Sezon na grzybobranie powoli nabiera tempa. Jednak zanim do niego przystąpimy, należy ocenić stan swojej wiedzy, aby uchronić się przed zebraniem trującego gatunku. W poszukiwaniu smacznych i chętnie używanych w rozmaitych przetworach opieńków łatwo bowiem natknąć się na niebezpieczne sobowtóry.
REKLAMA
Zobacz wideo Jak Sylwia Przybysz łączy pracę z macierzyństwem? "Mam męża, który jest aktywnym rodzicem"
Czy wszystkie opieńki są jadalne? Leśny rarytas z intensywnym smakiem
Opieńki występują w lasach w niemal całej Polsce. Sezon na nie dopiero się rozpoczyna. To grzyby późnej jesieni, a ich prawdziwy wysyp można zaobserwować w październiku i listopadzie. Przez wielu miłośników leśnych darów opieńki miodowe, ciemne oraz bezpierścieniowe uważane są za jedne z najsmaczniejszych gatunków. Największe skupiska znajdziemy na spróchniałych pniach drzew i na powalonych konarach w lasach iglastych.
Po odpowiednim jego przetworzeniu nadają się do bezpiecznego spożycia. Należy je dokładnie umyć i gotować przez minimum 5 minut. Największym walorem jest ich kapelusz, który w smaku zachwyca intensywnością i lekką cierpkością. Trzony nie są już tak niesmaczne. Po wstępnej obróbce termicznej sprawdzą się do smażenia lub marynowania. Będą zachwycającym składnikiem sosów, zup oraz sałatek.
OpieńkiFot. Waldek Sosnowski / Agencja Wyborcza.pl
Z czym można pomylić opieńki? Kilka ważnych zasad
Wielu grzybiarzy z obawy o ryzyko pomyłki z maślanką wiązkową, rezygnuje ze zbierania opieniek. Te na pierwszy rzut oka mogą je łudząco przypominać. Podobnie jak opieńka występuje w kępach na pniach lub korzeniach drzew. Nie bez przyczyny również dawniej była określana mianem opieńki fałszywej lub opieńki trującej. Podobnie hełmówka jadowita, strzępiak ceglasty oraz łuskwiak nastroszony. Wszystkie z wymienionych w przeciwieństwie do opieńki są trujące, a ich spożycie może mieć tragiczne skutki, łącznie z ciężkim zatruciem, a choćby śmiercią.
Istotną kwestią jest więc poprawna identyfikacja opieńki. Najpopularniejszym rodzajem jest miodowa. Czym się charakteryzuje? Jej trzon sięga od 8 do 18 cm i osiąga grubość ok. 2,5 cm. Młode osobniki rozpoznamy po miodowym kolorze, z kolei starsze przybierają brązową, a choćby czerwoną barwę. Kapelusz pokryty ciemnymi łuskami o średnicy choćby do 8 cm, a miąższ jest dość zwarty. Ma delikatny, ale przyjemny zapach z nutą grzybową i serową. Znając te cechy będzie ci o wiele łatwiej odróżnić opieńki od trujących gatunków:
Hełmówka jadowita ma typowy zielonkawy lub żółtawy kapelusz bez jakichkolwiek łusek. Obecny jest za to pierścień na trzonie, a także wyczuwalny nieprzyjemny zapach.
Maślanka wiązkowa ma zapach na tyle intensywny, iż od razu go wyczujemy.
Strzępiak ceglasty mimo podobnego zabarwienia kapelusza, ma inne blaszki. Nie spotkamy go również w miejscach typowych dla opieńki.
Pamiętaj, iż w razie jakichkolwiek wątpliwości, lepiej nie ryzykować i nie zbierać grzybów. Rozwiązaniem może być udanie się do najbliższej Stacji Sanitarno-Epidemiologicznej, gdzie specjaliści pomogą w rozpoznaniu zbiorów czy są jadalne.
Zachęcamy do zaobserwowania nas w Wiadomościach Google.
