażony Ogród Jordanowski.
Działamy społecznie razem z Wielką Orkiestrą Świątecznej Pomocy, ratujemy przyrodę dziką i zwierzęta domowe, prezentujemy swoje talenty i umiejętności na płockich, ogólnopolskich i międzynarodowych imprezach artystycznych, gościmy w całej Polsce na obozach artystycznych, sportowych, na wycieczkach i imprezach w bratnich domach kultury.
Przede wszystkim zaś kochamy to, co tworzy Młodzieżowy Dom Kultury, te więzi, które pozostają na całe życie i wspomnienie dzieciństwa, przeżywanego w świecie wyobraźni, przyjaźni i serdeczności.
