WVU współpracuje z DNR w celu zmapowania genetyki stada łosi w Wirginii Zachodniej

MORGANTOWN, Wirginia Zachodnia — Wraz ze wzrostem stada łosi w południowej Wirginii Zachodniej, Wydział Zasobów Naturalnych nawiązał współpracę z Uniwersytetem Zachodniej Wirginii w celu zbadania genetyki zwierząt. Łosie z obszaru rekreacyjnego Land Between the Lakes (LBL) w Cadiz w stanie Kentucky i ze stanu Arizona zostały przeniesione na strome wzgórza obszaru zarządzania dziką przyrodą Tomblin w hrabstwach Logan i Mingo od 2016 r. w celu przywrócenia populacji łosi w tym stanie.

Jak dotąd, wszystko w porządku. Ale różnorodność genetyczna odgrywa kluczową rolę w sukcesie lub porażce każdego programu reintrodukcji.

„Próbujemy ocenić genetycznie, jak przebiega reintrodukcja. Są świetnym narzędziem do zarządzania ochroną, ale mają nieregularną historię sukcesów i porażek” — powiedział Adam Cook, student studiów podyplomowych WVU, który zajmuje się większością analiz w ramach swojej pracy magisterskiej.

„Różnorodność genetyczna ma naprawdę ważne implikacje dla przyszłej zrównoważoności tych populacji. Kiedy tracisz różnorodność, możesz mieć chów wsobny, utratę kondycji i kurczenie się populacji. Tak więc zachowanie różnorodności genetycznej jest ważnym czynnikiem w małych populacjach” – dodał.

Dzięki badaniom genetycznym student WVU ma nadzieję znaleźć najlepszy skład genetyczny dla łosi, aby mogły się rozwijać w południowej Wirginii Zachodniej. ZDJĘCIE: Mark Bias

Biolodzy z West Virginia Division of Natural Resources zebrali próbki DNA od każdego ze zwierząt wypuszczonych na wolność w południowej części Wirginii Zachodniej. Cook powiedział, iż dane pomogą ustalić linię rodzicielską każdego zwierzęcia. Chociaż pozostało wcześnie, Cook powiedział, iż istnieją anegdotyczne dowody na to, iż łosie LBL i łosie z Arizony krzyżowały się ze sobą, więc to dobry początek. Takie krzyżowanie zwiększy różnorodność genetyczną stada. Oczekuje się również, iż ostatecznie zostanie ona jeszcze bardziej wzmocniona przez wprowadzenie łosi krzyżujących się ze stada wschodniego Kentucky, aby mogły mieszać się ze zwierzętami z Wirginii Zachodniej.

„Rozmawiałem z ludźmi z DNR, którzy anegdotycznie widzieli łosie, które ich zdaniem pochodzą z Kentucky i wędrowały do ​​Wirginii Zachodniej, więc wiemy, iż taka możliwość istnieje” – wyjaśnił Cook. „Jeśli pod koniec tej analizy będziemy mieć potomstwo urodzone w Wirginii Zachodniej, ale nie będziemy w stanie zidentyfikować ich rodzica w populacji Wirginii Zachodniej, będziemy mogli założyć, iż łosie z Wirginii Zachodniej i Kentucky się rozmnażają”.

Taki krzyż był celem od samego początku. Łosie z Arizony pochodzą z linii Rocky Mountain, podczas gdy łosie z LBL wywodzą swoje dziedzictwo z Manitoby w Kanadzie. Kiedy Kentucky ponownie wprowadziło łosie prawie dwie dekady temu, miało ono udziały z sześciu lub siedmiu stanów. Wirginia ma teraz również własne stado. Biolodzy kierujący programem mają nadzieję, iż pewnego dnia będzie to stado Appalachian Elk zamieszkujące wszystkie trzy stany.

Badania Cooka mogą również pomóc zidentyfikować najlepszy materiał do przyszłego wprowadzenia. Mózgorobak był jedną z najtrudniejszych przeszkód do pokonania dla łosi reintrodukowanych w stanie górskim. Analiza Cooka może być w stanie zidentyfikować konkretny gen, który jest bardziej odporny na tego strasznego pasożyta niż inne.

„Bierzemy informacje, które mamy, które łosie padły z powodu robaka mózgowego, a następnie możemy zobaczyć zmienność markerów genetycznych, które korelują i określić, który chromosom jest specyficzny dla potencjalnej śmierci z powodu robaka mózgowego. Następnie możemy przypisać genetyczny „punkt ryzyka”, który pozwoli nam określić, które łosie są lepsze do przyszłego ponownego wprowadzenia” – powiedział.

Choć opis ten jest dość uproszczony, to właśnie tego rodzaju informacje i dane DNR spodziewa się uzyskać dzięki tej pracy.

Cook powiedział, iż celem jest ukończenie prac do wiosny 2025 r. Ma nadzieję na przedstawienie analizy bazowej na temat tego, czy istnieje coś, co ogólnie zagraża populacji.