"Na waszej stronie trafiłam na tekst o wakacjach all-inclusive, na które w ciągu roku szkolnego jeżdżą niektórzy uczniowie. Sama jestem nauczycielką nauczania początkowego i zupełnie nie rozumiem, o co to całe zamieszanie.
Tak jest taniej, to oczywiste
Nie jest tajemnicą, iż taki wyjazd w terminie koniec maja czy początek czerwca jest znacznie tańszy niż ten w pełnym sezonie. Przy 4-osobowej rodzinie to oszczędność kilku tysięcy, więc absolutnie mnie nie dziwi fakt, iż ludzie chcą z tego korzystać.
Szczerze mówiąc, gdybym miała taką możliwość, sama bym wyjechała w maju. Wiem też, iż niektórzy nie mogą brać urlopów w lipcu i sierpniu. Nie widzę więc powodu, by robić jakieś problemy uczniom, których rodzice podjęli taką, a nie inną decyzję.
Nie mogę się zgodzić z tym, iż w czerwcu już nic się nie robi na lekcjach. Owszem, uczeń traci zajęcia, ale przecież przy chorobie także dziecko nie chodzi do szkoły i jakoś jest w stanie nadrobić materiał.
Jeśli uczeń sumiennie chodzi do szkoły przez cały rok, uczy się pilnie i ma tylko niewielkie nieobecności, to jestem pewna, iż krótki wyjazd w ciągu roku nie zaszkodzi jego edukacji. Z własnego doświadczenia widzę, iż zmęczone dzieciaki wracają zregenerowane (a nie rozleniwione) i gwałtownie nadganiają przegapione lekcje.
W oczy kole
Uważam jednak, iż jeżeli już urlop taki powinien mieć miejsce pod koniec roku szkolnego. Są rodziny, które także we wrześniu wyjeżdżają, a to wybija dziecko z rytmu.
Dlaczego taki wyjazd to problem? Mam wrażenie, iż większym zagadnieniem jest zawiść i niezadowolenie, iż inni sobie pozwalają na taki urlop. Budzi to oburzenie wśród części rodziców i nauczycieli. Może to zazdrość, iż sami tak nie mogą lub sami nie wpadli na taki pomysł? Nie wiem, ale uważam, iż to niepotrzebne robienie burzy w szklance wody.
W każdym razie nie powinno to się na pewno mścić na dziecku, bo pamiętajmy, iż tę decyzję podejmują dorośli".
