Dr Sławomir Oliwniak – pierwsza rocznica śmierci

Właśnie mija rok od śmierci wybitnego i pełnego niezwykłej charyzmy naukowca, a zarazem wieloletniego pracownika Wydziału Prawa Uniwersytetu w Białymstoku – dr. Sławomira Oliwniaka.

W związku z pierwszą rocznicą Jego śmierci odbędzie się uroczystość zaplanowana na najbliższy poniedziałek, 26 maja, na godz. 9:00 w sali Rady Wydziału. Podczas spotkania, na którym swoją obecnością zaszczycą nas również Rodzice dr. Oliwniaka, głos zabierze Dziekan Wydziału Prawa – dr hab. Artur Olechno, prof. UwB.

Po części oficjalnej, w Bibliotece Wydziału Prawa zostanie odsłonięta tablica pamiątkowa poświęcona śp. dr. Sławomirowi Oliwniakowi. Nastąpi także prezentacja Jego księgozbioru.

Jednocześnie informujemy, iż w piątek, 23 maja, o godz. 7.30, w kościele pw. św. Wojciecha w Białymstoku odbędzie się msza w intencji dr. S. Oliwniaka w pierwszą rocznicę Jego śmierci.

Dr Sławomir Oliwniak zmarł 23 maja 2024 r.

Był wybitnym naukowcem i dydaktykiem, wyjątkowym erudytą. W swoim sumieniu kierował się dążeniem do poznania prawdy, co odzwierciedlały jego słowa i czyny. Był wrażliwy na piękno i tym, co piękne starał się otaczać. Jako opiekun dziesiątków magistrów i doktorantów był niedoścignionym wzorem promotora. W relacjach ze studentami występował jako ich przyjaciel, nigdy nie odmawiając im wsparcia.

Przez wiele lat prowadził wykłady z Prawoznawstwa, Teorii Demokracji i Filozofii Prawa, tym samym stając się dla pokoleń studentów twarzą teorii i filozofii prawa. Wykładanie było jego pasją, a akademia i nauczanie były jego sposobem życia. To otrzymane od studentów za kunszt oratorski i dydaktyczny liczne Oscary Studenckie traktował jako najwyższe wyróżnienie. We wspomnieniach zostanie z nami jako naukowiec i wykładowca, który nigdy nie przestał podkreślać, iż „prawnik musi czytać”.

Inspirował do wielkich rzeczy, najwyżej cenił wolność i wzywał do krytycznej refleksji oraz nonkonformizmu w trudnych czasach. Był nieocenionym źródłem inspiracji dla współpracowników, potrafił udzielić odpowiedzi na każde naukowe pytanie, zawsze można było liczyć na Jego twórcze rady. Zdobywanie wiedzy, miłość do literatury i pasję dzielenia się nimi uczynił stylem swojego życia.

Całe swoje życie oddał nauce i uniwersytetowi, również w ostatnich dniach pamiętając o obowiązkach akademickich. Jego odejście pozostawiło niezastępowalną pustkę w duszy całej społeczności akademickiej.