Tegoroczne lato GEOsfera zamknęła piknikiem naukowym. Były więc interesujące wykłady, warsztaty przyrodnicze dla dzieci i stoiska edukacyjne. Naszą uwagę przykuły te ostanie. Oto czego się z nich dowiedzieliśmy.

Mirek Szczerba z Uniwersytetu Śląskiego (UŚ) z Uniwersyteckiego Laboratorium Kontroli Atmosfery zaprezentował aparaturę do pomiaru zanieczyszczenia powietrza. Jest owa aparatura transportowana przez balon załogowy na ogrzane powietrze (3400 m2 powierzchni powłoki balonu), w nim pilot i załoga do obsługi aparatury. To jedyne tego typu laboratorium w Europie.
W Jaworznie przeprowadzono takie badania pilotażowe, startowano z GEOsfery, wyniki zależnie oczywista od pory roku i pogody. Jak podsumował pan Mirek: jest lepiej, ale zawsze mogłoby być lepiej.

Mirek Szczerba z aparaturą pomiarową

Śląski Ogród Botaniczny w Radzionkowie – postraszył straszykami. – Są fajnymi owadami, które upodabniają się do otoczenia – mówi pani Magdalena Maślak – zarówno w wyglądzie, kształcie odnóży i kształcie ciała, jak i w zachowaniu. Wyglądają, jak patyczki, czyli zamierają z nóżkami wyciągniętymi do przodu lub kołyszą się na wietrze.
Jak ustaliliśmy nie są jadalne. Dawid l. 9 – na pytanie czy chciałby takie mieć odparł, iż niekoniecznie, co doskonale rozumiemy. Ogród przywiózł też ślimaki afrykańskie, te są jadalne.

Magdalena Maślak prezentuje strasznego straszyka

Ślimak afrykański

Po mikroskopem niewielka roślinka

Jurek Kubacki z Wydziału Nauk Ścisłych odpowiadał na pytanie Co łączy Królewnę Śnieżkę z próżnią kosmiczną? – Temperatura – odparł lakonicznie pan Jarek – naprawdę bardzo zimno. Myślę, iż ok. dwóch Kelwinów czyli minus dwieście siedemdziesiąt stopni Celsjusza. To temperatura jedno z najzimniejszych miejsc we wszechświecie. Na dokładkę pan Jarek pokazał jak wygląda ciekły azot i próbował zmierzył jego temperaturę. Niestety aparatura odmówiła współpracy i otrzymaliśmy informację „brak skali” przy temp. ok. minus 160 stopni Celsjusza.

Jurek Kubacki nie zmierzył temperatury ciekłego azotu

Ciekły azot wzbudził duże zainteresowanie

Prof. Krzysztof Szopa z Instytutu Nauk o Ziemi (UŚ) pokazał piękno kosmosu. W swoim wykładzie mówił o minerałach, które powstały w momencie kształtowanie się układów np. Słonecznego. Opowiedział historię sprzed 4,5 mld lat, kiedy tworzyły się pierwsze minerały, z których niektóre przetrwały w formie niezmienionej do dnia dzisiejszego, przetrwały w meteorytach. Takie meteoryty są na Uniwersytecie, są badane, datowane. Naukowcy zaglądają do ich środka i tak poznają ich ewolucję. Ostatnio odnaleziono nowe minerały, które nigdy nigdzie indziej nie zostały stwierdzone. Znajdują się w meteorycie Morasko, nazwa pochodzi od dzielnicy Poznania, gdzie spadł ten meteoryt.
Czy ufoludki przyleciały wraz z meteorytami – pytamy. – Dla mnie meteoryty to są prawdziwe ufoludki, to obcy, którzy nas odwiedzają – zakończył pan profesor.

Prof. Krzysztof Szopa i fragment meteorytu

Nieopodal Jan i Olek – oddawali się grze „ciężko stwierdzić jakiej”, ale reguły są im znane.

Jan i Olek

Był to bardzo interesujący i pożyteczny piknik. Na kolejne też się wybieramy. Czy Wy z nami też? Ela Bigas