Odpieluchowanie dziecka. "Wymogu nie ma, ale dyrektorka przedszkola dała jasno do zrozumienia"

gazeta.pl 11 godzin temu
Odpieluchowanie dziecka to temat, który wzbudza ogrom emocji, zwłaszcza wśród rodziców małych dzieci. - Mój syn od września idzie do przedszkola i w zasadzie nie miałam żadnych obaw, do czasu spotkania rodziców z dyrekcją placówki. I zmartwiłam się, bo chociaż oficjalnego przymusu nie ma, lepiej będzie, jeżeli etap odpieluchowania dziecko będzie miało już za sobą.
- Mam córkę w spektrum autyzmu. Chodzi do żłobka, a od września idzie do przedszkola. Nie chciałam, by to była placówka specjalna, więc znalazłam takie, które przyjmuje dzieci z trudnościami. Córka ma dwie, które najbardziej dają się we znaki: afazja mowy i konieczność korzystania z pieluszek - mówi Weronika, moja znajoma. - To właśnie z tego powodu nie zapisałam jej do przedszkola miejskiego, bo tam, jak zaznaczyli w rozmowie ze mną, nacisku nie ma, ale dobrze by było, gdyby Karola była już odpieluchowana - wyjaśnia.


REKLAMA


Kobieta wyjaśniła, iż z tego powodu jej córka nie pójdzie do przedszkola. - Zrezygnowaliśmy z placówki, bo wiem, iż na to w najbliższym czasie szans nie ma - opowiada i zaznacza, iż "temat odpieluchowania córki przerobiła już na kilka możliwych sposobów". - Na razie odpuściłam i nie naciskam. Są inne priorytety - dodaje.


Zobacz wideo Jak odpieluchować nasze dziecko?


Odpieluchowanie dziecka przed przedszkolem? Tu zdania są podzielone
- Na pierwszym spotkaniu rodziców przyszłych przedszkolaków zostały poruszone ważne kwestie. Tematów było kilka, jednak to odpieluchowanie wywołało największe poruszenie, a może choćby oburzenie - mówi w rozmowie z naszym portalem Ania. - Oficjalnie nikt tego oczywiście nie powiedział, ale dało się wyczuć, iż placówka wymaga, by we wrześniu wszystkie dzieci przyszły już bez pieluszek. W wyjątkowych sytuacjach opiekunki mogą założyć pieluszkę na czas drzemki - tłumaczy.
Jak wyjaśnia, jej syn "już od ponad roku korzysta z nocnika, więc to nie problem, ale sądząc po komentarzach rodziców, wielu ten etap ma jeszcze przed sobą". Kobieta tłumaczy, iż podczas spotkania obecna była także pani psycholog, która "przygotowała choćby dla rodziców krótką ściągawkę, jak odpowiednio podejść do tego tematu, by zakończyło się ono sukcesem".


Z krótkiej instrukcji dowiadujemy się, iż najważniejszą kwestią jest "gotowość dziecka", która składa się z dojrzałości fizjologicznej i tej emocjonalnej. "Poniżej lista oznak, które potwierdzają gotowość malucha. Nie ma konieczności, aby wszystkie symptomy występowały na raz. Wymaga się, aby chociaż trzy z poniższych kryteriów zostały spełnione. Powinnaś sprawdzić, które z nich są już zrealizowane" - czytamy w instrukcji udostępnionej nam przez panią Anię.


Zatem co na ów liście się znalazło? Najważniejsze punkty dotyczą:


Świadome komunikowanie przez dziecko swoich potrzeb fizjologicznych. Maluch może to sygnalizować słowem np. siusiu/kupa, wyrazem twarzy bądź szukaniem ustronnego miejsca np. ukrywanie się za firanką;
Odczuwanie dyskomfortu przez dziecko po zrobieniu siusiu lub kupki. Gdy maluch przychodzi do rodzica i prosi, aby rodzic go przebrał (zmienił pieluszkę), choć do tej pory mu to nie przeszkadzało;
Naśladowanie rodziców, którzy udają się do łazienki na siku czy kupę - zwiększenie świadomości dziecka, poprzez dopytywanie, co robią rodzice;
Stabilne siadanie i wstawanie - należy patrzyć na ten aspekt z przymrużeniem oka, ponieważ nie każde dziecko, które samodzielnie siada i wstaje, jest emocjonalnie i fizjologicznie gotowe.


- U nas cały proces odpieluchowania nie trwał długo, pomogły książeczki. Były też wspólne zakupy majteczek - wtrąca nasza czytelniczka, która jak się okazuje, po tym spotkaniu ma pewne obawy. - Mam nadzieję, iż rodzice przedszkolaków podejdą do tematu na poważnie, bo boję się o swojego syna. Nie chcę, żeby się uwstecznił, a przy dzieciach, które korzystają jeszcze ze smoczka, piją mleko z butelki i noszą pieluszki, chociaż mają już skończone trzy lata, takie zagrożenie jest - dodaje.


Odpieluchowanie dziecka. Co warto wiedzieć?
Oznak gotowości do odpieluchowania mogą pojawić się pomiędzy 14. a 36. miesiącem życia, ale najczęściej rodzice zauważają je w okolicach 18. miesiąca. Czasami dziecko odpieluchuje się naprawdę szybko, ale są też takie sytuacje, kiedy trwa to wiele tygodni. Amerykańska Akademia Pediatrii zaleca, aby rozpocząć przygodę z odpieluchowaniem około 2. roku życia. Specjaliści zaznaczają, iż tak naprawdę do czwartych urodzin dziecko ma czas, aby pożegnać się z pieluszką w dzień. Odpieluchowanie nocne może trwać troszkę dłużej.
Ważne jest też, żeby nie naciskać i na siłę nie przyspieszać tego procesu. jeżeli mamy dziecko, które bardzo emocjonalnie przeżywa ten proces, np. straszliwie płacze, przestaje się bawić i spać, zgłasza, iż coś je boli, a choćby odmawia zrobienia kupy, to już po 3-4 dniach należy odpuścić i nie kontynuować. Do tematu wrócić dopiero za jakiś czas.
Idź do oryginalnego materiału