Kalendarz towarzyszy ludziom od tysięcy lat, ale nie zawsze wyglądał tak samo. Historia kalendarzy to opowieść o tym, jak ludzkość próbowała uporządkować czas – od obserwacji do pomiarów.
Obecnie w większości świata jest używany kalendarz gregoriański, który został wprowadzony przez papieża Grzegorza XIII w 1582 roku. Zgodnie z tym kalendarzem rok ma 365 dni, z dodatkowym dniem w roku przestępnym co cztery lata.
Najstarszy znany polski kalendarz to „Almanach Cracoviense ad annum 1474” (Almanach krakowski na rok 1474), wydrukowany w Krakowie. Zawierał on informacje astronomiczne i religijne.
Współczesne kalendarze to nie tylko terminarze – to inteligentne narzędzia do zarządzania czasem. Umożliwiają synchronizację między urządzeniami (smartfon, komputer, tablet), wysyłanie i udostępnianie powiadomień push i e-mail czy planowanie wydarzeń z analizą dostępności.
W scenariuszu Tomasza Wójtowicza „To dla mnie nie problem! Rozwiązujemy zadania praktyczne”, opracowanym dla klasy VI szkoły podstawowej, zastosowano matematykę do posługiwania się w życiu codziennym jednostkami długości, masy i czasu.
W rozwiązywaniu zadań uczniowie wykorzystują cztery sposoby myślenia, które kształtują ich jako samodzielnych, refleksyjnych i elastycznych uczestników procesu uczenia się. Te cztery sposoby myślenia to: umysł dyscyplinarny, twórczy, respektujący i kreatywny. Każdy z nich odpowiada innym kompetencjom kluczowym.
Uczniowie rozwiązują zadania w „stacjach tematycznych”. Każda z nich skupia się na innym aspekcie danego zagadnienia. Uczniowie pracują samodzielnie, w parach lub małych grupach. W stacji dydaktycznej „Kalendarz i zegar” zajmują się obliczaniem różnicy między datami oraz planowaniem dnia.
Załączniki:
-
Po co nam kalendarz
Wielkość pliku: 828 KB
