13 kwietnia w Centrum Polsko-Słowiańskim na Brooklynie odbył się koncert znanego pianisty i wokalisty Janusza Smulskiego pt. „Drinki Franka przy Javie” oraz indywidualna wystawa ilustracji i malarstwa uznanej artystki Beaty Szpury.
Od lewej: Jakub Polaczyk, Janusz Smulski, Beata Szpura, prezes CP-S Marian ŻakW części muzycznej Janusz Smulski przedstawił własną interpretację piosenek wykonywanych niegdyś przez Franka Sinatrę. Spektakl „Drinki Franka przy Javie” swoją nazwę wziął z polskiej tradycji plotkowania przy kawie. Smulski śpiewał i akompaniował sobie na fortepianie w tradycyjnym jazzowym stylu, ale słowa do każdego z utworów Sinatry zostały zmienione na teksty o satyrycznym zabarwieniu. Zamiast znanych i oczekiwanych słów ze standardów jazzowych kojarzonych z głosem Sinatry publiczność wysłuchała historii o ulubionych drinkach tego amerykańskiego piosenkarza. Poszczególnym utworom towarzyszyły komentarze Smulskiego na temat życia Sinatry.
Zamiast znanych i oczekiwanych słów ze standardów jazzowych kojarzonych z głosem Sinatry publiczność wysłuchała historii o ulubionych drinkach tego amerykańskiego piosenkarza
Od lewej: prezes CP-S Marian Żak, Janusz Smulski z żoną i córką, Beata Szpura z mężem, Elżbieta ReszkiewiczPrzedstawiony przez Smulskiego program był ściśle związany z tematyką towarzyszących koncertowi ilustracji i malarstwa Beaty Szpury, która pokazała na wystawie 26 prac, dzieląc je tematycznie. Na jednej ścianie wisiały ilustracje wykonane na papierze w różnych technikach: piórkiem i tuszem, akwarelą, gwaszem i akrylem. Na drugiej ścianie zaprezentowane zostały obrazy olejne – bardziej osobiste, portrety mamy artystki, ulubione widoki Nowego Jorku, kwiaty. W ilustracjach Szpury widać euforia i afirmację życia. Sceny cechują się dynamiką ujęcia, wielobarwnością i rozmachem. Istotnym elementem wypracowanej przez artystkę stylistyki jest też rozbudowana narracyjność scen, mnożenie epizodów nasyconych witalną energią, zabarwionych humorem lub groteską.
Beata Szpura i Janusz SmulskiKoncert prowadził Jakub Polaczyk – polsko-amerykański kompozytor i pianista, dyrektor Klubu Seniora Jana Pawła II przy Centrum Polsko-Słowiańskim na Manhattanie. Obecni byli również prezes CP-S Marian Żak oraz dyrektorzy CP-S – sekretarz Bożena Konkiel i skarbnik Zbigniew Solarz.
Tekst i zdjęcia: Zosia Zeleska-Bobrowski
Janusz Smulski to urodzony w Polsce kompozytor, pianista, wokalista i pedagog, mieszkający od 1981 roku w USA. Rozpoczynał swoją wczesną karierę muzyczną jako trębacz jazzowy w grupie Dixieland Racing Team. Był autorem piosenek do przedstawień kabaretowych w teatrach i zespołach kabaretowych, m.in. w teatrze „Prochownia”. Występował w Warszawie jako kompozytor piosenek dla dzieci oraz jako akompaniator w różnorodnych przedstawieniach teatru lalek. Występował także i nagrywał z zespołami Fifth Avenue i Monte Carlo, grając muzykę taneczną i jazzową dla różnych lokali rozrywkowych w Filadelfii. Jest częścią Projektu Kabaretowego „Odlot” od 2013 roku wraz z Richardem Druchem i wieloma innymi uczestniczącymi gośćmi. Przez 15 lat zabawiali polską społeczność w New Jersey i Pensylwanii. Po ukończeniu Temple University i uzyskaniu tytułu licencjata z edukacji muzycznej rozpoczął karierę jako nauczyciel muzyki wokalnej w Philadelphia School District, gdzie jest w tej chwili zatrudniony.
Janusz Smulski przy fortepianie elektrycznym
Janusz Smulski z wizerunkiem Franka SinatryBeata Szpura jest ilustratorką, malarką i nauczycielem malarstwa i grafiki. Zaczęła studiować architekturę na Politechnice Warszawskiej, ale po emigracji do USA zmieniła kierunek studiów na ilustracje. Ukończyła ten kierunek z wyróżnieniem na Parsons School of Design w Nowym Jorku. Później ukończyła również również program Masters of Arts w dziedzinie mediów na New School University. Wykłada w tej chwili Komunikację Projektowania Mody (Design Communication) oraz rysunek ręczny i komputerowy na Parsons School of Design, a także rysunek i ilustracje w Queensborough Community College. Podczas ponadtrzydziestoletniej kariery jako wykładowca uczyła malarstwa, rysunku, ilustracji, kolażu, projektowania graficznego, rysunku mody i teorii koloru. Jej ilustracje nawiązują często do życia i rozrywki w Nowym Jorku. Były publikowane w New York Times, The Wall Street Journal, The Washington Post, The Daily News, Business Week, Cosmopolitan, Sports Illustrated, Wine and Spirits, New Yorker, Town and Country, Business Week. Uczestniczyła również w programie DOG NY. Program ten upamiętniał psy, które ratowały ludzi po wybuchu w World Trade Center. Jej prace malarskie były wystawiane w USA, Polsce, Francji i na Ukrainie. Jest długoletnim członkiem grupy Emocjonaliści w Nowym Jorku oraz często tworzy ilustracje dla Kuriera Plus.
Beata Szpura przy swojej pracy
Obraz Beaty Szpury
Wystawa Beaty Szpury
