Chce zostać dziennikarką. Zuzia walczy z chorobą i potrzebuje naszej pomocy

emkielce.pl 3 godzin temu

Zuzia Kulesza cierpi na Dziecięce Porażenie Mózgowe i dyzartrię, które utrudniają jej normalne poruszanie się, mowę i realizację marzenia o zostaniu dziennikarką i pisarką. Walka z chorobą wymaga intensywnej rehabilitacji. Każdy z nas może pomóc nastolatce i dać jej nadzieję na normalne życie.

MPD wiąże się z wieloma utrudnieniami i wyrzeczeniami. Przez chorobę Zuzia ma niewłaściwe napięcie neuromięśniowe, dodatkowo stwierdzono u niej dyzartrię, czyli zaburzenie mowy, które utrudnia jej komunikowanie się z otoczeniem.

– Dla niej wykonanie prostej czynności bywa wielkim wyzwaniem. Za nią jest setki godzin na salach rehabilitacyjnych. Cieszę się, iż wciąż walczy i się nie poddaje, mimo tak wielu przeciwności. Potrzebna jest dalsza praca, aby utrzymać mięśnie w dobrej kondycji. Istotne są również zajęcia z neurologopedą i ćwiczenie mowy – tłumaczy Barbara Kulesza, mama Zuzi.

To wszystko jest jednak bardzo kosztowne. Nastolatce możemy pomóc, przekazując nasze wsparcie poprzez portal SiePomaga.

– Koszt zajęć jest naprawdę spoty, dlatego też prosimy o wsparcie naszej zbiórki na rehabilitację Zuzanny – dodaje mama dziewczyny.

Zuzia marząca o zostaniu dziennikarką, odwiedziła siedzibę naszej redakcji. Mogła dowiedzieć się, jak wygląda praca dziennikarzy i reporterów oraz poczuć radiowy klimat i atmosferę.

– Bardzo mi się tutaj podoba. To niesamowite, iż miałam okazję tu przyjechać. Kiedy mama powiedziała mi, iż odwiedzimy radio od razu się ucieszyłam – mówiła nam przyszła dziennikarka.

– Ujęło mnie to, iż Zuzia marzy o tym, żeby zostać dziennikarką i redaktorką. Może uda nam się razem z naszymi słuchaczami właśnie to marzenie Zuzi spełnić – dodał ks. Karol Rasała, dyrektor Radia eM Kielce.

Zuzanna napisała również tekst z podziękowaniami za wsparcie:

„Mam na imię Zuzanna i mam 18 lat. Chodzę do czwartej klasy w III Liceum Ogólnokształcącym im. Cypriana Kamila Norwida w Kielcach z oddziałami integracyjnymi i w tym roku piszę maturę. Chciałabym iść na studia dziennikarskie, ponieważ swoją przyszłość wiąże właśnie z tym zawodem. Moim marzeniem jest pisać powieści i móc je wydawać.

Pod koniec szkoły podstawowej próbowałam pisać własne autorskie powieści. W połowie liceum zaczęłam interesować się pracą w wydawnictwie bądź w redakcji radia. Bardzo dziękuję pracownikom Radia eM Kielce za możliwość zobaczenia stacji od tej drugiej strony. W dziennikarstwie najbardziej zachwyca mnie to, iż każdy znajdzie coś dla siebie. Myśle, iż niepełnosprawne osoby z różnymi dolegliwościami mają sporo do przekazania światu, ale z powodu swoich utrudnień nie mogą.

Kiedy ludzie pytają mnie, jak sobie radzę ze swoją niepełnosprawnością, odpowiadam: Chciałabym żeby inni dostrzegli w nas normalne osoby, które też pragną żyć. Pokazać innym, iż my – tak jak inni – również jesteśmy ludźmi, którzy odczuwają każde emocje jak na przykład euforia czy smutek, potrzebują przyjaciela, czy osobę której mogą się zwierzyć. Pragniemy normalnie żyć, zwiedzać świat, realizować swoje cele życiowe. Pisząc ten artykuł uświadomiłam sobie, iż w pełni pokochałam siebie taką jaką i nauczyłam się, iż moja choroba to część mnie. jeżeli jakiś niepełnosprawny to czyta - nie bój się, bądź sobą, zacznij walczyć o swoje marzenia, bo każdy je posiada. przez cały czas uczę się życia i za swoją supermoc uważam to, iż nigdy się nie poddaje i dążę do wyznaczonych przez siebie celów z determinacją.

Oprócz moich marzeń o redakcji, aspiruję, aby zrealizować moje mniejsze cele, a w tym mogę liczyć na pomoc swoich bliskich, za co im bardzo dziękuję i jestem wdzięczna. Uwielbiam słuchać Eda Sheerana i Oskara Cymsa, ale nie ograniczam się do dwóch artystów.. Kocham spędzać czas z moimi bliskimi to dla mnie forma odpoczynku. Moją pasją, o której nie mówię często jest sport. Nie boję się nowych wyzwań i z chęcią zrobię coś po raz pierwszy. Chciałam spróbować jazdy na łyżwach i się udało z pomocą mojej mamy. Na co dzień chodzę do fizjoterapeuty i na siłownię z trenerem personalnym. Pomaga mi to w chodzeniu i utrzymaniu równowagi, ale dzięki temu lepiej się również czuję.

Dziękuję wszystkim za wsparcie, za możliwość spełnienia mojego marzenia, które wydawało mi się bardzo dalekie, ponieważ jeszcze nie skończyłam liceum. Doceniam słuchaczy Radia eM i jeszcze raz dziękuję za wsparcie. Pozdrawiam Zuzia.”