Dziś przypada 178. rocznica „Bitwy pod Gdowem z 26 lutego 1846 r.”. Tegoroczne obchody odbyły się przy Kopcu – Mogile na gdowskim cmentarzu parafialnym. Złożono tam kwiaty i zapalono znicze, odśpiewano hymn i pomodlono się w intencji zmarłych. Strzelecką asystę honorową na Kopcu Poległych wystawił Pluton Szkolny Jednostki Strzeleckiej 2077 w Krakowie. Przy kopcu czuwali też harcerzy 2. Szczepu „Nadrabiańskiego ” im. Szarych Szeregów w Marszowicach. Hołd bohaterom walk z 1846 roku oddali m.in. Wójt Gminy Gdów Zbigniew Wojas, Starosta Powiatu Wielickiego Adam Kociołek, Radna Powiatowa Edyta Trojańdska-Urbanik, Przedstawiciele Stowarzyszenia Historia i Tradycja w Gdowie, Seniorzy Gdowskiego Uniwersytetu Trzeciego Wieku, górnicy Kopalni Soli „Wieliczka”, Przedstawiciele Klubu Przyjaciół Wieliczki z panią prezes Jadwigą Dudą, Prezes Stowarzyszenia Emerytów i Rencistów, Przedstawiciele Muzeum Żup Krakowskich, młodzież z klasy IIb Liceum Ogólnokształcącego w Wieliczce z opiekunem panią Dorotą Czajowską, uczniowie Szkoły Podstawowej z Gdowa i Marszowic oraz sołtys i Radny Gminy Gdów Zbigniew Gumułka. Uroczystość poprowadziła dyrektor Centrum Kultury w Gdowie.
26 lutego 1846 roku doszło w okolicach Gdowa do walki oddziałów: powstańczego (złożonego głównie z górników, rzemieślników i uczniów szkoły górniczej) oraz austriacko-chłopskiego. Zginęła tam większość powstańców, a finał tej bitwy rozegrał się przy murze cmentarza w Gdowie. Polegli podczas bitwy pod Gdowem – 154 osoby – spoczywają na tym cmentarzu parafialnym. Ich pamięć uwieczniono Kopcem – Mogiłą – usypanym przez mieszkańców w 1896 roku. (w 50. rocznicę bitwy). Dziesięć lat później (w 1906 roku) na szczycie wzniesienia stanął pomnik przedstawiający Rachel płaczącą nad utratą swych dzieci, będący alegorią cierpiącej Polski.
