6 nieoczywistych znaków, iż dziecko jest wysoko wrażliwe. Nr 3 zaskakuje rodziców

mamadu.pl 9 godzin temu
Twoje dziecko zakrywa uszy, gdy jest głośno, nie znosi metek w ubraniach, a emocje przeżywa na 110 proc.? To mogą być sygnały wysokiej wrażliwości. Zobacz, co to oznacza i jak wspierać dziecko, które odczuwa świat intensywniej niż inni.


Wysoka wrażliwość zmysłów u dziecka


Czy twoje dziecko reaguje intensywniej na hałasy, emocje i codzienne zmiany? Może być jednym z tych 15-20 proc. dzieci, które są wysoko wrażliwe i bardzo łatwo ulegają przebodźcowaniu.

To nie wada ani problem do "naprawienia", ale cecha temperamentu, która – odpowiednio zaopiekowana – staje się ogromną siłą. Wysoko wrażliwe dzieci (WWD) czują mocniej, zauważają więcej, są niezwykle życzliwe i empatyczne, ale też łatwiej się przytłaczają. A ich potrzeby bywają bardzo specyficzne.

Oto 6 sygnałów, iż Twoje dziecko może być wysoko wrażliwe – i podpowiedzi, jak możesz je wspierać.

1. Drobiazgi, które przerastają


Twoje dziecko zakrywa uszy, gdy ktoś włącza odkurzacz? Narzeka na metki w ubraniach, nie lubi intensywnych zapachów, a jasne światło je męczy? Dzieci wysoko wrażliwe mają bardziej czuły układ nerwowy – odbierają bodźce silniej i głębiej. To, co dla innych dzieci jest tylko tłem, dla nich może być nie do zniesienia.

Co możesz zrobić: zadbaj o otoczenie – miękkie ubrania bez metek, spokojne, ciche przestrzenie, opcję przerwy. I przede wszystkim: nie mów "nie przesadzaj", tylko "widzę, iż to dla ciebie trudne".

2. Potrzebują więcej czasu, by się odnaleźć


Nowe miejsca, ludzie, sytuacje – dla WWO to nie ekscytująca przygoda, tylko stres. Wolą najpierw popatrzeć z boku, zanim się włączą. To nie nieśmiałość, a raczej ostrożność, wynikająca z potrzeby bezpieczeństwa.

Pozwól im działać w swoim tempie. Nie zmuszaj do witania się ze wszystkimi obcymi, śpiewania na środku sali (np. w przedszkolu) czy podchodzenia do dzieci. Daj im przestrzeń – to najlepsza metoda.

3. Ich emocje eksplodują nagle i mocno


To ten punkt, który zaskakuje wielu rodziców. Bo może myślisz: "skoro jest wrażliwy, to raczej spokojny". Tymczasem dzieci wysoko wrażliwe potrafią mieć bardzo intensywne napady złości, płaczu czy frustracji.

Czują więcej, głębiej, dłużej – więc i ich reakcje bywają silniejsze, gdy skumuluje się w nich za dużo odczuć. Z pomocą może przyjść przede wszystkim regulacja: odpoczynek, odpowiednia ilość snu, jedzenie.

I narzędzia: nauka oddychania, wyciszające rytuały, bezpieczne miejsce w domu, do którego dziecko może sobie pójść, kiedy czuje, iż ma na sobie już "zbyt dużo". Nie karz go za wybuchy emocji, tylko bądź blisko. Wtedy uczysz je, iż emocje są ok – i iż można się z nimi oswoić.

4. Niespodzianki to dla nich nie zawsze radość


Nawet pozytywne zmiany – urodzinowy gość, głośne bicie braw po występie – potrafią WWO mocno rozregulować. Takie osoby lubią wiedzieć, co się wydarzy. Przewidywalność to ich koło ratunkowe.

Dlatego uprzedzaj, tłumacz, zapowiadaj i rozmawiaj. Zanim zrobisz niespodziankę, zastanów się, czy twoje dziecko będzie się z niej cieszyć.

5. Chłoną emocje jak gąbka


Gdy masz trudniejszy dzień, twoje dziecko to czuje. Gdy jesteś spięta, ono też się napina. WWO łatwo "przejmują" nastroje innych – choćby jeżeli nikt nic przy nich nie mówi, one to wyczuwają.

Rozmawiaj z dzieckiem i opowiadaj mu o tym, co się dzieje. Ucz granic: iż można współczuć, ale nie trzeba nosić w sobie cudzych emocji. To piękna lekcja empatii – z ochroną siebie w tle.

6. Widzą rzeczy, które umykają innym


Dzieci wysoko wrażliwe dostrzegają drobiazgi: iż przeczytałaś zdanie inaczej niż zwykle, iż zmieniłaś ton głosu, iż ktoś jest smutny, choć się uśmiecha. Są uważne, spostrzegawcze i czujne.

Nie bagatelizuj ich obserwacji. Zamiast "to nic takiego", powiedz "dobrze, iż to zauważyłeś". Dzięki temu uczą się ufać sobie i swojej intuicji i nie zarzucają sobie, iż są za bardzo wrażliwe.

Bycie rodzicem wysoko wrażliwego dziecka to wyzwanie, ale też ogromna szansa. Na bliskość, świadomość, na naukę innego rytmu życia. Te dzieci nie są "za bardzo", trzeba tylko nauczyć się z nimi współpracować.

Źródło: huffpost.com


Idź do oryginalnego materiału