Mirosław Chojecki, polski opozycjonista z czasów PRL, zmarł w nocy z 9 na 10 października 2025 roku w wieku 76 lat. O jego śmierci poinformowało Stowarzyszenie Wolnego Słowa, którego był inicjatorem, prezesem honorowym i wieloletnim działaczem.
Portale jak Interia czy TV Republika opublikowały nekrologi, a użytkownicy dzielą się wspomnieniami o jego roli w walce o wolność.
Mirosław Chojecki urodził się 1 września 1949 roku w Warszawie w rodzinie o silnych tradycjach niepodległościowych – jego matka, Maria Stypułkowska-Chojecka (ps. “Kama”), była łączniczką i sanitariuszką w batalionie AK “Parasol”, która uczestniczyła w egzekucji kata Warszawy, Franza Kutschera. Ojciec, Jerzy Chojecki, również służył w AK.
Studiował chemię na Politechnice Warszawskiej, gdzie w marcu 1968 roku brał udział w strajkach studenckich – powielał ulotki choćby na wyżymaczce z pralki Frania. Wyrzucony z uczelni, dokończył studia na Uniwersytecie Warszawskim w 1974 roku i pracował w Instytucie Badań Jądrowych w Świerku.
W 1976 roku, po protestach robotników w Radomiu i Ursusie, stracił pracę za pomoc represjonowanym. W październiku dołączył do KOR – jako chemik, gwałtownie zaczął produkować farbę drukarską do ulotek i pism opozycyjnych.
Niezależny ruch wydawniczy: W 1977 roku współzałożył Niezależną Oficynę Wydawniczą NOW-a – kluczową dla podziemnej prasy i literatury. W stanie wojennym (od 1981) wydała ponad 500 tytułów książek. Jesienią 1981 roku Chojecki był na targach książki we Frankfurcie i nie mógł wrócić do Polski.
Po 1989 roku: Wrócił do aktywności publicznej. Był przywiązany do wartości niepodległościowych, ale podkreślał, iż “dobrze, iż się różnimy” – odnosił się do jedności pod komunistycznym sztandarem, której nie chciał powtarzać.
W 2022 roku prezydent Andrzej Duda odznaczył go Orderem Orła Białego, najwyższym polskim wyróżnieniem państwowym. Miał też Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski.
Chojecki do końca życia pozostał aktywny – wspierał inicjatywy obywatelskie był członkiem komitetu wyborczego Karola Nawrockiego.