Inauguracja Dni Olesna 2024 była okazją do wręczenia nagród “Zasłużony dla Ziemi Oleskiej” i Róży Olesna. Obie nagrody otrzymują mieszkańcy gminy, którzy w wybitny sposób przysłużą się lokalnemu społeczeństwu.
Uroczystość miała miejsce w piątek 26 lipca w Miejskim Domu Kultury w Oleśnie. Ważnym punktem wydarzenia było podkreślenie partnerstwa miast Olesna z węgierskim Zalakaros i niemieckiem Arnsbergiem.
Wydarzenie muzycznymi akcentami wzbogacili uczniowie Państwowej Szkoły Muzycznej w Oleśnie, zespół Wind Band oraz Chór OlenSis.
Sylwetki nagrodzonych przedstawiała Ewa Cichoń, dyrektor Oleskiego Muzeum Regionalnego.
“Zasłużeni dla Ziemi Oleskiej”
Maria Kurpiel
Kim jest zatem ta persona, wybrana z wiejskiego grona, zaufaniem zaszczycona i do działań wytyczona? Przez 20 lat nieprzerwanie jest Gospodynią wsi, której zdolności przywódcze znacząco wpływają na społeczną aktywność mieszkańców. Swoją funkcję traktuje jako odpowiedzialne zadanie i wielki obowiązek, wobec mieszkańców, którzy zawierzają sołtysowi sprawy życia codziennego, ponieważ wiedzą, iż mogą polegać na swoim przedstawicielu w myśl znanego przysłowia „Tyle sołtys może, ile wieś mu pomoże”.
Urodzona w 1956 r. w Borkach Wielkich jako sołtys tej wsi podejmowała wiele inicjatyw dla dobra jej mieszkańców, będąc osobą aktywną społecznie, dobrze zorganizowaną i pracowitą. Dzięki jej staraniom Stowarzyszenie Rozwoju Wsi Borki Wielkie, w którym pełni funkcję zastępcy prezesa, zrealizowało wiele projektów pozyskując środki finasowania z Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich (PROW), Funduszu Inicjatyw Obywatelskich (FIO) i Programu „Działaj Lokalnie” co zaowocowało inwestycjami: nowymi drogami, chodnikami, parkingami, poprawą oświetlenia, wyremontowaniem kapliczki Serca Jezusowego, altany, powstaniem Izby Tradycji Śląskiej, wydaniem kilku publikacji o historii i tradycji Borek Wielkich.
Animowała wiele imprez kulturalno-sportowych jak „Boreckie dzieci tańczą i śpiewają”, „Na boreckiej scenie”, „825 lat Borek Wielkich widziane oczami dzieci”, „Boreckie dziedzictwo kulturowe, historyczne i przyrodnicze”, „Aktywnie wracamy do normalności”, Święto piernika o zasięgu regionalnym. Ponadto realizowała wiele projektów w ramach współpracy polsko-czeskiej z partnerskimi dla Borek Wielkich czeskimi Oticami w formie warsztatów kulinarnych, występów artystycznych, wyjazdów, wycieczek turystyczno-krajoznawczych, rozgrywek sportowych, wymiany grup muzycznych, jednostek OSP, związków łowieckich, orkiestr, chórów, samorządowców, dzieci i młodzieży oraz seniorów. Pozyskiwane środki efektywnie wykorzystywała dla wspólnoty boreckiej, zakupiony sprzęt dmuchaniec, namioty, ławki, sprzęt AGD, scena modułowa, magazyn dla strojów i rekwizytów teatralnych, remont poddasza Izby Tradycji Śląskiej służy poznawaniu wielu przekazywanych z pokolenia na pokolenie tradycji, praktyk, wyobrażeń, zwyczajów, rytuałów, obrzędów, kulinariów, idei, wiedzy i umiejętności. Poprzez swoją działalność uczyniła swoją Małą Ojczyznę miejscem doniosłych doświadczeń, osobistych przeżyć i emocjonalnych więzi mieszkańców zakorzenionych we własnej tradycji i historii.
By sołectwo z gminą grało, by w nim nigdy nie zgrzytało, a wieś na tym korzystała, profitami rozkwitała…
Marek Leśniak
Dyrektor szkoły żegnany przez młodzież ze łzami, gdy odchodził na stanowisko Opolskiego Wicekuratora Oświaty. Miał zdolność wykorzystania swojej pomysłowości i dociekliwości umysłu do zachęcania uczniów do myślenia, marzenia, poznawania, próbowania i działania.
Urodzony w 1962 r. w Borkach Wielkich przez 28 lat pełnił funkcję dyrektora Liceum ze 145-letnią tradycją i historią, które przez te lata ukończyło około 3,5 tysiąca absolwentów uczących się w 144 klasach. A budynek szkoły i jego otoczenie uzyskało nowoczesną formę w wyniku rozbudowy obiektu o nowe skrzydło oraz wyremontowaniu starego gmachu, zbudowaniu obszernej, nowoczesnej hali sportowej z zapleczem, bardzo estetycznym zagospodarowaniu terenu szkoły bogatym w zieleń, kwiaty, kompozycję metaloplastyczną na dziedzińcu oraz instalację przestrzenną na budynku szkoły z motywem śmigła samolotu na biało-czerwonej szachownicy.
Utworzył drugą w historii tej placówki Szkolną Izbę Tradycji- prawdziwe mini muzeum. Szkoła, którą kierował wyróżniała się w środowisku wysokimi wynikami nauczania, niemal 100% zdawalnością matur oraz wysokimi lokatami w konkursach przedmiotowych na szczeblu powiatowym, wojewódzkim, ogólnopolskim a także międzynarodowym.
Pełnił wiele funkcji społecznych m.in.: wiceprzewodniczącego Stowarzyszenia Szkół Innowacyjnych Regionu Opolskiego, członka Zarządu Stowarzyszenia dla rozwoju Wsi Borki Wielkie, Stowarzyszenia Rozwój na Plus przy LO, zastępcy przewodniczącego Komisji Dyscyplinarnej dla Nauczycieli przy Wojewodzie Opolskim.
Za pracę dydaktyczno-wychowawczą wielokrotnie nagradzany: nagrodą Ministra Edukacji Narodowej w 2016 r., nagrodą Marszałka Województwa Opolskiego w 2015 r., Nagrodami Opolskiego Kuratora Oświaty, Medalem Komisji Edukacji Narodowej w 2013 r., 21 nagrodami Starosty Oleskiego, Srebrnym i Złotym Medalem Opiekuna Miejsc Pamięci Narodowej Rady Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa.
Przez 18 lat pełnił funkcję Radnego Rady Miejskiej w Oleśnie szczególnie dbając o rozwój swoich rodzinnych Borek Wielkich, w których powstało wiele nowych dróg, chodników, parkingów, zrealizowano wiele projektów kulturalno-historycznych na czele z Izbą Tradycji Śląskiej oraz podpisaniem umowy o współpracy Borek Wielkich z czeskimi Oticami.
Jego wielką pasją jest taniec towarzyski toteż był współorganizatorem 9 edycji Ogólnopolskiego Turnieju Tańca Towarzyskiego i Grand Prix Seniorów, a także Turnieju Tańca o Puchar Dyrektora Szkoły. Wiosną 2024 r. został powołany na stanowisko wicekuratora oświaty w Kuratorium Oświaty w Opolu. Poniekąd stał się „ikoną” współczesnego „Lotnika” dołączając do grona szczególnie zasłużonych dla Ziemi Oleskiej.
Józef Drong
Prawdziwym jego bogactwem jest pasja, za którą podążył i która daje mu wiele satysfakcji i uznania u innych. Dla niego sukces to nie to co posiada, ale to kim jest! Zawsze dobrze mu było w świecie kabelków, lamp i lampeczek, wzmacniaczy i głośników. Jako dziewiętnastolatek samodzielnie skonstruował mikrofon i głośnik wykonany z wiadra. Fascynacja radiotechniką i elektromechaniką uczyniła go nadwornym nagłośnieniowcem wszystkich uroczystości parafialnych, a także imprez kulturalnych.
Od najmłodszych lat zgłębiał tajniki swoich zainteresowań, a pragnąc zdobyć zawód z przyszłością, a także pod napięciem uczył się fachu elektromechanika w kluczborskiej szkole. Inspiracji szukał w lekturze „Młodego Technika” oraz „Horyzontach Techniki”.
Jego talent został dostrzeżony podczas wizyty kolędowej ówczesnego proboszcza oleskiej parafii ks. Antoniego Kalei, który już nie wypuścił z rąk tak cenną zdobycz. Pierwszy raz wykonał nagłośnienie odpustu św. Anny w Oleśnie 50 lat temu. Dzięki jego pomysłowości i pracowitości pątnicy mogli wyraźnie usłyszeć głos kapłana i śpiew liturgiczny. Od tego czasu obsługuje wszystkie okoliczne odpusty (ileż ich już było!), a także uroczystości Bożego Ciała, Wszystkich Świętych, festyny, dożynki i wiele innych imprez.
W Oleśnie utarło się przysłowie „Bez pana Józka nie ma odpusta”. Będąc rolnikiem i opiekunem swoich rodziców zawsze znajdował czas by pomagać innym. Jest społecznikiem, kochającym swoje rodzinne Świercze na rzecz którego pomaga w pracach i imprezach dla dobra jego społeczności. Tam inne określenie do Niego przylgnęło: ”Wszędzie pełno Józka”, bo cenią go, szanują i kochają mieszkańcy Świercza i Olesna za jego skromność, nieskazitelną reputację i poświęcenie na rzecz dobra wspólnego. Ten Świerczanin z krwi i kości swoją działalnością społeczną udowadnia, iż szczęście to jedyna rzecz, która się mnoży, jeżeli się ją dzieli.
Róża Olesna
Małgorzata Podzielny
Posługuje się uniwersalnym językiem, który mówi bezpośrednio z serca do serca, poza murami i poza granicami narodów, bo mówi pięknem muzyki. Przygodę z tą dziedziną sztuki rozpoczęła w wieku 7 lat uczęszczając na lekcje gry na skrzypcach w Szkole Muzycznej I stopnia w Oleśnie. Kontynuowała edukację w Szkole Muzycznej II stopnia w Częstochowie. Ukończyła z wyróżnieniem Wydział Edukacji Muzycznej w klasie dyrygowania oraz Wydział Kompozycji, Dyrygentury, Teorii Muzyki i Muzykoterapii na Akademii Muzycznej we Wrocławiu, a także Podyplomowe Studia Chórmistrzostwa i Emisji Głosu w Bydgoszczy.
Jest dyrygentem i kierownikiem artystycznym Chóru „Con Brio” w Szkole Muzycznej I stopnia we Wrocławiu, Chóru Chłopięcego i Chóru Dziewczęcego Narodowego Forum Muzyki we Wrocławiu, kieruje Zespołem Wokalnym „Rondo”, który jest laureatem około 60 nagród w krajowych i międzynarodowych konkursach chóralnych. W 2010 r. uzyskała stopień doktora sztuki, a w 2020 r. stopień doktora habilitowanego.
Obecnie pracuje na Wydziale Edukacji Muzycznej, Chóralistyki i Muzyki Kościelnej Akademii Muzycznej we Wrocławiu. Fascynację tą dziedziną sztuki potrafi umiejętnie zaszczepiać w młodym pokoleniu. Jest kierownikiem naukowym Ogólnopolskich i Międzynarodowych Konferencji Praca z chórem dziecięcym, których efektem jest jej działalność publicystyczna: dwa tomy „Praca z chórem dziecięcym” oraz wydana wcześniej książka ”Kształtowanie postawy artystycznej młodego chórzysty”.
Wielokrotnie zdobywała nagrody dla najlepszego dyrygenta podczas konkursów chóralnych, 40 nagród indywidualnych, m.in. odznakę honorową Zasłużony dla Kultury Polskiej, Brązowy Krzyż Zasługi, Nagrodę II stopnia Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego.
To że, muzyka potrafi nazwać nienazwane i przekazywać niepoznawalne, mogliśmy się wielokrotnie przekonać dzięki obcowaniu z autentycznym dziełem sztuki chóralnej pod jej batutą podczas koncertów w naszym mieście oraz warsztatów przy Szkole Muzycznej oraz przy Parafii Rzymskokatolickiej Bożego Ciała w Oleśnie. Bo tu jest jej dom i rodzina, bo tu jest jej serce.
Nasze Olesno rozsławia w kraju i poza jego granicami. Jako Oleśnianie winni jesteśmy pamięć i szacunek tym, którzy to miasto kochają, z niego wyrośli, jemu przyswajają chwały i jemu służą.
*- Opisy nagrodzonych: Urząd Miejski w Oleśnie.
