Polski system emerytalny wymaga co najmniej 20 lat stażu w przypadku kobiet i 25 lat w przypadku mężczyzn. W Niemczech trzeba wykazać się 60 miesiącami ubezpieczenia, czyli 5 latami. Co istotne, zaliczane są także okresy nieskładkowe – np. czas wychowywania dzieci. Dzięki temu choćby osoby, które spędziły za granicą tylko kilka lat, mają szansę na dodatkowe świadczenie.
Średnia wartość świadczenia to około 200 euro miesięcznie. W polskich realiach daje to od 850 do 1000 zł. Wysokość emerytury zależy jednak od punktów emerytalnych, które odzwierciedlają wysokość zarobków i okres składkowy. Niemiecki system nie przewiduje minimalnej emerytury, co oznacza, iż wysokość wypłat zawsze jest indywidualna i zależy od historii pracy.
Wiek emerytalny w Polsce i Niemczech – najważniejsze różnice
W Polsce kobiety przechodzą na emeryturę w wieku 60 lat, a mężczyźni w wieku 65 lat. Niemcy podnoszą wiek emerytalny do 67 lat. W 2025 roku rocznik 1961 będzie mógł odejść w wieku 66 lat i 6 miesięcy, rocznik 1962 – w wieku 66 lat i 8 miesięcy, a osoby urodzone w 1964 roku i młodsze dopiero w wieku 67 lat. Oznacza to, iż emeryci w Polsce mogą pobierać swoje świadczenie wcześniej, a na niemieckie muszą poczekać.
Procedura jest przejrzysta i możliwa do przeprowadzenia w Polsce. Wniosek o emeryturę z Niemiec należy złożyć w ZUS, a dokumenty trafiają do oddziału w Opolu, który współpracuje z niemiecką instytucją emerytalną. Wymagane są m.in.: druk E207 PL, zaświadczenia o zatrudnieniu i wysokości zarobków, legitymacja ubezpieczeniowa, dokumenty potwierdzające okres studiów czy służby wojskowej. Dokumenty można składać w placówce, wysłać listownie lub przesłać przez PUE ZUS.
Dlaczego podwójna emerytura jest wsparciem dla Polaków?
Dodatkowe 200 euro miesięcznie to ogromna ulga dla wielu emerytów. – Te pieniądze dają mi poczucie niezależności. Nie muszę prosić rodziny o pomoc, a to dla mnie bardzo ważne – przyznaje jeden z seniorów. W sytuacji rosnących kosztów życia każda dodatkowa kwota ma znaczenie i poprawia jakość życia.
