7 września 2025 roku na Placu św. Piotra w Watykanie papież Leon XIV ogłosił świętymi bł. Carla Acutisa i bł. Pier Giorgia Frassatiego. W uroczystości uczestniczyły dziesiątki tysięcy wiernych, w tym pielgrzymi z Archidiecezji Krakowskiej. Dla stolicy Małopolski wydarzenie ma szczególne znaczenie – to właśnie tutaj od lat rozwija się kult obu Włochów, a ich obecność w życiu religijnym Krakowa jest coraz bardziej wyraźna.
Pier Giorgio Frassati urodził się w 1901 roku w Turynie jako syn włoskiego senatora i ambasadora oraz malarki. Od najmłodszych lat wyróżniał się sprawiedliwością, dojrzałością duchową i wrażliwością na los potrzebujących. Choć ojciec chciał widzieć go jako redaktora dziennika „La Stampa”, sam Pier Giorgio obrał inną drogę – studia inżynierii górniczej na Politechnice Królewskiej w Turynie. Chciał być blisko robotników i ewangelizować młodzież. Był aktywny w wielu stowarzyszeniach katolickich – Apostolstwie Modlitwy, Konferencji św. Wincentego a Paulo, Uniwersyteckiej Federacji Katolików Włoskich, a także w ruchu skautowym. 28 maja 1922 roku wstąpił do Trzeciego Zakonu Dominikańskiego, przyjmując imię Hieronim. W 1924 roku założył wraz z przyjaciółmi nieformalne „Stowarzyszenie Ciemnych Typów”, które łączyło wspólne wyjazdy w góry z modlitwą i apostolatem.
Frassati był człowiekiem pełnym życia. Uwielbiał góry, spędzał czas na wspinaczkach i narciarstwie, a jednocześnie nigdy nie zaniedbywał Eucharystii i modlitwy. Przyjaciele nazywali go „Lawiną Życia”, a ojciec – z przekąsem – „czystym wariatem”. W życiu codziennym szczególnie troszczył się o biednych i chorych. Mieszkańcy Turynu wspominali go jako młodego mężczyznę, który niósł paczki z żywnością, odzieżą i lekarstwami dla potrzebujących. Nie bał się kontaktu z chorymi na zaraźliwe choroby. To właśnie od jednego z nich zaraził się polio. Zmarł 4 lipca 1925 roku w wieku zaledwie 24 lat.
Jego pogrzeb zgromadził tłumy mieszkańców Turynu, którzy dostrzegali w nim człowieka świętego. Proces beatyfikacyjny rozpoczął się w 1932 roku, a Jan Paweł II ogłosił go błogosławionym 20 maja 1990 roku. 25 listopada 2024 roku podpisano dekret uznający cud za jego wstawiennictwem – uzdrowienie zerwanego więzadła ks. Juana Gutiérreza – co otworzyło drogę do kanonizacji.
Kraków zetknął się z Frassatim szczególnie w 2016 roku, gdy został jednym z patronów Światowych Dni Młodzieży. Do bazyliki oo. Dominikanów sprowadzono wtedy jego relikwie, a młodzi z całego świata modlili się przy nich, poznając jego duchowość. W stolicy Małopolski działa również Stowarzyszenie im. Pier Giorgio Frassatiego, które organizowało Msze święte ku jego czci. Choć jego kult nie jest tak szeroki jak w przypadku Carla Acutisa, obecność Frassatiego w Krakowie pozostaje wyraźna i przypomina o młodym świeckim, który całym życiem pokazywał, iż świętość jest możliwa w codzienności.
Carlo Acutis urodził się w 1991 roku w Londynie, a dorastał w Mediolanie. Pochodził z rodziny, która nie była związana z Kościołem, jednak od dzieciństwa przejawiał niezwykłą wiarę. Początek jego religijności wiązał się ze snem, w którym zmarły dziadek poprosił go o modlitwę. Nauczył się jej od niani i od tego momentu coraz bardziej zbliżał się do Boga. W wieku siedmiu lat, za zgodą arcybiskupa Pasquale Macchiego, przystąpił wcześniej do Pierwszej Komunii Świętej. Od tego czasu codziennie uczestniczył we Mszy świętej, regularnie adorował Najświętszy Sakrament i spowiadał się.
Był zwyczajnym nastolatkiem – grał w gry komputerowe, spotykał się z rówieśnikami – ale swoje życie budował na Eucharystii. Pasjonował się informatyką i wykorzystał tę wiedzę, aby ewangelizować. Tworzył strony internetowe dla parafii i wspólnot, a w wieku 15 lat przygotował projekt dokumentujący 136 cudów eucharystycznych na całym świecie. Nazywano go „Bożym influencerem”, bo łączył świat komputerów z wiarą.
We wrześniu 2006 roku Carlo zaczął odczuwać objawy choroby. Diagnoza była jednoznaczna – ostra białaczka szpikowa typu M3 w ostatnim stadium. Zmarł 12 października 2006 roku, mając zaledwie 15 lat. Swoje cierpienie ofiarował w intencji papieża i Kościoła. Pochowany został w Asyżu, w mieście św. Franciszka. Proces beatyfikacyjny rozpoczął się w 2013 roku. W 2020 roku za jego wstawiennictwem uzdrowiony został chłopiec z Brazylii, cierpiący na rzadką wadę trzustki, a w kolejnych latach zatwierdzono drugi cud – uzdrowienie studenta z Florencji po ciężkim urazie głowy.
Kraków od kilku lat odgrywa szczególną rolę w szerzeniu kultu Carla Acutisa. Jego relikwie znajdują się w Sanktuarium św. Jana Pawła II, parafii św. Wojciecha w Bronowicach, Kalwarii Zebrzydowskiej i Tokarni. Szczególnym miejscem jest kaplica Ruchu Apostolstwa Młodzieży na Cichym Kąciku, której patronem został właśnie Carlo – ze względu na swoje umiłowanie Eucharystii i bliskość młodym. Patronuje też wspólnocie „Komórka bł. Carla Acutisa” przy duszpasterstwie akademickim św. Anny. Archidiecezja Krakowska przygotowała się do kanonizacji poprzez czuwania i modlitwy, a 2 września swoją premierę miała piosenka „Plan na życie” nagrana przez krakowskie wspólnoty muzyczne.
