Nowe informacje ujawniają niepokojący obraz przemocy rówieśniczej wśród dzieci w Irlandii.
Bullying wśród dzieci w Irlandii to złożony problem, który często pozostaje niewidoczny.
Przemoc rówieśnicza w Irlandii
Nowe badania przeprowadzone w Irlandii ujawniają niepokojący obraz przemocy rówieśniczej wśród dzieci i młodzieży.
Tylko 40% trzynastolatków, którzy doświadczyli zachowań przypominających nękanie, poinformowało o tym dorosłych. Jeszcze mniej dziewięciolatków zgłasza podobne sytuacje.
Wnioski oparto na danych z narodowego programu badawczego Growing Up in Ireland (GUI), który analizuje doświadczenia dzieci w wieku 9 i 13 lat – zarówno w szkole, jak i poza nią.
Kiedy dzieci są pytane wprost, czy były prześladowane, odsetek odpowiedzi twierdzących jest stosunkowo niski – wśród trzynastolatków to tylko 8%.
Jednak gdy przedstawia się im konkretne przykłady zachowań (np. wyzywanie, bicie, wykluczanie), aż 62% przyznaje, iż doświadczyło przynajmniej jednej z takich sytuacji w ciągu ostatnich trzech miesięcy. Co trzeci nastolatek przeżywa takie zachowania regularnie.
Nękanie w Irlandii
Problem w dużej mierze wynika z różnic w postrzeganiu, czym jest nękanie. Dzieci i młodzież często utożsamiają bullying z wyzwiskami czy agresją online, natomiast nie zaliczają do niego np. społecznego wykluczenia.
W efekcie nie traktują takich doświadczeń jako czegoś, co powinno być zgłaszane dorosłym. Szczególnie zagrożone przemocą rówieśniczą są:
- dzieci z niepełnosprawnością
- osoby LGBTQ+
- dzieci z nadwagą
Chociaż chłopcy częściej doświadczają przemocy fizycznej, to dziewczynki są znacznie bardziej narażone na wykluczenie społeczne i wyzwiska – zarówno bezpośrednio, jak i w internecie lub przez wiadomości tekstowe.
Konsekwencje nękania
Większość dzieci, które doświadczają zachowań przemocowych, zgłasza silne emocje – głównie złość, smutek i strach. Od 16% do 20% z nich mówi o dużym wpływie na swoje samopoczucie. Dziewczęta częściej niż chłopcy odczuwają negatywne skutki emocjonalne.
Z badań wynika też, iż dzieci, którym dokuczano w młodszym wieku, w wieku 13 lat mają niższy poziom dobrostanu psychicznego i wyższe wskaźniki depresji.
Jednym z kluczowych wniosków płynących z badań jest to, iż znaczna część dzieci doświadcza szkodliwych zachowań, które wpływają na ich emocje, ale nie nazywa ich „bullyingiem”.
To sprawia, iż rzadziej zwracają się o pomoc. W szkołach i zajęciach pozalekcyjnych potrzeba bardziej inkluzywnego języka i podejścia, które pozwolą dzieciom rozpoznać, iż także wykluczenie czy pozornie „niewinne” uwagi mogą mieć poważne skutki, jak twierdzą eksperci.
Również reakcja dorosłych na zgłoszenia jest kluczowa – dzieci potrzebują wsparcia, a nie nadmiernych restrykcji. Warto wspólnie z dzieckiem opracować plan działania, który może obejmować rozmowę ze szkołą czy nauczycielem.
Należy pamiętać, iż irlandzkie szkoły dysponują w tej chwili procedurami wydanymi przez Ministerstwo Edukacji, które mają na celu skuteczne reagowanie na przypadki nękania.
