Poznajmy nową dyrektorkę Zespołu Szkół w Luboniu

gazeta-lubon.pl 1 miesiąc temu

We wrześniu tego roku stanowisko dyrektora Zespołu Szkół im. Kryptologów Poznańskich w Luboniu przejęła pani Hanna Marcinkowska – wieloletnia nauczycielka i wicedyrektorka szkoły. Postanowiliśmy przeprowadzić wywiad z panią Hanną, aby przybliżyć Państwu tę osobę.

Oto kilka słów wstępu o historii pani Hanny:

Jestem mieszkanką Lubonia od 50 lat. Uczęszczałam do Szkoły Podstawowej nr 2 Luboniu, następnie do V Liceum Ogólnokształcącego w Poznaniu. Ukończyłam studia magisterskie na Wydziale Matematyki i Fizyki UAM w Poznaniu na kierunku Matematyka, specjalność Metody numeryczne i programowanie, studia z Języka Niemieckiego oraz Informatykę i Technologię Informacyjną. Posiadam 32-letni staż pracy pedagogicznej oraz 19-letni okres zatrudnienia na stanowiskach kierowniczych. Prowadziłam zajęcia z matematyki i języka niemieckiego oraz matematyki po niemiecku. Matematyka zawsze była moją pasją i to jej poświęcałam, i poświęcam do dzisiaj choćby czas wolny! Od 2007 r. pełniłam funkcję wicedyrektora szkoły, najpierw Gimnazjum nr 1 z Oddziałami Dwujęzycznymi im. Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Luboniu oraz Szkoły Podstawowej nr 3 w Luboniu, a następnie Zespołu Szkół im. Kryptologów Poznańskich w Luboniu.

W ciągu lat pracy otrzymałam Nagrodę Prezydenta Miasta Poznania oraz Medal Komisji Edukacji Narodowej, Nagrodę Ministra Edukacji Narodowej oraz Nagrodę Wielkopolskiego Kuratora Oświaty w Poznaniu i wiele nagród Burmistrza Miasta Luboń, a także dyrektora szkoły. Jestem czynnym ekspertem do spraw awansu zawodowego od 2009 r. Co roku współpracuję z Okręgową Komisją Egzaminacyjną w Poznaniu, pełniąc funkcję przewodniczącej zespołu egzaminatorów egzaminu ósmoklasisty z matematyki, jestem również egzaminatorem maturalnym i posiadam certyfikat – Opracowanie systemu do oceniania prac egzaminacyjnych z wykorzystaniem technologii informacyjnej – 2021. Przeprowadzałam szkolenia z zakresu nowej matury 2023 dla kandydatów na egzaminatorów z matematyki w OKE w Poznaniu.

Gazeta Lubońska: Jakie emocje towarzyszyły Pani przy podjęciu decyzji o objęciu stanowiska dyrektora Zespołu Szkół? Czy ma Pani jakieś obawy?

– Przyznam, iż początkowo było to dla mnie zaskoczenie – nie planowałam tej ścieżki dla siebie. Jednak słysząc wiele pozytywnych głosów i mając duże wsparcie ze strony grona pedagogicznego, poczułam, iż to adekwatny krok i ogromna szansa na dalszy rozwój mój oraz szkoły. Oczywiście drobny stres odczuwany przed rozpoczęciem nowej pracy jest rzeczą całkowicie normalną, ale dominują we mnie pozytywne emocje. Wchodzę w tę rolę z pewnością siebie, opartą na moim dotychczasowym doświadczeniu. Wiem też, iż mam u boku zespół, na którym mogę polegać!

Jakie cele stawia sobie Pani na pierwsze miesiące pracy jako dyrektor?

– Na pewno szybka aklimatyzacja w nowej roli i przejście do działania! Moim celem będzie kontynuowanie wielu cennych działań, ale też wprowadzenie zmian, związanych głównie z potrzebą ciągłego doskonalenia i koniecznością zmierzenia się ze zrozumieniem nowej rzeczywistości, by przygotować uczniów i umożliwić im osiągnięcie sukcesu w przyszłości. W ostatnich latach rynek pracy zmienił się między innymi wskutek pandemii COVID-19 i technologii sztucznej inteligencji. Ważne, by być o krok przed zmianami i rozwijać umiejętności tzw. kompetencje przyszłości. W Zespole Szkół im. Kryptologów Poznańskich w Luboniu prowadzimy klasy dwujęzyczne, wzrosło także zainteresowanie technologią i naukami ścisłymi. Wejście na rynek pracy pokolenia Z, a niedługo również pokolenia Alfa wpłynie na zmianę priorytetów w wielu branżach. Dziedziny takie jak np. bioinżynieria, zielone technologie, inżynieria materiałowa staną się istotne. Rynek pracy będzie poszukiwał osób z wiedzą chemiczną i biologiczną, również w zakresie odpowiedzialności ekologicznej. W mieście Luboń już została opracowana koncepcja i miejski plan adaptacji do zmian klimatu oraz prowadzone są warsztaty dla mieszkańców.

Czy są w szkole pewne obszary wymagające – według Pani – zmian lub usprawnień?

– Szkoła jako budynek na pewno wymaga remontów i to jest oczywiste, stąd kończy się właśnie wymiana sieci wodociągowej. Kolejne są już w planie. Zmian będą wymagać także sale informatyczne. Weszło już w życie rozporządzenie z minimalnymi wymaganiami dla sprzętu komputerowego i wymaganiami dla technologii informacyjno-komunikacyjnych do 31 sierpnia 2026.

Czy planuje Pani wprowadzić jakieś nowe inicjatywy lub programy dla uczniów?

– Tak. Istnieje takie pojęcie jak STEAM, czyli podejście do nauczania łączące naukę, technologię, inżynierię, sztukę i matematykę. Przypuszczalnie to właśnie osoby posiadające kompetencje z tego zakresu odegrają kluczową rolę w tworzeniu innowacyjnych rozwiązań, z uwagi na wiedzę, jaką będą posiadać, ale i wykształcenie w procesie edukacji, kompetencje do pracy projektowej i gotowość do eksperymentowania. W myśl tej koncepcji powstała nasza gra turystyczna Enigmatyczny Luboń, finansowana z Lubońskiego Budżetu Obywatelskiego, możliwa do pobrania ze strony naszej szkoły. Ponadto przeprowadzimy w ZS w Luboniu szereg warsztatów, szkoleń z edukacji klimatycznej, wykorzystamy potencjał uczniów i zorganizujemy „Lekcje z klimatem”. Stosowanie nauczania projektowego, interdyscyplinarnego, jako podstawy kształcenia, realizacja projektów edukacyjnych łączących różne dziedziny wiedzy w języku obcym – to również nasze priorytety.

Jakie doświadczenia z pracy jako wicedyrektor i nauczyciel najbardziej Panią ukształtowały?

– Myślę, iż przede wszystkim różnorodność zadań, z jakimi mierzy się nauczyciel czy wicedyrektor. To stanowisko potrafi naprawdę zaskoczyć – wymaga łączenia wielu ról: organizatora, mediatora, słuchacza, a czasem też stratega czy kreatywnego pomysłodawcy. Dzięki temu nauczyłam się elastyczności, większej podzielności uwagi i planowania, ale także słuchania, cierpliwości i uważności wobec drugiego człowieka. Ogromnie cenię też doświadczenie związane z tworzeniem od podstaw dużych projektów, takich jak np. projektów badawczych na Festiwalu Młodych Naukowców E(x)plory.

Co ceni sobie Pani najbardziej w pracy w szkole?

– Praca w szkole dała mi ogromne możliwości rozwoju – od sztuki bycia dobrym nauczycielem, który potrafi skutecznie przekazywać wiedzę i mierzyć się z trudnymi sytuacjami, po doświadczenie w zarządzaniu zespołem i współpracy z instytucjami zewnętrznymi. Ogromną wartością jest też dla mnie kooperacja z nauczycielami pełnymi pasji – ludźmi, którzy nie tylko realizują program nauczania, ale i ciągle szukają innowacyjnych rozwiązań. Sama koncepcja pracy szkoły powstała po odbytych rozmowach z nauczycielami, rodzicami i uczniami na temat dalszego funkcjonowania i rozwoju, co pozwoliło mi na dokonanie wyborów między różnymi punktami widzenia i ostatecznie, mam nadzieję, ułatwi w przyszłości koncentrację na tym, co najważniejsze. Dzięki pracy w szkole zyskałam również wiele przyjaźni na lata oraz coś bezcennego – codzienny kontakt z młodymi ludźmi. To daje mi wyjątkowy wgląd w ich świat, np. w to, jak zmienia się świadomość dotycząca zdrowia psychicznego, jak rośnie rola cyfryzacji i internetu, a choćby w drobiazgi, takie jak modne zwroty czy styl ubierania się. Obserwowanie tych zmian i towarzyszenie młodzieży w ich drodze rozwoju daje mi ogrom energii i satysfakcji oraz poczucie bycia młodą osobą mimo wieku.

Jakie znaczenie mają dla Pani relacje szkoły z lokalną społecznością?

– Jestem przekonana, iż szkoła i lokalna społeczność są ze sobą nierozerwalnie związane. To właśnie w codziennym kontakcie z mieszkańcami uczniowie uczą się odpowiedzialności, empatii i otwartości na potrzeby innych. Dlatego będę szukać okazji, by młodzi ludzie angażowali się w projekty miejskie i inicjatywy społeczne. Wierzę, iż takie doświadczenia pomagają od najmłodszych lat kształtować postawy zaangażowania obywatelskiego i wrażliwości, które zaprocentują w dorosłym życiu.

Czy jest coś, co chciałaby Pani, aby mieszkańcy wiedzieli o Pani jako osobie – nie tylko dyrektorze?

– Nie mam zbyt wiele czasu dla siebie, a w niedalekiej przyszłości będzie go jeszcze mniej, jednak zawsze staram się wygospodarować okazje do spędzania czasu z moją rodziną. Często wspólnie podróżujemy, odkrywając piękne miejsca. Ponadto, przyjemność sprawia mi gotowanie: bardzo często odtwarzam smaki z podróży! W ostatnim czasie słucham też sporo podcastów, głównie z zakresu odkryć AI oraz zagadnień matematycznych.

Oprac. Małgorzata Wojsz