Ignacy Krasicki był człowiekiem wielu talentów. Zapisał się w naszej historii przede wszystkim poeta i prozaik, wybitny przedstawiciel polskiego oświecenia. Zasłynął jednak również jako publicysta i encyklopedysta, a od 1795 roku sprawował funkcję Prymasa Polski. Jednym z najbardziej znanych jego utworów jest Hymn do miłości Ojczyzny. Od wieków uchodzi on za wyjątkowy wyraz patriotyzmu i uczuć do naszego kraju. Hymn do miłości Ojczyzny – jak wygląda dokładna analiza i interpretacja?
Ignacy Krasicki, Hymn do miłości Ojczyzny – interpretacja
Hymn do miłości Ojczyzny to jeden z pierwszych tekstów poetyckich stworzonych przez Krasickiego i w dodatku nie jest to typowy utwór kojarzony z tym twórcą. Zwykle w pierwszej kolejności przypominają nam się bajki i satyry. Krasicki często jednak pisał także poważniejsze i społecznie zaangażowane teksty, jak przystało na człowieka oświecenia. Omawiany Hymn został opublikowany w roku 1774 w „Zabawach przyjemnych i pożytecznych”.
Biorąc pod uwagę datę i tematykę, nie ma wątpliwości, iż wpływ na powstanie utworu miały wydarzenia związane z konfederacją barską, powstałą w obronie niepodległości kraju, oraz z tragedią później, czyli pierwszym rozbiorem Polski. Dzieło można zatem uznać za początek poezji patriotycznej, która rozwinie się szczególnie w okresie romantyzmu.
Hymn o miłości Ojczyzny, Ignacy Krasicki
Święta miłości kochanej ojczyzny,
Czują cię tylko umysły poczciwe!
Dla ciebie zjadłe smakują trucizny,
Dla ciebie więzy, pęta niezelżywe.
Kształcisz kalectwo przez chwalebne blizny,
Gnieździsz w umyśle rozkoszy prawdziwe,
Byle cię można wspomóc, byle wspierać,
Nie żal żyć w nędzy, nie żal i umierać.
Tytuł wiersza wskazuje na szczególny gatunek literacki wywodzący się jeszcze z czasów starożytnych, czyli hymn. Tradycyjnie jest to uroczysta i podniosła pieśń pochwalna, rozpoczynająca się od apostrofy. Hymny zwykle tworzyło się na część bóstw, wybitnych postaci, wydarzeń, a także kraju. Można zatem przyjąć, iż Krasicki stworzył utwór pochwalny na cześć swojej ojczyzny i wyznaczył pewien wzór patrioty.
Utwór rozpoczyna się uroczystym zwrotem do adresata: Święta miłości kochanej ojczyzny. W dalszej części tekstu podmiot opisuje swoje uczucia względem ojczyzny bardzo podniosłymi słowami. W kolejnych wersach można odnaleźć mnóstwo środków stylistycznych między innymi liczne epitety (np. „umysły poczciwe”, „chwalebne blizny”), wykrzyknienia („czują cię tylko umysły poczciwe!”), powtórzenia („nie żal żyć w nędzy, nie żal i umierać”) i antytezy („kształcisz kalectwo przez chwalebne blizny”).
Hymn do miłości ojczyzny – streszczenie
Poeta w swoim utworzeniu tylko opisuje ogromną miłość do ojczyzny, ale także wskazuje, iż w obliczu trudnej i niepewnej sytuacji politycznej, dobro kraju i obrona niepodległości będą wymagały ogromu poświęcenia. Polska jest dla podmiotu lirycznego jedną z najwyższych świętości, którą trzeba bronić bez względu na okoliczności, choćby kosztem własnego zdrowia i życia. Utwór podkreśla, iż do takiego działania są zdolnie wyłącznie osoby obdarzone wyjątkową wrażliwością, uczciwością i mądrością – poczciwi i wierni obywatele i patrioci.
Podmiot prezentuje postawę heroiczną, zachęcając do niej również innych, którym zależy na szczęściu ojczyzny. Jego zdaniem każdy patriota powinien z godnością i bez narzekania znosić choćby największe cierpienia dla dobra kraju. Patrzenie na własną ojczyznę wolną i szczęśliwą potrafi wynagrodzić choćby największe trudy.
Czytelnicy pytają, jaka jest interpretacja Hymnu do miłości ojczyzny
O miłości do ojczyzny i konieczności poświęcenia się dla niej.
