Badania na temat postawy rodziców wobec używania przez nastolatków alkoholu pozwalają wiele z tych nasuwających się wątpliwości rozwiać. Potwierdzają, iż trzymanie się reguły nieużywania alkoholu w okresie dorastania nie rujnuje relacji, a wręcz przeciwnie. Pomaga również przeciwdziałać piciu alkoholu przez młodych ludzi.
Restrykcyjna postawa wobec obecności alkoholu w życiu dziecka przejawia się nie tylko w ustalaniu i egzekwowaniu zasad zakazujących picia na tym etapie życia, ale i monitorowaniu nastolatka (za: Koning, 2012). Restrykcyjnej postawie wobec alkoholu w życiu dziecka powinna jednak towarzyszyć dobra relacja z nim i emocjonalne wsparcie (Mallett i wsp., 2011). Najbardziej korzystne zachowania rodziców, a tym samym takie, które najlepiej chronią młodych ludzi, łączą autorytatywność z bardzo dobrym kontaktem z dzieckiem. Jego przejawem jest dwukierunkowa komunikacja między rodzicem a dzieckiem i dążenie do wzajemnego zrozumienia (za: Koning, 2012). Istotny jest również przebieg rozmów o alkoholu. Rodzice, którzy często rozmawiają na temat spożywania alkoholu i jego konsekwencji, częściej angażują się w monitorowanie rodzicielskie, mają lepsze relacje z nastolatkami, w porównaniu z rodzicami, którzy mówią o spożywaniu alkoholu, ale nie rozmawiają o jego konsekwencjach (Abar i wsp., 2011). Prawdopodobnie zależność między wymienionymi czynnikami ma charakter cyrkularny. Lepsza relacja z nastolatkiem sprzyja angażowaniu się rodziców w to, jak i z kim spędza swój czas młody człowiek. Z drugiej strony zaangażowanie rodziców i otwarte rozmawianie z nastolatkiem dają mu poczucie, iż jest kimś ważnym, o kogo rodzice zwyczajnie się troszczą. istotną częścią rozmów o alkoholu są, jak się okazuje, informacje o jego skutkach. Rodzice powinni mieć zatem wiedzę na temat tego, z jakimi konsekwencjami dla młodych ludzi wiąże się jego spożywanie w młodym wieku. Z pewnością rozmawianie o konsekwencjach ułatwia nastolatkom zrozumienie powodów, dla których rodzice wprowadzają zakaz jego picia.
