Jorge Bergoglio urodził się 17 grudnia 1936 roku w Buenos Aires jako jedno z pięciorga dzieci w rodzinie włoskich imigrantów: Mario Bergoglio i Reginy z domu Sivori. Według rodzinnych świadectw przodkowie przyszłego papieża emigrowali w 1929 roku nie z przyczyn ekonomicznych, ale aby uciec przed faszystowskimi rządami Benito Mussoliniego.
W 1955 roku kończy technikum i zostaje chemikiem. Jako dziecko chciał być rzeźnikiem, w młodości pracował jako „bramkarz” w klubie, a w końcu w laboratorium chemicznym. Był kibicem, a po latach honorowym członkiem argentyńskiego klubu piłkarskiego Club Atlético San Lorenzo de Almagro. W młodości cierpiał na zagrażające życiu zapalenie płuc. Wycięto mu fragment prawego płuca
11 marca 1958 wstępuje do Towarzystwa Jezusowego. Nowicjat Jorge Bergoglio odbywa w Chile, gdzie kształcił się w zakresie przedmiotów humanistycznych, a następnie uczył się w Kolegium św. Józefa w podstołecznym San Miguel, gdzie uzyskał licencjat z filozofii. Studiował także literaturę i psychologię w Kolegium Maryi Niepokalanej w Santa Fe i w Kolegium Zbawiciela w Buenos Aires.
Jorge Bergoglio – jak chemik został duchownym
W latach 1964–1965 był nauczycielem literatury i psychologii w Colegio de la Inmaculada Concepción w Santa Fe, zaś w 1966 r. w Colegio del Salvador w Buenos Aires. Lata 1967–1970 to czas studiów teologicznych na wydziale teologicznym Colegio Máximo San José w San Miguel.
W 1969 roku przyjmuje święcenia kapłańskie, po czym kontynuuje studia w Hiszpanii.
Cztery lata później Jorge Bergoglio składa zakonne śluby wieczyste. Zostaje kolejno – po powrocie do kraju – mistrzem nowicjatu, wykładowcą na wydziale teologicznym w swym dawnym kolegium w San Miguel oraz do roku 1979 prowincjałem jezuitów w Argentynie. W latach 1980-1986 pełnił funkcję rektora Colegio Maximo de San Jose w San Miguel.
20 maja 1992 roku Jan Paweł II mianował 55-letniego jezuitę biskupem pomocniczym archidiecezji Buenos Aires. Święcenia biskupie przyjął 27 czerwca z rąk ówczesnego arcybiskupa stolicy Argentyny, kardynała Antonio Quarracino. Na biskupie zawołanie wybrał słowa: „Spojrzał z miłosierdziem i wybrał”.
Skromny hierarcha
3 czerwca 1997 Jan Paweł II powołał go na arcybiskupa koadiutora Buenos Aires z prawem następstwa. Niecały rok później bp Bergoglio został arcybiskupem metropolitą. Zaś 30 listopada 1998 roku papież mianował go jednocześnie ordynariuszem dla wiernych obrządków wschodnich w Argentynie, niemających własnego biskupa.
Podczas konsystorza 21 lutego 2001 papież włączył argentyńskiego hierarchę do Kolegium Kardynalskiego, przyznając mu jako kościół tytularny w Rzymie świątynię pw. św. Roberta Bellarmina.
Jorge Bergoglio uczestniczył w wielu ważnych wydarzeniach kościelnych z Synodami Biskupów na czele. W latach 2005-11 przez dwie trzyletnie kadencje był przewodniczącym Konferencji Biskupów Argentyny.
Jako biskup Buenos Aires prowadził proste, skromne życie. Jeździł metrem i autobusem. Samolotem do Rzymu latał w klasie ekonomicznej. Lubił gotować. Upominał się o los ubogich. W 2001 r. zrobiło się o nim głośno na świecie po tym, jak odwiedzając hospicjum umył i ucałował stopy 12 osobom chorym na AIDS.
Jorge Bergoglio papieżem Franciszkiem
W dniach 18-19 kwietnia 2005 roku wziął pierwszy raz udział w konklawe. Uważano go za jednego z kandydatów do wyboru na papieża Kardynałowie powierzyli wówczas ten urząd kardynałowi Josephowi Ratzingerowi – Benedyktowi XVI.
W grudniu 2011 r. w związku z ukończeniem 75 lat złożył rezygnację z obowiązków arcybiskupa metropolity Buenos Aires. Papież Benedykt XVI zlecił mu dalsze sprawowanie urzędu. Żegnając się ze współpracownikami przed wyjazdem na konklawe w 2013 roku, zapowiadał powrót na emeryturę.
13 marca 2013 roku podczas drugiego dnia konklawe, zwołanego po rezygnacji papieża Benedykta XVI, w piątym głosowaniu został wybrany biskupem Rzymu i 266. papieżem. Przyjął imię Franciszek. Jak powiedział kardynałom po wyborze, wybór imienia podyktowany został chęcią zajęcia się problemami ludzi ubogich na wzór św. Franciszka z Asyżu.
Jorge Bergoglio, papież Franciszek, zmarł 21 kwietnia 2025 roku, w wieku 88 lat.
***
Odważne komentarze, unikalna publicystyka, pasjonujące reportaże i rozmowy – czytaj w najnowszym numerze tygodnika „O!Polska”. Do kupienia w punktach sprzedaży prasy w regionie oraz w formie e-wydania