Jubileusz 50-lecia ZSS

zss.wloclawek.pl 4 miesięcy temu

15 czerwca 2024 roku odbyła się gala podsumowująca Jubileusz 50-lecia ZSS.

„Lubię wracać… po wspomnienia zostawione tu…”

W uroczystości wzięli udział zaproszeni goście, emerytowani i obecni pracownicy, absolwenci oraz społeczność szkolna. Wśród nich, m. in. Prezydent Miasta Włocławek, przedstawiciel Urzędu Marszałka Województwa Kujawsko – Pomorskiego, przedstawiciele Wydziału Edukacji, Rady Miasta, Kuratorium Oświaty, związków zawodowych, dyrektorzy włocławskich szkół ponadpodstawowych i podstawowych, przedstawiciele firm i instytucji współpracujących ze szkołą.

Dyrektor ZSS p. R Suwała przyjął życzenia od p. K Kukuckiego – Prezydenta Miasta Włocławek, p. S. Kopyścia – przedstawiciela Urzędu Marszałka Województwa Kujawsko – Pomorskiego, od p. A Gralaka – dyrektora Delegatury we Włocławku Kujawsko – Pomorskiego Kuratorium Oświaty w Bydgoszczy, od przewodniczącego i członków Rady Miasta (list gratulacyjny odczytała p. E. Rutkowska), przedstawicieli związków zawodowych, dyrektorów szkół i innych zaproszonych gości. Wszyscy życzyli szkole dalszych sukcesów i kolejnych jubileuszy.

W czasie sentymentalnej podróży pokazano historię Samochodówki, jej sukcesy i współczesny dorobek. Szczególne emocje wzbudziła część wspomnieniowa uroczystości, w czasie której głos zabrali, m.in. p. M. Sobczyk – wieloletni dyrektor ZSS, p. H. Grochowalska – emerytowana nauczycielka języka polskiego i absolwenci. Uczczono także pamięć zmarłych nauczycieli i pracowników szkoły. Gali towarzyszył pokaz zabytkowych samochodów, wystawy kronik szkolnych i prac dyplomowych dawnego technikum odzieżowego, występy artystów (zespołu teatralnego i tanecznego) i specjalny koncert orkiestry przygotowany przez uczniów, nauczycieli i absolwentów. Odsłonięcia tablicy upamiętniającej 50-lecie szkoły dokonał Dyrektor ZSS p. R. Suwała w towarzystwie p. K. Kukuckiego – Prezydenta Miasta Włocławek.

Radość i wzruszenie towarzyszyły spotkaniom absolwentów z wychowawcami. Nikt choćby nie próbował ukryć uczuć, a choćby łez. Wszyscy wrócili do swoich klas, by porozmawiać z kolegami, nauczycielami, by powspominać. Wrócili, po „wspomnienia zostawione tu…”

Portale internetowe: