Podczas realizacji projektu Herstorie i Historie klasę 1a odwiedziła nas pani Dorota. Od pierwszych minut było czuć, iż ona nie przyszła wygłosić wykładu, tylko po prostu opowiedzieć historię. Mówiła bardzo naturalnie, jakby opowiadała rodzinnie przy stole. Główny tematem opowieści była historia jej babci Rozalii. To była naprawdę wyjątkowa kobieta. Pani Dorota opowiedziała, iż babcia znała swojego przyszłego męża już od dzieciństwa, więc ich wspólna historia zaczęła się bardzo wcześnie.
Najmocniejsze były jednak opowieści z wojny. Babcia Rozalia potrafiła ryzykować własnym życiem, żeby pomóc innym. Użyczała swojej małej córeczki, żeby kobiety mogły wyjść z Obozu Dulag udając matki z dzieckiem. W ten sposób uratowała im życie. Kiedyś też uratowała młodą dziewczynę, która uciekała przed Niemcami, mówiąc, iż to jej córka.
Pani Dorota mówiła, iż takie historie warto zbierać, zanim nie będzie za późno. Żeby pytać swoich bliskich, póki można z nimi usiąść i porozmawiać.
Na koniec opowiedziała trochę o sobie — iż uwielbia podróżować, poznawać ludzi i zbierać różne małe historie, które potem składają się na większą opowieść o jej rodzinie i babci. Zachęciła nas też, żeby uczyć się języków, bo wtedy można dogadać się wszędzie i poznawać świat szerzej, nie tylko z jednego miejsca.
To zostawiła nam jako najważniejsze przesłanie:
„Rozmawiajcie z ludźmi, pytajcie, zapisujcie, bo kiedyś to Wy będziecie strażnikami pamięci, a historie, jeżeli ich nie ocalimy — znikną„.
