Możliwości zarządzania ptasią grypą w Nowej Zelandii: badanie na Uniwersytecie Kalifornijskim

Możesz chcieć lub czekać | Alex Gavryushkin, profesor nadzwyczajny nauk o danych na Uniwersytecie w Canterbury, współkieruje pracami nad nowymi algorytmami, które mogą zapewniać przewidywania w czasie rzeczywistym w odpowiedzi na zdarzenia związane ze zdrowiem i bezpieczeństwem biologicznym – w tym ptasią grypą.

„Nasze algorytmy mogą zapewnić szereg możliwych scenariuszy epidemii zamiast najbardziej prawdopodobnego statystycznie scenariusza, a także aktualizować swoje prognozy w czasie rzeczywistym” – mówi profesor nadzwyczajny Gavryushkin.

„W sytuacji takiej jak ptasia grypa technologia może wykorzystywać dane epidemiologiczne i genetyczne do śledzenia przenoszenia i rozprzestrzeniania się chorób oraz aktualizować prawdopodobieństwo tych scenariuszy w miarę pojawiania się nowych danych.

„W tej chwili, gdy napływają nowe dane, wyrzucamy to, co mamy i zaczynamy od nowa” – mówi profesor nadzwyczajny Gavryushkin. „Ale dzięki tej nowej technologii wyniki można aktualizować w czasie rzeczywistym i przeglądać poprzednie obliczenia”.

Profesor nadzwyczajny Gavryushkin twierdzi, iż wykorzystując algorytmy sztucznej inteligencji do kierowania systemami śledzenia transmisji, naukę można zastosować na skalę wymaganą dla priorytetów rządowych, chroniąc zarówno przemysł wrażliwy na bezpieczeństwo biologiczne, jak i źródła utrzymania.

„Nowa Zelandia jest małym krajem pod względem populacji i w dużym stopniu opiera się na gałęziach przemysłu o korzeniach biologicznych. Stosowanie potężnych algorytmów sztucznej inteligencji wspiera nasze zdrowie, rozwój i innowacje w dużej globalnej gospodarce”.

Profesor nadzwyczajny Gavryushkin współpracuje ze starszym pracownikiem naukowym dr Remco Bouckaertem ze Szkoły Informatyki Uniwersytetu w Auckland i wybitnym profesorem Nigelem Frenchem w dziedzinie epidemiologii chorób zakaźnych i zdrowia publicznego na Uniwersytecie Massey, a także współpracuje z Uniwersytetem Otago oraz naukami i badaniami nad środowiskiem (ESR).

Naukowcy ubiegają się w tej chwili o fundusze na kontynuację prac.

„Łącząc sztuczną inteligencję, wiedzę naukową, biotechnologię i mātauranga Maorysów, naszym celem jest stworzenie technologii, która umożliwi Nowej Zelandii szybkie i skuteczne działanie przeciwko poważnym zagrożeniom dla bezpieczeństwa biologicznego” – mówi profesor nadzwyczajny Gavryushkin.

„Kiedy będziemy dysponować skuteczną infrastrukturą algorytmów bezpieczeństwa biologicznego, będziemy w znacznie lepszej sytuacji, aby zapobiec przyszłym problemom, wykonując trudne i czasochłonne wstępne obliczenia na wczesnym etapie, w tym przed epidemią i równolegle z nią”. Oni” – mówi.