Zdrada w dniu ślubu? Dla wielu kobiet to byłby cios nie do udźwignięcia. Dla Justyny okazała się… wyzwoleniem. Dzięki temu mogła wreszcie odzyskać wolność i nikt nie mógł jej już w tym przeszkodzić.
Przyjaźń rodzin
Rodziny Justyny i Marka znały się od lat. Mieszkali w Sopocie, ich dzieci chodziły razem do prywatnego przedszkola, a potem do renomowanego liceum w Gdańsku. Ojcowie wspólnie jeździli na ryby i na żagle, a matki nieustannie spotykały się w salonach kosmetycznych i na wieczorach literackich.
Justynie niczego nie brakowało — miała najlepsze ubrania, zabawki i mogła liczyć na wszystko, oprócz… prawa do samodzielnych decyzji. Od dziecka uczono ją posłuszeństwa i podporządkowania się dorosłym. Choć była inteligentna i spokojna, choćby nie zauważała, jak bardzo jej życie zostało zaplanowane za nią.
Od przedszkola do ołtarza?
Choć Justyna nie przepadała za Markiem, przyjaźń była czymś oczywistym. Spędzali razem niemal każdy weekend, wyjeżdżali na wspólne ferie i wakacje. Z czasem, bez większego entuzjazmu, zaakceptowała, iż „tak musi być”. Rodzice nieustannie żartowali o ich „przyszłym ślubie”, a jej samej brakowało odwagi, by się zbuntować.
Kiedy Justyna skończyła 18 lat, poznała na zajęciach z tańca Szymona. Po raz pierwszy poczuła prawdziwe zakochanie. Nagle wszystko nabrało sensu — serce, marzenia, pragnienia. Ale ta historia nie mogła się rozwinąć. Rodzice, dowiedziawszy się o romansie, przenieśli ją do innej szkoły, a kontakty z Szymonem zostały brutalnie przerwane.
Justyna czuła się jak więzień we własnym domu. Jej próby rozmowy kończyły się ultimatum — albo podporządkuje się rodzicom, albo zostanie bez dachu nad głową.
Oświadczyny „zgodnie z planem”
Pod koniec drugiego roku studiów Marek oświadczył się. Justyna powiedziała „tak”, choć czuła, iż robi to wbrew sobie. Marek gwałtownie pokazał prawdziwe oblicze — zaczął ją kontrolować, sprawdzał, gdzie jest, co robi i z kim się spotyka. Justyna miała nadzieję, iż po ślubie to się zmieni. Ale w sercu czuła, iż będzie inaczej. Wiedziała, jak wyglądało życie matki Marka — wieczne podporządkowanie, ciche łzy i brak szacunku ze strony męża.
„Idealny” ślub
Wesele odbywało się w eleganckiej rezydencji pod Gdynią. Sala wyglądała bajecznie, Justyna miała suknię jak z katalogu. Goście dopiero zaczęli się schodzić, gdy Justyna postanowiła chwilę odpocząć w bocznym skrzydle posiadłości.
To tam usłyszała szepty. Delikatnie uchyliła drzwi i zobaczyła scenę, która powinna ją zniszczyć, a… przyniosła ulgę. Marek obejmował i całował jej najlepszą przyjaciółkę — Agatę. Oboje tak bardzo zatracili się w emocjach, iż choćby nie zauważyli Justyny stojącej w drzwiach.
W pierwszej chwili zamarła. Ale zamiast płakać — roześmiała się.
— Nie będzie ślubu! — krzyknęła, ściągając welon i wybiegając przed salę. — Dziękuję, Marek! W końcu jestem wolna!
Morał? Lepiej późno niż za późno
Choć życie nie zawsze układa się po naszej myśli, czasem choćby największa tragedia może okazać się największym szczęściem. Justyna odzyskała wolność i mogła wreszcie zacząć żyć na własnych warunkach.
