Jeśli kiedykolwiek ze zdumieniem obserwowałeś, jak eksperci od ciekawostek, tacy jak Mroczny Niszczyciel w The Chase, wychwytują z powietrza tajemnicze fakty i zastanawiałeś się, czy ich mózgi działają trochę inaczej niż Twoje, nie jesteś sam.
Doktor Monica Theo czterokrotna uczestniczka popularnego amerykańskiego teleturnieju Jeopardy.
Po raz pierwszy brała udział w zawodach w szkole średniej, zdobyła mistrzostwo uczelni, a na początku tego roku dotarła do ćwierćfinału w najwyższej klasy turnieju na zaproszenie.
Teraz, gdy jest doktorantką z psychologii na Uniwersytecie Emory w Atlancie, chciała wiedzieć, czy w mózgach ludzi, którzy pamiętają, iż nosorożec jest narodowym zwierzęciem Szkocji, dzieje się coś szczególnego.
„Zastanawialiśmy się, czy moglibyśmy odkryć coś na temat tego, co sprawia, iż mózgi i umysły ekspertów ds. informacji publicznej są bardziej przywiązane do informacji publicznych niż inni ludzie” – powiedziała programowi Popołudnia RNZ.
Powiedziała, iż istnieją dwa rodzaje pamięci: pamięć epizodyczna i pamięć semantyczna.
„Pierwsze to wspomnienie rzeczy, które ci się przydarzyły, widoków, dźwięków, zapachów i ludzi, z którymi jesteś, wszystkich tych szczegółów, które przychodzą ci na myśl, kiedy zamykasz oczy i wyobrażasz sobie, iż cofasz się w czasie.
„Nazywamy tę pamięć pamięcią epizodyczną, w której pamiętasz wydarzenia ze swojego życia”.
Sean Wallace, gwiazda „Pościgu”. (Źródło: TVNZ)
Dodała, iż drugim rodzajem pamięci jest pamięć faktów.
„Kto był pierwszym premierem Kanady i tym podobne. To pamięć semantyczna”.
Współczesna neuronauka mówi nam, iż te dwa systemy pamięci współpracują ze sobą ściślej, niż wcześniej sądzono, powiedziała.
Z jej opowieści wynika, iż rozmawiając z innymi uczestnikami Jeopardy, odkryła, iż mają oni specyficzny sposób zapamiętywania.
„Kiedy ludzie pamiętają te trywialne fakty, często są w stanie przypomnieć sobie, gdzie byli, z kim byli i niektóre szczegóły tych rzeczy.
„Wydaje się, iż ludzie łączą swoje fragmentaryczne wspomnienia, aby przypomnieć sobie czas, kiedy poznali fakty i same fakty”.
Dodała, iż potwierdziło to badanie, do którego rekrutowano uczestników ze strony internetowej poświęconej konkursom międzynarodowym.
„Umieszczaliśmy ludzi w tych „muzeach”, gdzie zebraliśmy szereg faktów i zdjęć z prawdziwych muzeów, a także uczyliśmy ludzi tych nowych rzeczy.
„Odkryliśmy, iż eksperci od ciekawostek, gdy przypominali sobie fakty, których nauczyli się w naszym wirtualnym muzeum, z większym prawdopodobieństwem pamiętali, który obraz eksponatu widzieli w tym samym czasie lub w której połowie badania go widzieli – czyli w pierwszej połowa czy druga połowa?”
Dodała, iż eksperci ds. informacji publicznej mają więcej tego rodzaju „powiązań”.
„Znaleźliśmy pewne dowody tego rodzaju przywiązania, przywiązania, jakie eksperci od ciekawostek mają do faktów i miejsca, w którym się ich nauczyli”.
Dlaczego więc ma to dla nas znaczenie? Powiedziała, iż może nam to pomóc w zdobyciu większej wiedzy na temat pamięci w ogóle.
„Studiowanie zagadnień ogólnych to dla nas świetny sposób, aby dowiedzieć się więcej o tym, w jaki sposób nasza pamięć o naszych doświadczeniach lub pamięć epizodyczna może wpływać na naszą pamięć o tym, jak ogólnie działa świat, w jaki sposób pobieramy te informacje z jednego systemu pamięci i umieszczamy je w innym systemu i jak te systemy porozumiewają się ze sobą.”
rnz.co.nz
