UFO znów wylądowało w Szamotułach
Po dwuletniej przerwie do Szamotuł powrócił niezwykle popularny Uliczny Festiwal Osobliwości. W związku z remontem płyty rynku przeniesiono go do Parku Zamkowskiego i był to strzał w dziesiątkę! interesujące żywe rzeźby, interakcje z odbiorcami, lokalne wątki w postaci Halszki w baszcie i trójki drukarzy (pierwsza w Wielkopolsce drukarnia mieściła się przecież na terenie zamku Górków) – wszystko to niezwykle podobało się, jak zwykle licznej, publiczności.
Zapraszamy do obejrzenia reportażu z tego wydarzenia.
Kwietne dywany w Sędzinach koło Dusznik co roku ładniejsze
W Spycimierzu (gmina Uniejów) dywany z kwiatów w Boże Ciało układa się od ponad 200 lat. W naszych Sędzinach to dopiero 8. rok, ale widać, iż zrodziła się już tradycja, którą zaakceptowała miejscowa społeczność. Kwiaty zbiera cała parafia, kobierzec układa kilkanaście osób – zawsze przed wejściem do kościoła, a od kilku lat także wokół świątyni i w środku (od ołtarza do wyjścia).
Pomysł zrodził się podczas jednej z katechez, kiedy ks. proboszcz Sławomir Pawlicki opowiadał młodzieży właśnie o Spycimierzu. W kościele Niepokalanego Serca NMP i św. Wojciecha w Sędzinach od kilku lat powstaje także największa w naszym regionie szopka bożonarodzeniowa (druga w Wielkopolsce). Do Sędzin zapraszamy przez cały rok. W kościele warto obejrzeć obrazy i witraże Mariana Schwartza.
Zdjęcia z FB parafialnego i Magdalena Hojak-Pałęza
Na Uniwersytecie Trzeciego Wieku w Szamotułach powstają piękne ikony!
Studentki szamotulskiego Uniwersytetu Trzeciego Wieku, pod kierunkiem Jarka Kałużyńskiego – artysty i znawcy ikon, stworzyły piękne wizerunki Mikołaja Cudotwórcy. Zakończył się szósty cykl pisania ikon; w poprzednich semestrach namalowano, lub – jak wolą niektórzy – napisano, następujące typy ikon: mandylion (twarz Chrystusa odciśnięta na chuście), archanioł Michał, Matka Boża Kazańska, Nie płacz, Matko (Matka Boża Bolesna), Matka Boża Pocieszenia „Szamotuł Pani” (to również typ Matki Bożej Kazańskiej). Proces powstawania ikon jest wieloetapowy. „Każda ikona jest inna, piękna i prawdziwa, bo stworzona z ogromnym zaangażowaniem i pasją” – stwierdził Jarek Kałużyński. Gratulujemy!
To był jubileuszowy Spacer z Historią
10. Spacer z Historią odbył się 25 maja szamotulskimi ulicami Sukienniczą i Skargi. Dla tych, którzy nie mogli być z nami, kilkanaście zdań komentarza. W czasie spotkania weszliśmy do dwóch budynków: obecnego gmachu Szkoły Podstawowej nr 2 (dawnego gimnazjum) i kaplicy sióstr służebniczek Niepokalanego Poczęcia NMP w pierwszym budynku szpitala.
Usytuowanie budynku szkoły przy ul. Skargi przedwojenny dyrektor Gimnazjum ocenił jako niefortunne. Kazimierz Beik pod koniec lat 20. XX w. pisał, iż w prowadzeniu lekcji bardzo przeszkadza turkot wozów z pobliskiego Rynku, zwłaszcza w dni targowe, nieprzyjemny jest też zapach rzeki znajdującej się na tyłach budynku. Obiekt powstał w 1882 r. dla Szkoły Rolniczej (Landwirtschaftsschule), przeniesionej dwa lata wcześniej ze Wschowy. Szkoła realizowała 6-letni program nauczania, po odzyskaniu przez Polskę niepodległości najstarsze klasy dokończyły nauczanie, a resztę roczników przekształcono w polskie gimnazjum. Do 1933 r. szkoła realizowała program 8-letniej szkoły gimnazjalnej, następnie przekształcono ją w 4-letnie gimnazjum (zakończone tzw. małą maturą) i 2-letnie liceum (zwieńczone egzaminem maturalnym, który otwierał drogę na studia). Szkolny regulamin obowiązywał uczniów choćby w wakacje! Dotyczył on np. opłat za szkołę, stroju uczniowskiego czy zakazu wychodzenia z domów po godz. 20 (od jesieni do wiosny) lub po 21 (wiosną i latem) – dodać należy, iż po tych godzinach spacer pod opieką rodziców był jednak możliwy. Szamotulskie gimnazjum w okresie międzywojennym miało profil humanistyczny (z łaciną), nosiło wówczas nr 790. Na 1. piętrze, ciasnej zresztą szkoły, mieściło się 5-pokojowe mieszkanie dyrektora. Kilka lat po wojnie ze względów politycznych zaprzestano używania imienia patrona i szkołę przekształcono w 4-letnie liceum ogólnokształcące (przez wiele lat nr 54). W 1976 r. oddano do użytku nowy gmach szkolny, do którego przeniesiono liceum, natomiast w budynku przy ul. Skargi pozostała powołana do życia rok wcześniej Szkoła Podstawowa nr 4 (od 1978 r. im. K. Świerczewskiego). Zlikwidowano ją w momencie reformy szkolnictwa, która wprowadziła gimnazja (Gimnazjum nr 1 im. Powstańców Wlkp.). Wraz z kolejną reformą oświatową budynek stał się jednym z obiektów Szkoły Podstawowej nr 2.
Najstarsza zachowana wzmianka o szpitalu w Szamotułach pochodzi z 1413 r., był to jednak szpital parafialny przy nieistniejącym kościele św. Ducha (ul. Poznańska), czyli rodzaj przytułku. W 1873 r. do Szamotuł przybyły siostry służebniczki Niepokalanego Poczęcia NMP, które – w tym samym miejscu – prowadziły ochronkę i opiekowały się chorymi. Tę działalność siostry kontynuowany w powstałej w 1894 r. nowej siedzibie pod wezwaniem św. Józefa – budynku przy ul. Sukienniczej. Władze pruskie kilka razy ograniczały działalność sióstr, sprowadzono również diakonisy (siostry ewangelickie), które założyły własny szpital przy dzisiejszym pl. Sienkiewicza. Początkowo szpital przy Sukienniczej był niewielki, gdyż liczył 20 łóżek, nowe skrzydło wybudowano w 1911 r., kolejna duża rozbudowa nastąpiła w 1930 r. W 1949 r. władze państwowe odebrały siostrom ich obiekt, szpital zaczął działać jako instytucja powiatowa. Nadano mu imię XIX-wiecznego polskiego chirurga, pioniera ortopedii – Ludwika Bierkowskiego; z nieznanych przyczyn w późniejszym okresie przestano przywoływać nazwisko patrona. Kolejne skrzydło szpitala – tym razem prostopadłe, przy ul. Skargi – zostało oddane do użytku w 1976 r. W 2018 r. na tyłach szpitala powstał budynek poradni specjalistycznych. W czasie spaceru krótko wspomniano postaci pierwszych wybitnych ordynatorów szpitala – Sylwestra Nizińskiego, Antoniego Nowickiego i – powojennego dyrektora – Wiktora Dullina.
Obecnie w Szamotułach mieszka tylko kilka sióstr służebniczek Maryi. Trzeba jednak pamiętać, iż w przeszłości odegrały one bardzo istotną rolę w służbie dla mieszkańców Szamotuł. Oprócz ochronki i szpitala w latach 1927-27 prowadziły Przytulisko dla Starców przy ul. Chrobrego, a od 1945 r. także przedszkole parafialne przy Staszica (upaństwowione w 1961 r.). W przyszłym roku przypada 150-lecie pobytu sióstr w Szamotułach.
Spotkanie prowadzili Agnieszka Krygier-Łączkowska i Piotr Nowak. Dziękujemy wszystkim, którzy wzięli w nim udział i już zapraszamy na kolejny spacer, który odbędzie się 25 czerwca. Tym razem chcemy opowiedzieć Państwu o historii ul. 3 Maja.
Zdjęcia obiektów Piotr Mańczak i Andrzej Bednarski
Wielkopolska każdego dnia
W czerwcu w codziennym programie Telewizji Polskiej (TVP 3) będzie można obejrzeć odcinki z informacjami o osobach i wydarzeniach związanych z regionem szamotulskim: UFO, czyli Ulicznym Festiwalu Osobliwości (2.06), Mieczysławie Kwileckim z Oporowa (5.06), uznaniu cudów związanych z obrazem Matki Bożej Szamotulskiej (6.06), wizycie gen. Józefa Hallera w Szamotułach i we Wronkach (7.06), Henryku Haglu (16.06), powstaniu Rady Gimnastyczno-Sportowej i budowie stadionu w Szamotułach (17.06), otwarciu Muzeum Ziemi Szamotulskiej (22.06), obchodach 500-lecia Szamotuł (23.06), Wincentym Szamotulskim (24.06) i Zofii z Karskich Mycielskiej (26.06).
Link do programu: https://poznan.tvp.pl/55640115/wielkopolska-kazdego-dnia
CZERWIEC 2022
Imprezy i koncerty
Minione
KINO
