„Cały rok odkładałam na ferie dla dzieci, a one wyśmiały moje plany. ...

„– Ferie? – Starszy syn popatrzył na mnie, jakbym z księżyca spadła. – A co, ja dziesięć lat mam? Daj spokój. Spojrzałam z nadzieją na Dawida, ale on choćby nie oderwał wzroku od ekranu. – Nigdzie nie jadę – stwierdził. – Muszę przejść to do końca”.