Dziecięca odwaga może się objawiać już u małego dziecka, np. śmiałym wspinaniem po drzewach czy pokonywaniem przeszkód.
Odwaga może się ujawniać również w mniej oczywisty sposób, także u dzieci nieśmiałych czy mniej przebojowych.
Oto 7 oznak, iż masz odważne dziecko.
Na tej najbardziej oczywistej płaszczyźnie dziecięcą odwagę łatwo zauważyć. Są dzieci, które pierwsze rwą się np. do wspinania po drzewach czy pokonywania jakichś przeszkód w lesie, bez problemu wezmą do ręki pająka czy jaszczurkę, śmiało zadają pytania nauczycielom w przedszkolu czy szkole.
7 oznak, iż masz odważne dziecko
Odwaga ujawnia się jednak nie tylko w taki sposób. jeżeli zastanawiasz się, czy w twoim dziecku drzemie odwaga, oto 7 jej mniej oczywistych oznak:
1. Dziecko próbuje nowych rzeczy. Twoje dziecko może sprawiać wrażenie nieśmiałego lub niezbyt przebojowego, ale już niejednokrotnie przekonałaś się, iż nie waha się, gdy staje przed możliwością próbowania nowych rzeczy.
Może chce się zapisać na jakieś nowe zajęcia, by zobaczyć, czy da sobie na nich radę, może chętnie próbuje nowych smaków, może, pomimo obaw, chce jechać na kolonie czy obóz, choć nie będzie na nim znajomych dzieci. Próbowanie nowych rzeczy wiąże się z tym, iż dziecko nie boi się podejmować ryzyka, a to ważna i potrzebna cecha charakteru.
2. Dziecko nie wstydzi się rozmawiać z nieznajomymi. Są dzieci bardzo otwarte, komunikatywne i niewątpliwie to jedna z oznak odwagi. Nie krępują się, gdy muszą o coś zapytać, kupić coś w sklepie, zagadać do nieznajomego rówieśnika. Dziecku, które ma łatwość w nawiązywaniu kontaktów z innymi, jest lepiej w życiu, ta cecha zaprocentuje też w przyszłości.
3. Dziecko wyraża własne zdanie. To nie jest prosta umiejętność, by np. na forum całej klasy lub wśród większej grupy rówieśników wyrazić własne zdanie, zwłaszcza jeżeli jest ono w kontrze do opinii innych. Zachęcaj dziecko do wyrażania własnego zdania, jeżeli tylko widzisz, iż ma na to ochotę, rzeczywiście ma coś do powiedzenia, ale czasem wstyd czy zakłopotanie biorą górę.
4. Dziecko gwałtownie podnosi się po porażkach. Ten rodzaj odwagi możesz zauważyć już u bardzo małego dziecka. Gdy się przewróci i choćby uderzy, wstanie samo i pobiegnie dalej. U starszych dzieci podnoszenie się po porażkach ma ten sam wspólny mianownik – dziecko pomimo trudności nie poddaje się i nie zniechęca. Próbuje dalej, a do tego trzeba mieć pokłady wewnętrznej odwagi.
5. Dziecko stawia czoła wyzwaniom. Oczywiście może mieć przy tym obawy, ale nie unika trudności, gdy już pojawią się na jego drodze. Bądź gotowa pomóc dziecku, gdy cię o to poprosi, np. przemyśl razem z nim różne warianty rozwiązania problemu czy wyjścia z trudnej sytuacji. Zarazem chwal je, iż stawia czoła wyzwaniom.
6. Dziecko lubi być samodzielne. Może objawiać się to tym, iż pojedzie na kolonie, ale też pójdzie samo po zakupy do pobliskiego sklepu. Bez względu na to, jak wyraża się jego samodzielność, jest ona ściśle połączona z odwagą. Wspieraj swoje dziecko i utwierdzaj go w przekonaniu, iż to słuszna droga, gdy coraz więcej rzeczy chce robić samo i nie trzeba go do tego namawiać.
7. Potrafi stawić czoła dyskomfortowi lub bólowi. Czasem odwaga objawia się radzeniem sobie w mało przyjaznych okolicznościach. Dziecko może doświadczać dyskomfortu wewnętrznego, np. gdy znajduje się w grupie dorosłych na rodzinnej imprezie lub fizycznego, gdy np. uderzy się, skręci kostkę w nodze, musi iść na pobranie krwi czy zastrzyk. jeżeli w takiej sytuacji radzi sobie, pochwal je za to. To rodzaj odwagi, gdy potrafimy wyjść poza swoje emocjonalne i fizyczne ograniczenia.
