Uznaje się, iż kluczowym celem edukacji XXI wieku jest przygotowanie uczniów i uczennic do pracy, która jeszcze nie istnieje. W przyszłości mają oni i one wykorzystywać technologie, których jeszcze nie wynaleziono, aby rozwiązywać problemy, których jeszcze nie zdiagnozowano. Jak przygotować młodych ludzi do osiągania sukcesów w nowej gospodarce „opartej na wiedzy”?
Dla wielu osób zajmujących się edukacją odpowiedzią jest zwiększenie nacisku na podstawowe umiejętności komunikacji, krytycznego myślenia, współpracy i kreatywności. Wyobraźmy sobie jednak twórczą klasę, w której osoby uczące się aktywnie i na wiele sposobów angażują się w naukę. Pracują wspólnie nad rozwiązywaniem problemów oraz łączą swoją wiedzę z nowymi koncepcjami, by lepiej zrozumieć dane zagadnienie. Odkrywają i lepiej zapamiętują, ponieważ odnoszą nową wiedzę do przykładów z życia codziennego.
Od dwudziestu lat Uniwersytet Teksański w Austin realizuje program „Drama for Schools”, który wspiera lokalne i ponadlokalne systemy edukacji na całym świecie. Program umożliwia formowanie twórczych klas, w których stymuluje się kreatywność, a uczniowie i uczennice sięgają po sztukę i uczą się w twórczy sposób.
Drama-Based Pedagogy – jako oparte na sztuce podejście do nauczania i uczenia się – działa, ponieważ odwołuje się do poznawczych, społecznych i instruktażowych uwarunkowań skutecznego uczenia się. Liczne badania pokazują, iż uczniowie i uczennice aktywnie uczestniczący w działaniach związanych ze sztuką rozwijają i poprawiają:
- krytyczne i twórcze myślenie oraz umiejętność rozwiązywania problemów;
- wyniki w nauce mierzone standardowymi testami, wskaźnikami zdawalności i liczbą przyjęć na wyższe uczelnie;
- zaangażowanie i motywację, które przekładają się na lepszą frekwencję, zachowanie i podnoszenie aspiracji edukacyjnych;
- znajomość kultury i poczucie więzi z dziedzictwem kulturowym;
- kompetencje osobiste i społeczne, w tym poczucie sprawczości, pewności siebie i empatii.
Jako społeczeństwo mamy obowiązek rozwijać się i adaptować do zmian w coraz bardziej złożonym świecie. Musimy wyposażyć młodych ludzi w umiejętności, które pozwolą im w pełni zrealizować ich potencjał w pracy i życiu prywatnym. Moją największą nadzieją jako matki jest to, iż moje dzieci będą szczęśliwe i spełnione w świecie, który dopiero się tworzy, jakikolwiek on będzie.
Katie Dawson – wykorzystuje sztukę do zwiększania równości, dostępu i poczucia przynależności w edukacji. Jest profesorą nadzwyczajną na Uniwersytecie Teksańskim w Austin i kieruje programem MFA w zakresie dramatu i teatru dla młodzieży i społeczności. Zdobyła wiele uniwersyteckich i krajowych nagród za swoje badania i praktykę dydaktyczną. Współpracuje z ambasadami Stanów Zjednoczonych w krajach Europy Wschodniej w celu poprawy krytycznego i kreatywnego myślenia w edukacji. Prowadzi również projekty badawcze na Tajwanie i w Australii. Odbyła dwuletnią wizytę na Uniwersytecie Południowej Australii, gdzie badała innowacje pedagogiczne. Autorka nagradzanych książek: „The Reflexive Teaching Artist” i „Drama-Based Pedagogy: Activating Learning Across the Curriculum”.
