Rodzaje pieluch wielorazowych

Jakiś czas na naszym blogu nie pojawiały się nowe wpisy. Przepraszamy za to i postaramy się poprawić, aby mieć kontakt z naszymi czytelnikami i klientami. W tym czasie nasze trzy dziewczyny bardzo podrosły, doszły nowe obowiązki, a w promowaniu pieluch wielorazowych skupiliśmy się na naszym kanale na YouTube.

Znajdziecie tam filmiki – krótko i na temat – o rodzajach pieluszek wielorazowych, a dziś tę wiedzę chcę uporządkować w formie pisanej i pokazać Wam pieluszki na zdjęciach. Zaczynajmy!

Spis treści:

1. Otulacz PUL – najbardziej podstawowy rodzaj pieluch wielorazowych
2. Otulacz wełniany (wełniak) – 100% natury
3. Kieszonka – połączenie ekonomii i wygody
4. Otulacz SIO – połączenie zalet otulacza i kieszonki
5. Pieluszka AIO – przede wszystkim wygoda
6. AI3 – nowy system pieluchowania na polskim rynku
7. Formowanka (pielucha formowana) – nocny rodzaj pieluchy
8. Gatki/longi – idealne na formowankę

Otulacz PUL – najbardziej podstawowy rodzaj pieluch wielorazowych

To ta zewnętrzna warstwa pieluszki, zapinana i regulowana rozmiarem na dziecku. Może być wykonany z materiałów syntetycznych PUL i TPU. Do środka trzeba włożyć coś co chłonie: wkład, tetra, prefold, formowanka. Zalety korzystania z otulaczy + wkładów: jeżeli taki otulacz nie został zbrudzony kupką, a gumki są suche można go użyć ponownie.

W praktyce zmiana pieluszki z otulaczem PUL wygląda tak:

• zmieniając pieluszkę weryfikujemy czy gumki oraz zewnętrzna strona otulacza są suche
• jeśli gumki lub zewnętrzna strona otulacza są przemoczone to dajemy wszystko do prania, natomiast jeżeli są suche to mokra część chłonna ląduje w koszu na brudne pieluchy, a otulacz rozwieszamy na sznurku, na poręczy łóżeczka lub w innym miejscu, aby się przewietrzył, a ewentualna wilgoć odparowała z membrany
• zakładamy nowy otulacz + wkład, a przy kolejnej zmianie pieluszki zakładamy ten poprzedni, przewietrzony już otulacz + kolejny wkład. Otulacz użyty przed chwilą odkładamy do przewietrzenia
• po kilku takich użyciach otulacza dajemy go do prania, najlepiej wykorzystać moment prania brudnych pieluch do tego żeby również ten używany kilkukrotnie otulacz wyprać.

Przy odpowiednio dobranych wkładach i systematycznej zmianie pieluszki mamy szansę zużyć 2-3 otulacze na dzień (przy przewijaniu dziecka 6-8 razy dziennie w przypadku pieluchowania starszego dziecka).

Zalety systemu otulacz + część chłonna

• uniwersalność – sami dobieramy rodzaj wkładu, sposób złożenia i materiał znajdujący się bezpośrednio przy pupie dziecka. Możemy użyć praktycznie każdego rodzaju części chłonnej (wyjątkiem są jedynie wkłady z mikrofibry, które nie są obszyte innym materiałem)
• jesteśmy w stanie łatwo regulować chłonność w zależności od potrzeb poprzez dobór warstwy chłonnej
• szybkość schnięcia – otulacze schną po prostu błyskawicznie
• możliwość ponownego użycia bez konieczności prania
• jest to najbardziej ekonomiczne rozwiązanie – dzięki temu, iż otulacza możemy użyć wielokrotnie bez konieczności prania nasza wyprawka wielopieluchowa może być mniejsza, a więc również tańsza.

Wady systemu otulacz + część chłonna

• gdy dziecko jest bardzo ruchliwe dobre ułożenie wkładu lub tetry w takiej pieluszce może być trudne, bo część chłonna nie jest połączona z częścią zewnętrzną – często dziecko “zburzy” nam pieluszkę zanim zdążymy ją założyć
• konieczność dobrania odpowiedniej części chłonnej dla naszego dziecka.

Otulacz wełniany (wełniak) – 100% natury

To rodzaj pieluszki otulacza uszytego z dwóch warstw wełny. Może być zapinany na napki lub rzep. Najczęściej posiada regulację rozmiaru w pionie aby dobrze dopasować go do dziecka. O zaletach wełny jest cały osobny tekst, natomiast wspomnę tu tylko o tym, iż dwie warstwy wełny naprawdę skutecznie izolują mokry wkład od ubranka oraz to, iż taki otulacz wymaga prania co 2-3 tygodnie przy częstym używaniu. Po pierwszym zachwycie otulaczami wełnianymi można się przestraszyć kuracji lanolinowej, którą trzeba wykonać co jakiś czas, aby zachować adekwatności antybakteryjne i izolacyjne wełny. Ale tak naprawdę lanolinowanie to prosta procedura, a korzyści z korzystania ogromne.

W praktyce: na ten otulacz możemy ułożyć dowolny wkład, wełna ma bardziej szorstką fakturę, więc nie będzie się przesuwał tak łatwo. Takim otulaczem można też otulić pupę dziecka z tetrą.

Zalety otulacza wełnianego

• pranie co 2-3 tygodnie;
• szybko schnie;
• oddychający i przewiewny materiał;
• właściwości antybakteryjne, antystatyczne;
• dobrze izoluje wilgoć.

Wady otulacza wełnianego

• wymaga lanolinowania;
• osobne pranie manualne lub w programie do prania wełny;
• zwykle wyższy koszt niż otulacza PUL.

Kieszonka – połączenie ekonomii i wygody

To rodzaj pieluchy uszyty z dwóch warstw materiału pomiędzy które wsuwamy wkład chłonny. Zewnętrzna warstwa wykonana z materiału PUL – chroni ubranko przed zmoczeniem. Wewnętrzna warstwa przylega do skóry dziecka i, w zależności jaki to materiał, może izolować wilgoć i pozostawiać uczucie suchości (np. polar), może częściowo sygnalizować wilgoć, a jednocześnie dawać uczucie chłodzenia (coolmax, thermo, mayka), albo może dawać odczucie wilgoci (np. bambus, bawełna).

W praktyce: pieluszki kieszonki możemy wcześniej przygotować na cały dzień wkładając do każdej odpowiednio złożone wkłady. Przy zmianie mokrej pieluszki wkład wyciągamy z kieszonki, a następnie obie części wrzucamy do kosza na pranie. Przez cały dzień zużyjemy więc więc tyle kieszonek ile razy przewijamy dziecko.

Zalety systemu kieszonka + część chłonna

• nawet przy ruchliwym dziecku wkład się nie przesunie
• uniwersalność – sami dobieramy rodzaj wkładu i sposób jego złożenia
• są bardzo wygodne w użyciu – przygotowane wcześniej są łatwe do założenia choćby dla osoby, która nie ma wprawy w użytkowaniu pieluszek wielorazowych (np. niania, babcia)
• szybkość schnięcia – kieszonki schną bardzo szybko.

Wady systemu kieszonka + część chłonna

• nie jest to najbardziej ekonomiczna opcja, bo tego rodzaju pieluch potrzebujemy więcej niż otulaczy, ponieważ po każdym użyciu kieszonka idzie do prania
• konieczność doboru odpowiedniego wkładu chłonnego dla naszego dziecka.

Otulacz SIO – połączenie zalet otulacza i kieszonki

To zmodyfikowana wersja zwykłego otulacza zawierająca napki służące do przypięcia w nim wkładu, który również napki posiada. Pieluszki można wcześniej przygotować i powpinać wkłady, aby były gotowe do użycia w każdej chwili. Otulacze SIO szyte są zarówno z PULu, jak i z wełny.

W praktyce: tak samo jak w przypadku zwykłych otulaczy – możemy przy zmianie pieluszki wymienić tylko wkład chłonny, a samego otulacza użyć kilkukrotnie (lub wielokrotnie w przypadku otulaczy wełnianych) zanim będzie konieczność jego wyprania.

Zalety systemu SIO

• możliwość ponownego użycia bez konieczności prania – a więc nie potrzebujemy mieć ich bardzo dużo
• szybkość schnięcia
• wpięty napkami wkład nie przesunie się choćby przy ruchliwym dziecku
• są bardzo wygodne w użyciu – przygotowane wcześniej są łatwe do założenia choćby dla osoby, która nie ma wprawy w użytkowaniu pieluszek wielorazowych (np. niania, babcia).

Wady systemu SIO

• producenci stosują różne rodzaje napek i różny ich rozstaw, co powoduje, iż raczej możemy do danego otulacza używać tylko wkładów tego samego producenta – tracimy więc na uniwersalności
• wkłady do otulaczy SIO to zwykle krótkie wkłady, a więc takie, które są przeznaczone dla dzieci siusiających stosunkowo niedużo. Nie możemy też regulować ich długości, więc co jakiś czas będzie konieczna wymiana wkładów na kolejny rozmiar.

Pieluszka AIO to przede wszystkim wygoda

AIO, czyli All In One to pielucha wygodna dla tych co nie lubią się zastanawiać, który dzisiaj wkład użyć i gdzie on się zapodział. Pieluszka ta posiada zewnętrzną warstwę z materiału PUL oraz wewnętrzną część chłonną. Obie części są ze sobą zszyte na stałe. Część chłonna to bardzo często długi jęzor (lub dwa jęzory), który możemy poskładać według potrzeb. Pieluszki AIO są wygodne gdy przewijać dziecko ma ktoś mało rozeznany w temacie pieluch wielorazowych.

W praktyce: gdy zdejmiemy zmoczoną pieluszkę, wyciągamy poskładane w niej jęzory i wrzucamy do kosza na pranie – takie „po użyciu wyrzucić”, ale do prania, a nie na śmietnik. Mówi się, iż AIO to taki “wielorazowy pampers”

Zalety systemu AIO

• wkład jest zszyty z otulaczem – nie musimy kupować go oddzielnie i zastanawiać się którego użyć,
• łatwość w korzystaniu choćby przez osoby, które na co dzień nie mają kontaktu z wielorazówkami (babcia, niania, pani w żłobku itd.).

Wady systemu AIO

• wysoka cena w porównaniu z innymi opcjami
• pieluszka stosunkowo długo schnie po praniu
• nie mamy możliwości ponownego użycia części izolującej wilgoć wymieniając sam wkład – musimy więc mieć takich pieluszek odpowiednio dużo
• jesteśmy “skazani” na to jaką chłonność pieluszki przewidział dany producent. Może być tak, iż dane AIO sprawdza nam się na pewnym etapie rewelacyjnie, ale za np. pół roku, gdy dziecko siusia więcej, przestaje już być wystarczające. Oczywiście jest zawsze możliwość dołożenia dodatkowego boostera, no ale wtedy to już nie jest takie do końca All in One…

AI3 – nowy system pieluchowania na polskim rynku

AI3, czyli All in 3 to system, który w Polsce (przynajmniej na moment, w którym to piszę) nie pozostało zbyt popularny. Cieszy się jednak popularnością w innych krajach. Pieluszki AI3 składają się z:

• bawełnianej warstwy zewnętrznej
• wpinanej dzięki napek rynienki wykonanej z PULu, w której umieszczamy wkład
• wkładu chłonnego.

Są to pieluszki rozmiarowe (nie posiadają regulacji na długość), zapinane dzięki rzepów. Wpinka PUL przytrzymuje wkład we adekwatnym miejscu oraz chroni przed przedostawaniem się wilgoci na bawełnianą część zewnętrzną. Pełni też rolę „burty” chroniącej przed wyciekiem kupki.

Zalety systemu AI3:

• łatwy w zakładaniu, dobry wybór dla początkujących rodziców czy też np. do żłobka
• uniwersalność – we wpince możemy umieszczać różnego rodzaju wkłady chłonne w zależności od potrzeb w danym momencie
• mniejsza ilość prania czy rzeczy do zabrania np. na spacer – bawełnianej osłonki możemy używać wielokrotnie o ile się nie zabrudziła (piorąc częściej jedynie wpinkę i wkład, choć tej pierwszej również możemy użyć więcej razy zanim zostanie wyprana)
• dzięki braku klasycznych gumek pomaga unikać odcisków na skórze dziecka.

Wady systemu AI3:

• są to pieluszki rozmiarowe, więc kilkukrotnie będzie konieczność zmiany rozmiaru w trakcie całego okresu pieluchowania, co również generuje większe koszty
• zapięcie na rzep powoduje, iż niektóre starsze dzieci same sobie rozpinają pieluszkę (niekoniecznie wtedy kiedy powinny).

Formowanka (pielucha formowana) – nocny rodzaj pieluchy

Pieluszka w całości uszyta z materiału, który chłonie. Popularne materiały, z których szyje się takie pieluszki to frota bambusowa, welur bambusowy, bawełna lub inne. Pieluszka ma regulację rozmiaru w pionie i w poziomie. Możliwy sposób zapinania na napki, rzepy lub troczki. Jest najbardziej chłonną opcją wśród pieluszek wielorazowych.

W praktyce: to pieluszki wybierane najczęściej na noc lub na dłuższe wyjścia poza dom. Na taką pieluszkę, musimy założyć coś co ochroni ubranko przed zmoczeniem. Może to być otulacz choć wygodniejszą opcją będą gatki lub longi. Zmoczoną formowankę wrzucamy do kosza na pranie a wełniane gatki wietrzymy i wieczorem możemy ponownie użyć.

Zalety formowanki

• bardzo duża chłonność takiej pieluszki;
• wygodna w użyciu na noc w połączeniu z gatkami lub longami wełnianymi;
• możliwość regulacji rozmiaru.

Wady formowanki

• dosyć długo schnie po praniu;
• dosyć wysoka cena.

Gatki/longi – idealne na formowankę

Gatki i longi to specjalne spodenki uszyte z myślą o pieluchowaniu wielorazowym. Gatki są odpowiednikiem krótkich spodenek, natomiast longi mają długie nogawki. Podobnie jak otulacze – mogą być uszyte z wełny lub z PULu. Pełnią taką samą funkcję jak otulacze, jednak nie posiadają systemu regulacji (najczęściej występują w rozmiarach: NB, S, M, L, XL).

Gatki i longi są bardzo popularnym wyborem jeżeli chodzi o pieluchowanie nocne, choć wielu rodziców lubi używać ich również w dzień. Większość osób wybiera na noc wersję wełnianą ze względu na lepsze izolowanie wilgoci

Ponieważ gatki i longi nie przylegają tak ściśle do ciała jak otulacz, należy je łączyć z takimi częściami chłonnymi, które same trzymają się na pupie dziecka, np. z formowanką, tetrą spiętą na dziecku, prefoldem spiętym na dzieku, preflatem.

W praktyce: po nocy gatki lub longi rozwieszamy na sznurku, a mokrą tetrę lub formowankę dajemy do kosza na pranie. Wieczorem gatki są ponownie gotowe do użycia. Tak samo jak otulacze wełniane wymagają prania co 2-3 tygodnie oraz kuracji lanolinowej.

Zalety gatek/longów:

• są łatwe w zakładaniu jak spodenki
• dzięki temu, iż nie posiadają gumek w pachwinkach są lepszą opcją do stosowania z formowankami niż otulacze (umożliwiają uniknięcie sytuacji podwójnych napek i gumek)
• są świetnym wyborem dla dzieci, którym pieluszki z gumkami za mocno się odciskają
• są stosunkowo tanie (jeżeli wybierzemy gatki PUL lub gatki z wełny recyklingowej)
• tak samo jak w przypadku otulaczy – możemy ich użyć wielokrotnie bez konieczności prania (w przypadku gatek PUL zwykle maksymalnie kilka razy, w przypadku wełny znacznie większą ilość razy)
• możemy zaoszczędzić na spodenkach – latem gatki zastąpią krótkie spodenki, a na chłodniejsze dni zamiast spodenek możesz ubrać dziecku longi.

Wady gatek/longów:

• nie mają regulacji rozmiaru, więc jak dziecko wyrośnie potrzebuje większego rozmiaru
• w przypadku wersji wełnianej – stosunkowo długi czas schnięcia oraz konieczność lanolinowania co jakiś czas
• nie możemy ich użyć z dowolnym wkładem chłonnym, a jedynie z tym, co samo trzyma się na pupie dziecka.

Mam nadzieję, iż przedstawiona wiedza o pieluchach wielorazowych pomoże w podjęciu decyzji o takim sposobie pieluchowania dziecka.

Może Cię zainteresować również nasz quiz, za pomocą którego dowiesz się jaki rodzaj pieluszek wielorazowych będzie dla Ciebie dobrym wyborem: