Byłam przekonana, iż moje rodzinne szczęście jest niezachwiane. Dziesięć lat małżeństwa wydawało się solidnym fundamentem, a tej jesieni razem z mężem planowaliśmy świętować naszą rocznicę. Zarezerwowaliśmy przytulną altanę w restauracji, prezenty były już przygotowane. Jednak jedno nieoczekiwane odkrycie wywróciło moje życie do góry nogami.
Jak zwykle, mąż wrócił późno z pracy, tłumacząc, iż oglądał mecz piłki nożnej z kolegami. Nie wzbudziło to we mnie żadnych podejrzeń – zawsze dawałam mu swobodę. Późno w nocy wrócił do domu w stanie nietrzeźwym i ledwie dotarłszy do łóżka, natychmiast zasnął. Jego telefon został na stoliku nocnym i, jak na złość, nie przestawał wibrować z powodu przychodzących wiadomości.
Nigdy nie zaglądałam do jego telefonu. Nie miałam ku temu powodu. Ale tamtego wieczoru ogarnął mnie dziwny niepokój. Ekran rozbłysnął, a ja dostrzegłam tylko jedno zdanie z wiadomości: „Tak bardzo za Tobą tęsknię, mój kotku.”
Wszystko we mnie się załamało. choćby nie próbowałam szukać wymówek ani robić scen. Po prostu poczekałam do rana i podałam mu telefon. W jego oczach natychmiast pojawiło się zrozumienie – wiedział, iż wszystko zostało odkryte i żadne tłumaczenia nie miały już sensu.
Nie mogłam tego tak zostawić. Musiałam dowiedzieć się, kim ona była. Okazało się, iż była to żona znanego w naszym mieście biznesmena. Kobieta, która – wydawałoby się – miała wszystko: rodzinę, status, pieniądze. Ale najwyraźniej wierność nie należała do jej wartości.
Długo zastanawiałam się, czy powiedzieć o tym jej mężowi, ale w końcu zdecydowałam, iż ma prawo znać prawdę. Jego reakcja była przewidywalna – na początku nie chciał w to uwierzyć. „Ona nigdy by tego nie zrobiła! Jesteśmy razem od 15 lat, mamy dwoje dzieci!” – wykrzyknął. Ale kiedy sam ją o to zapytał, jej odpowiedź była bardziej wymowna niż jakiekolwiek słowa – choćby nie próbowała się tłumaczyć, po prostu milczała. Ich rodzina rozpadła się w jednej chwili. Ona wyjechała do rodziców, zostając z niczym.
Mój rozwód przebiegł szybko. Nie mogłam żyć z człowiekiem, który mnie zdradził. Wydawało się, iż to koniec. Ale los zawsze pozostawia miejsce na nowy rozdział.
Kilka miesięcy później przypadkowo spotkałam Michała, męża tamtej kobiety. Natknęliśmy się na siebie w centrum handlowym i zaproponował mi kawę. To była długa rozmowa między dwojgiem ludzi, którzy doświadczyli zdrady. Rozumieliśmy się bez słów. Nasze spotkania stawały się coraz częstsze, a po sześciu miesiącach zrozumieliśmy, iż chcemy być razem.
Z Michałem poczułam prawdziwe szczęście. A niedługo potem dowiedziałam się, iż jestem w ciąży. Przez wiele lat w poprzednim małżeństwie mój były mąż i ja staraliśmy się o dziecko, ale bezskutecznie. Okazało się, iż problem nie leżał po mojej stronie…
Teraz mam silną rodzinę, kochającego męża i dziecko – wszystko, o czym kiedyś marzyłam. Czasem ból staje się początkiem czegoś pięknego.
A Ty? Czy potrafiłbyś wybaczyć zdradę, czy wybrałbyś nową drogę?
