W Muzeum Narodowym w Warszawie trwa wyjątkowa wystawa poświęcona twórczości Józefa Chełmońskiego, jednego z najwybitniejszych polskich malarzy realizmu. Ekspozycja, otwarta 27 września 2024 roku, została przedłużona do 2 lutego 2025 roku ze względu na ogromne zainteresowanie – do tej pory odwiedziło ją ponad 150 tysięcy osób.
Fot. Warszawa w Pigułce
Na wystawie zaprezentowano 119 obrazów oraz kilkadziesiąt rysunków artysty, pochodzących zarówno ze zbiorów własnych Muzeum Narodowego w Warszawie, jak i z innych muzeów krajowych, zagranicznych oraz prywatnych kolekcji. Ekspozycja ukazuje Chełmońskiego w trzech głównych aspektach jego twórczości: jako kronikarza codziennego życia wsi, malarza zafascynowanego końmi oraz wnikliwego obserwatora natury, dostrzegającego jej duchowy i religijny wymiar.
Józef Chełmoński (1849–1914) był czołowym przedstawicielem realizmu w malarstwie polskim. Jego dzieła, takie jak „Babie lato”, „Bociany” czy „Czwórka”, uchodzą za kwintesencję polskości w sztuce XIX i początku XX wieku. Artysta studiował w warszawskiej Klasie Rysunkowej oraz w prywatnej pracowni Wojciecha Gersona, a następnie kontynuował naukę w Monachium i Paryżu. Jego twórczość była inspirowana rodzimym krajobrazem oraz życiem polskiej wsi.
Ze względu na zbliżający się koniec wystawy, przed Muzeum Narodowym ustawiają się długie kolejki miłośników sztuki pragnących zobaczyć dzieła Chełmońskiego. To niepowtarzalna okazja, by na własne oczy podziwiać prace artysty, które rzadko są prezentowane w tak szerokim zakresie. Wystawa stanowi również zwieńczenie projektu badawczego realizowanego wspólnie przez Muzea Narodowe w Warszawie, Poznaniu i Krakowie, a towarzyszy jej pełny katalog dzieł malarskich Józefa Chełmońskiego.
Dla tych, którzy jeszcze nie mieli okazji odwiedzić tej wyjątkowej ekspozycji, to ostatni moment, by zanurzyć się w świecie malarstwa Józefa Chełmońskiego i docenić jego wkład w polską sztukę.
