Świętokrzyskie tradycje tkackie odradzają się w okolicach Bodzentyna. Trwa proces wpisania tkactwa na listę Niematerialnego Dziedzictwa Kulturowego, a teraz rozpoczął się bezpłatny kurs dla osób, które pragną nauczyć się tradycyjnego rzemiosła.
Kurs prowadzi Stowarzyszenie Świętokrzyskie Tkaczki. Jak mówią jego członkowie – tkactwo dawniej cieszyło się ogromną popularnością w Górach Świętokrzyskich, dlatego warto tę tradycję wskrzesić. Kurs prowadzą doświadczone tkaczki.
Zajęcia obejmują poznanie tradycji tkackiej, naukę snucia, czyli robienia osnowy, naukę tkania na starych, tradycyjnych krosnach, a później tkanie pod okiem tkaczek pasiaka szkoleniowego lub swojego chodnika. Efektem kursu będzie wystawa prac.
Beata Syzdół ze Stowarzyszenia Świętokrzyskie Tkaczki od kilku lat odbudowuje tradycję tkactwa w okolicy Bodzentyna. Jak zaznacza – wielu rzeczy trzeba było nauczyć się od początku, do innych tkaczki dochodziły metodą prób.
– Nasze pasiaki to nawiązanie do pól w Świętokrzyskiem. Kiedy się na nie patrzy widać kolejno pasy zieleni, zaorane pole, rżysko czy zagony kapusty, a wszystko jak krajką otoczone lasem – dodaje.
27.04.2024. Ściegnia, Kurs tkacki. / Fot. Anna Głąb – Radio KielceWśród uczestniczek kursu są panie, którym bliskie są tradycje tkackie, albo chcą nauczyć się tego rzemiosła. Wśród nich jest Joanna Latała.
– Moja mama pracowała w spółdzielni tkactwa ludowego. Ja nie umiem sama tkać, ale bardzo chciałabym się tego nauczyć, a potem może nauczyć córkę – mówi.
Z kolei Agata Bzymek w kursie uczestniczy już po raz kolejny.
– Już uczestniczyłam w warsztatach „Urok pasiaka”, ale we mnie tkactwo budzi ogromny sentyment, bo zajmowały się nim mama, babcia i siostra. Pracowały też w spółdzielni tkactwa w Bodzentynie, a ja je odwiedzałam w tym miejscu. Teraz mam własne krosno i mam w planie sama przy nich usiąść. Cieszę się, iż uczy się także moja córka Aneta. A samo tkactwo wymaga ogromnej wiedzy i skupienia, bo wystarczy niewielka pomyłka, aby cała tkanina została zepsuta – podkreśla.
Zasadą kursu jest praca w parach, czyli jedna doświadczona tkaczka pracuje z jedną uczennicą. W październiku planowana jest wystawa prac, które powstają podczas zajęć.
