Różnie można oceniać pomysły i działania Barbary Nowackiej. Ale w jednym trzeba przyznać jej rację. Gdy dziennikarze pytali ją, dlaczego nie chce wprowadzić zakazu używania telefonów w szkołach, stwierdziła, iż to nie rozwiąże problemu, bo to nie szkoła jest tym miejscem, w którym dzieci spędzają najwięcej czasu przed ekranami.
Scrollowanie zamiast zabawy. Już pięciolatki są uzależnione od telefonów
To prawda. A najlepszym dowodem są najnowsze badania CBOS, z których wynika, iż ze telefona, tabletu czy komputera regularnie korzysta 38 proc. dzieci w wieku poniżej pięciu lat. Regularnie, czyli codziennie i to przez godzinę.
Gdzie te trzylatki, czterolatki i pięciolatki korzystają ze telefonów? No nie w szkole, bo do szkoły jeszcze nie chodzą. W przedszkolach mają zakaz. Wychodzi więc na to, iż na siedzenie przed ekranami przez dwie godziny każdego dnia pozwalają im rodzice w domu.
Do czego prowadzi ten nawyk, łatwo się domyślić. Im starsze dzieci, tym wyższy odsetek tych, które już nie potrafią żyć bez telefonu czy tabletu. Jak podaje CBOS, wśród dzieci w wieku 5-7 lat z elektroniki korzysta 84 proc. dzieci, a w grupie od 8 do 11 lat aż 96 proc.
Wraz z wiekiem wydłuża się też czas spędzany z telefonem w ręku. Trzy- i czterolatki siedzą przed ekranem około godziny każdego dnia, dzieci w wieku 5–7 lat już ponad godzinę, a te w wieku 8-11 lat już dwie godziny. Potem ten czas jest coraz dłuższy, a w przypadku 17- i 18-latków wynosi ponad cztery godziny. Każdego dnia.
Smartfony królują na wsiach
Badanie CBOS pokazało bardzo ciekawą zależność.
Okazuje się, iż telefony są częściej i dłużej używane przez dzieci z mniej zamożnych rodzin i te mieszkające na wsi.
Więcej czasu przed ekranami spędzają też dzieci, które mieszkają tylko z jednym rodzicem.
To może oznaczać, iż dla dzieci z mniej zamożnych rodzin telefony są sposobem na nudę, źródłem rozrywki, bo na inną po prostu ich nie stać. Spory wpływ może mieć też to, ile czasu i uwagi poświęcają dziecku rodzice, skoro częściej po telefony sięgają maluchy wychowywane jedynie przez mamę czy tatę.
Wyniki badania na pewno są sygnałem ostrzegawczym dla wszystkich rodziców. Zakaz telefonów w szkołach naprawdę niczego nie zmieni, choćby jeżeli będzie arcyrygorystyczny. W szkole dzieci mają co robić, po telefon sięgną najwyżej na przerwie, a to raptem parę minut. "Normę" 2-3 godzin dziennie wyrabiają w domu.
Jeśli więc ktoś ma powstrzymać epidemię smartwicy, to nie ministra Nowacka, nie dyrektorzy szkół czy nauczyciele. Najwięcej możemy zrobić my, rodzice. Tylko, jak widać, kiepsko nam to wychodzi.
