W Polsce od lat nie zmienia się nic - uczniowie nie przepadają za szkołą, a nauka kojarzy im się z presją i stresem.
Okazuje się, iż istnieją takie systemy edukacji, dzięki którym uczniowie z chęcią chodzą do szkoły.
Oto 7 sekretów fińskiego systemu edukacji, który uważany jest za jeden z najlepszych na świecie.
Co odróżnia fiński system edukacji od reszty, a zwłaszcza od siermiężnego i nieprzystającego do zmieniającego się świata polskiego systemu edukacji? Okazuje się, iż jest kilka czynników, które sprawiają, iż dzieci w Finlandii naprawdę lubią chodzić do szkoły, a przerabianie materiału, klasówki i prace domowe nie wywołują w nich stresu. Oto 7 sekretów edukacji w Finlandii.
7 sekretów fińskiego systemu edukacji
1. Dzieci dostają tyle uwagi, ile potrzebują. Fińskie klasy jeszcze do niedawna były naprawdę nieliczne, teraz uczy się w nich więcej dzieci, zwykle ok. 20. System jednak jest tak pomyślany, by żadne dziecko nie czuło się zaniedbywane.
Uczniowie są podzieleni na mniejsze grupy ze względu na stopień zaawansowania języka fińskiego czy matematyki. W pierwszych klasach nauczyciel ma do pomocy asystenta i cały edukacyjny wysiłek koncentruje się na tym, by wyrównać poziom wszystkich uczniów.
2. Nie ma rywalizacji i konkurencji. Fińscy uczniowie piszą sprawdziany, ale mają one tylko jeden cel: stanowią informację, czy dziecko opanowało dane zagadnienie, czy może potrzebuje więcej czasu, by przyswoić przerabiany materiał.
W związku z tym nikt nie jest gorszy ani lepszy od innych, po prostu potrzebuje więcej lub mniej czasu, by nauczyć się określonych rzeczy. jeżeli uczeń nie radzi sobie z jakimś przedmiotem lub materiałem, nauczyciel ma obowiązek zapewnić mu dodatkowe godziny nauki. W Finlandii nie ma możliwości prywatnych korepetycji, są one zakazane prawnie.
3. Dzieci nie przeżywają stresu. Uczone są od początku edukacji, iż każdy jest inny, każdy ma swoje mocne i słabe strony. W związku z tym uczniowie nie stresują się nauką, bo wiedzą, iż wcześniej czy później opanują dany materiał.
Do domu mają zadawane niewiele, a system ocen służy tylko i wyłącznie informacji, czy określone zagadnienie zostało przyswojone. Do tego spędzają w szkole średnio 706 godzin rocznie, w porównaniu z Polską to o ok. 40 godzin mniej. Dzięki temu uczniowie nie są przemęczeni, mają też więcej wolnego czasu po szkole.
4. Koncentracja na zainteresowaniach, a nie na podstawie programowej. W Finlandii szkolnictwo nie jest scentralizowane, więc nie ma tak jak w Polsce, zatwierdzanych odgórnie przez ministra edukacji, materiałów edukacyjnych.
Inwestuje się ogromne pieniądze w edukację i rozwój zawodowy nauczycieli, dlatego to oni mają wpływ na kształtowanie programów w swojej szkole czy danym regionie, nie są też rygorystycznie kontrolowani, bo nie ma tam inspektorów ani kuratorów oświaty. Dzieci już w najmłodszych klasach mogą wybierać dodatkowe przedmioty, które je interesują, do tego są one zwykle praktyczne. Są to np. zajęcia z szycia, gotowania, dodatkowe konwersacje z obcego języka.
5. Nie ma rankingów szkół. Wszystkie szkoły mniej więcej reprezentują ten sam poziom, dlatego rodzice wybierają placówki, które znajdują się najbliżej miejsca zamieszkania. Fiński system edukacji robi wszystko, by wyeliminować współzawodnictwo, do 16 roku życia uczniowie nie zdają żadnych egzaminów. Szkoły koncentrują się na uczeniu, a zdobywaniu lepszych miejsc w rankingach.
6. Relacje w szkole są oparte na partnerskich zasadach. Uczniowie mówią do nauczycieli po imieniu, bo autorytet buduje się nie poprzez dystans i nauczycielską pozycję, a współpracę. Nauczyciele na każdym etapie edukacji oferują swoje wsparcie, starają się być pomocni i otwarci na potrzeby dzieci.
7. Dzieci spędzają dużo czasu w świeżym powietrzu. Każda przerwa to obowiązkowe wyjście na zewnątrz, dlatego w Finlandii nie ma szatni – uczniowie zostawiają buty na zmianę i okrycia wierzchnie przed klasą, by móc gwałtownie się ubrać i spędzić czas na dworze.
