Mały geniusz zachowuje się w sposób odstający od rówieśników, zadaje skomplikowane pytania i ma wyjątkową wrażliwość emocjonalną.
Jeśli więc twój kilkulatek jest bardzo empatyczny i pyta o rzeczy natury egzystencjalnej, możesz podejrzewać, iż jest wybitnie uzdolniony.
Czasem zachowania dziecka odstające od rówieśników powinny wzbudzić niepokój – warto je w każdym takim przypadku skonsultować z psychologiem dziecięcym.
Genialny umysł odstaje od rówieśników
Niezależnie od osiągnięć, większość rodziców uważa, iż ich dzieci są najlepsze, najmądrzejsze i najwybitniejsze. Są jednak takie zachowania u maluchów, dzięki którym możemy z powodzeniem stwierdzić, iż dziecko jest wybitnie uzdolnione na tle swoich rówieśników i tego, jak się rozwijają.
Dzieci w wieku przedszkolnym i szkolnym, które są wybitnie uzdolnione i mają wysokie IQ, mogą uczyć się i przetwarzać informacje szybciej niż rówieśnicy i rozumieć materiał o kilka poziomów wyżej niż reszta. Nie zawsze jednak imponujące wyniki w nauce idą w parze z wysoką inteligencją.
Są też inne zachowania wybitnie uzdolnionych dzieci, na które neurolodzy zwracają uwagę. Większość jest zaskakująca, bo wiele z nas wcale by ich nie połączyło z wybitnymi uzdolnieniami.
1. Rozwój asynchroniczny
Wybitne maluchy często mają problemy z prostymi czynnościami, które koledzy gwałtownie opanowują: wiązanie sznurowadeł, pamiętanie o myciu zębów albo jazda na rowerze. Umiejętności dziecka, które jest wybitne, są na poziomie umiarkowanym, ale maluch odstaje na tle rówieśników. Np. 8-latek, który jest geniuszem, będzie czytał, ale na poziomie 7-latka. Może też mieć świadomość emocjonalną, ale charakteryzującą dziecko 6-letnie.
2. Ogromna empatia, wrażliwość i emocjonalność
Eksperci od neuronauki sugerują, iż dzieci bardziej emocjonalnie odczuwają otaczający je świat także dlatego, iż są wrażliwsze. A dzieci, które są wyjątkowo inteligentne, szczególnie mają problemy związane z empatią i współodczuwaniem. Nie mogą np. oglądać bajek czy filmów, w których ktoś jest krzywdzony, bo bardzo to przeżywają i mają większe poczucie smutku i niesprawiedliwości. A te mogą prowadzić do frustracji, rozczarowania i problemów emocjonalnych.
3. Pytania o podłożu egzystencjonalnym
Dzieci wybitnie uzdolnione są bardzo interesujące świata, szczególnie w kwestiach egzystencjalnych. Taki maluch w wieku przedszkolnym potrafi zadawać trudne pytania o śmierć, ubóstwo na świecie, zmiany klimatyczne i niesprawiedliwości, które rządzą światem.
Nawet w książkach i filmach przeznaczonych dla dzieci widzą niektóre problemy z innej perspektywy niż ich rówieśnicy, co skłania je do rozważań na temat np. życia społecznego. jeżeli twój maluch pyta czasem: "Co się stanie, gdy umrzemy?" albo "Dlaczego na świecie dzieją się takie straszne rzeczy?", możesz mieć na uwadze to, iż jest wyjątkowo inteligentny.
4. Dojrzałe poczucie humoru lub wyjątkowe zainteresowania
Kiedy kilkulatek żywo interesuje się chemicznymi związkami, układa równania matematyczne albo studiuje wnikliwie mapy transportu miejskiego w dużym mieście, rodzice czasem martwią się, iż jego zainteresowania są zbyt "dorosłe". W rzeczywistości ich dzieci mogą mieć bardziej zaawansowaną wiedzę na dany temat niż ich rówieśnicy.
5. Słabe wyniki w szkole
Brzmi kuriozalnie? Utalentowane dzieci mają ogromną potrzebę ciągłej stymulacji umysłowej. W szkole gwałtownie się nudzą, bo wiele rzeczy przyswajają szybciej niż rówieśnicy. Gdy szkoła nie wymaga więcej, motywacja takiego dziecka gwałtownie zaczyna spadać, bo brakuje mu wyzwań. Dodatkowo – mimo zrozumienia materiału i doskonałej pamięci – często rezygnują z wykonywania zadań i poleceń nauczyciela, bo nie widzą celu w takim działaniu.
Powyższe cechy mogą świadczyć o tym, iż twoje dziecko jest wyjątkowo inteligentne i zdolne, ale bywa również, iż mogą świadczyć o neurologicznych lub rozwojowych problemach kilkulatka. jeżeli coś cię zaskakuje i niepokoi w zachowaniu dziecka, zawsze warto skonsultować to z psychologiem dziecięcym.
