Scenka inspirowana twórczością Wieszcza.
Twórczość Adama Mickiewicza to niezwykle barwna mozaika gatunków i stylów – od liryki osobistej, przez pełne rozmachu poematy epickie, aż po dramat romantyczny, prozę i błyskotliwą publicystykę. Na scenie Myśli Mickiewicza splatają się różne nurty jego twórczości, tworząc żywy dialog między przeszłością a teraźniejszością. Aktorzy wcielający się w różne głosy tej opowieści nie tylko cytują utwory wieszcza, ale także prowadzą ze sobą dialog – dyskutują, spierają się, zadają pytania o to, co w jego twórczości jest dziś najważniejsze. Czy to Dziady z ich metafizyką i dramatem sumienia? Czy może Pan Tadeusz – pełen polskiego krajobrazu, tęsknoty i wiary w odrodzenie narodu? A może romantyczna wiara w jednostkę i jej duchową misję? Nie zabrakło romantycznej miłości…
W tym scenicznym spotkaniu nie ma jednej odpowiedzi. Bo słowa Mickiewicza – choć powstały przed dwustu laty – brzmią zaskakująco aktualnie. Dotykają spraw, które nie tracą znaczenia: wolności, tożsamości, miłości, tęsknoty i wiary. Możemy sięgać po nie w chwilach zwątpienia, uniesienia, buntu czy nadziei – bo poezja wieszcza wciąż mówi do nas i o nas.
występują
- Adam: Patryk Woźniak
- Myśl zwycięska: Bartosz Parchan
- Myśl patriotyczna: Daniel Sierański
- Myśl niewieścia: Zofia Strózik-Rytowska
- Myśl romantyczna: Franciszek Kossut
- Narrator: Jakub Wójcik
- Chór LO, chórmistrz: Bogumiła Ostrovnoi
powiązanie: Joanna Brzozowska
Fragmenty: Dziady część III; Pan Tadeusz – Adam Mickiewicz
W murach naszej szkoły
sięgamy wysoko
przeszłość dla przyszłości
młodych jest opoką
Mickiewicza wersy
W drodze pewny krok,
Słowa wieszcza żyją,
rozświetlają mrok.
Wiedza, biegłość, praca,
szkoły naszej dar,
W życie, naprzód śmiało,
przyszłość woła nas.
Ucz się, ucz, dorastaj,
prawdę w sercu nieś,
ku lepszej przyszłości
na skrzydłach się wznieś!
Przędź się, przędź nadziejo,
niech nam sprzyja los,
Nauka i prawda
w sercach biją wciąż!
Bo serce nie sługa,
niech prowadzi nas,
Byśmy w życiu pewnie
szli przez każdy czas!
Miej i patrzaj w serce!
Wokół zmieniaj świat
w każdej gwiazd iskierce
dobra zostaw ślad
Tak wysoko sięgaj,
gdzie nie sięga wzrok
Słowa wieszcza żyją,
rozświetlają mrok.
Muzyka: Stanisław Moniuszko
