KRÓTKA HISTORIA SZKOŁY PODSTAWOWEJ W MARSZOWICACH

Historia i dzieje szkoły zaczynają się w roku 1907. Powstała wtedy Publiczna Jednoklasowa Szkoła Ludowa powołana przez Radę Szkolną Krajową. Wydzielono szkołę podstawową ze związku szkolnego w Niegowici. Pierwszym kierownikiem była Eugenia Kaszubowa.

W roku szkolnym 1907/1908 odnotowano 51 dziewcząt i 56 chłopców uczących się w placówce. Za czasów kierownika Jana Klimka (1908-1922) rozpoczęto budowę budynku szkoły. Inwestycję sfinansowano ze środków gminy Marszowice, dworu i Rady Szkolnej Krajowej. W czasie I wojny światowej naukę w szkole przerwano, a po jej zakończeniu konieczna była renowacja budynku, ponieważ został on uszkodzony. Szkoła z biegiem czasu się rozwijała, uczniowie wyjechali na wycieczkę do Kopalni Soli w Wieliczce, zamontowano odbiornik radiowy, wybudowano ogrodzenia. Wraz z nadejściem II wojny światowej szkołę zajęła armia niemiecka. Zajęcia w tym czasie odbywały się w domach prywatnych. Z biegiem lat przybywało grona pedagogicznego i klas. W 1950 roku po raz pierwszy uczniowie ukończyli VII klasę, a w 1967 zdobywali wykształcenie na poziome VIII klasy. 13 stycznia 1963 roku powołano Komitet Budowy Szkoły, sprzedano działkę nad Rabą należącą do gminy, aby za pozyskane fundusze rozpocząć budowę szkoły. Gromadzono materiały budowlane, przygotowywano plac budowy, wybrano lokalizację. Społeczeństwo również zaangażowało się czynnie w pomoc przy budowie, którą rozpoczęto w 1970 roku, a ukończono trzy lata później.