Zamierzenia dydaktyczno – wychowawcze:
– sprawne łączenie słowa mówionego z ruchem
-doskonalenie poziomu graficznego rysunków
– osłuchanie z poprawnym akcentem i melodią języka
– wzbogacenie wiadomości n/t wyglądu i trybu życia dinozaurów,
– rozwijanie wrażliwości na kształty
– wzbogacenie wiadomości z zakresu prehistorii
-rozwijanie spostrzegawczości i pamięci wzrokowej
-dokładność i precyzja w łączeniu elementów dzięki kleju
– rozwijanie spostrzegawczości wzrokowej
-podporządkowanie się regułom gry
-zacieśnianie więzi koleżeńskich
-zaznajomienie z tekstem i melodią piosenki
-rozwijanie umiejętności wyrażania muzyki ruchem
-zwracanie uwagi na prawidłową wymowę i intonację
Wierszyk ,,Dinozaury’’
Dinozaury to takie stworzenia,
których już od dawna na świecie nie ma.
Niektóre były duże, wielkości wieżowca,
a inne małe, na przykład jak owca.
Drapieżny tyranozaur był groźny szalenie,
jego się bało każde stworzenie.
Jak szedł to wokół ziemia drżała,
siał pośród zwierząt strachu bez mała.
Największe były brontozaury chyba,
ich szyje sięgały prawie do nieba.
Skubały listki z koron drzew,
smakował im także mały krzew.
Pterozaury to gady, które latały,
one naszym ptakom początek dały.
Diplodoki to gady pływające,
ich rozmiary były imponujące.
Dinozaury wyginęły miliony lat temu
i do dzisiaj nie wiemy czemu.
Piosenka „Dinozaur w szafce”
Dziś w przedszkolu, w szafce Oli coś tupało, coś szurało, coś syczało.
Gdy ją pani otworzyła, coś wypadło i od razu kapcie Oli zjadło.
Ref.: Kto polubi dinozaura, dinusia dzidziusia?
Malutki jest i zgubił się swej mamie. Kto pogłaska go po głowie i bajkę opowie?
Kto dinozaurem dziś się zajmie?
- Biega Dino po dywanie, paszczą kłapie, za ubranka dzieci łapie!
Ale dzieci się nie boją dinozaura, pani choćby nosek mu wytarła!
Ref.: Kto polubi…
III. Usiadł Dino przy stoliku głodny taki! Połknął książkę, dwa mazaki.
Pogryzł zeszyt i pochrupał wszystkie kredki, a na koniec Majce zjadł skarpetki!
Ref.:Kto polubi…
- Po spacerze wszystkie dzieci go szukały, ale zniknął Dinuś mały…
Pewnie mama go znalazła i zabrała. Cała nasza grupa posmutniała.
Ref.: Kto polubi…
