Wierni pożegnali ks. prałata Wolfganga Globischa

Fot.: Radio Doxa

Msza św. pogrzebowa została odprawiona dziś (05.01) przed południem w kościele pw. Niepokalanego Serca Maryi w Kolonowskiem. Bezpośrednio po Eucharystii ciało księdza spoczęło na cmentarzu parafialnym.

====

Urodził się 23 I 1933 r. w Zakrzowie k. Opola w rodzinie rolniczej Pawła i Małgorzaty zd. Habicht. Uczęszczał początkowo do szkoły podstawowej w Zakrzowie i Opolu, jednak z powodu działań wojennych znalazł się z rodzicami w Wierzchu – rodzinnej miejscowości jego ojca. Po wojnie rodzice znaleźli posadę w klasztorze sióstr elżbietanek w Czarnowąsach i przeprowadzili się do tej miejscowości. W Czarnowąsach ukończył szkołę podstawową, a następnie kontynuował naukę w Niższym Seminarium Duchownym w Nysie (ostatnia klasa w Opolu), gdzie uzyskał w 1951 r. świadectwo dojrzałości. Po maturze wstąpił do Wyższego Seminarium Duchownego w Nysie. Święcenia kapłańskie przyjął 17 VI 1956 r. z rąk biskupa częstochowskiego Zdzisława Golińskiego w katedrze opolskiej. Po święceniach był wikariuszem w parafiach: św. Jana Ewangelisty w Paczkowie (1956-1957), św. Anny w Krzyżanowicach (1957-1958), św. Mikołaja w Pyskowicach (1958-1959) i w parafii NSPJ w Raciborzu (1959-1960). W latach 1960-1974 był proboszczem parafii NSPJ w Wawelnie, a od 1974 do 2003 r. – parafii Niepokalanego Serca Maryi w Kolonowskiem. W latach 1983-1985 pełnił również funkcję wicedziekana, a następnie (1985-1990) dziekana dekanatu Dobrodzień. W latach 1967-1978 był diecezjalnym duszpasterzem ministrantów. Od 2003 roku przez wiele lat rezydował w parafii Matki Boskiej Fatimskiej w Opolu-Grudzicach. W 2010 roku przeszedł na emeryturę.

Już w pierwszych latach kapłaństwa angażował się w proces pojednania polsko-niemieckiego, współpracując z ruchem młodych niemieckich katolików Znaki Pokuty. Jako proboszcz w Wawelnie zainicjował działające do dzisiaj w diecezji opolskiej dzieło kolędników misyjnych. Po upadku komunizmu zaangażował się w tworzenie struktur i dzieł Caritas Diecezji Opolskiej, której był wicedyrektorem. Był m.in. twórcą Centralnej Polsko-Niemieckiej Biblioteki Caritas im. Josepha Eichendorffa w Opolu i jej dyrektorem (została poświęcona w 2000 roku). Stworzył sieć „bibliobusów” – autobusów z książkami, który dostarczał osobom zainteresowanym literaturę polską i niemiecką. Tworzył również struktury duszpasterstwa mniejszości. Od 1990 roku przez 20 lat pełnił funkcję duszpasterza mniejszości narodowych i etnicznych diecezji opolskiej. Zainicjował powstanie biuletynu „Die Heimatkirche”, dwujęzycznej „Drogi do nieba”, śpiewnika „Głos serca” i chorału dla organistów. Był pomysłodawcą Pielgrzymki Narodów do Zlatych Hor i wieloletnim organizatorem Pielgrzymki Mniejszości Narodowych i Etnicznych na Górę Świętej Anny. Jest autorem kilku publikacji historycznych, m.in. „Z dziejów Wspólnoty Parafialnej i kościoła w Kolonowskiem. 50-lecie poświęcenia świątyni” (2004), „Wczoraj i dziś Parafii Wierzch” (2016), „Dzieje parafii: Wawelno, Prądy, Siedliska, Sosnówka” (2017), „Opolski męczennik, ks. Georg Hertel. Świadek wiary i miłości” (2019), „Przedziwne są Drogi Pańskie. Biblioteki Caritas 1989-2010” (2021).

Biskup Opolski nadał mu w 1976 r. tytuł dziekana honorowego, a w 1990 r. radcy duchownego. W 2006 r. został uhonorowany tytułem kapelana Jego Świątobliwości. W roku 2010 otrzymał od prezydenta Niemiec Złoty Krzyż Zasługi I Klasy Republiki Federalnej Niemiec, a w roku 2011 – od prezydenta RP – Złoty Krzyż Zasługi.

Zmarł 31 XII 2023 r. w Domu Księży Emerytów w Opolu.

GALERIA: