ADHD w liczbach. Dane są naprawdę zaskakujące

ADHD jest zaburzeniem neurorozwojowym, czyli zaburzeniem rozwoju układu nerwowego, szczególnie tzw. funkcji wykonawczych. Utrudnia wykonywanie zadań, które nie są natychmiastowe, które wymagają jakiegoś celu, wyciszenia, skupienia i koncentracji. Dr. Tomasz Kowalczyk, w rozmowie Kafka 15 Małgosi Ohme na kanale Youtube, wymienia kilka zaskakujących danych na temat ADHD.

ADHD w liczbach

Statystyki, dane, liczby – to one zwróciły naszą szczególną uwagę.

• Jeden z najwybitniejszych amerykańskich specjalistów od ADHD twierdzi, iż 95 proc. osób z ADHD walczy z czterema trudnościami. Pierwszą trudnością jest wyciszenie się, drugą jest problem z organizacją zadań. Trzecim problemem jest gubienie rzeczy niezbędnych do rozwiązywania tych zadań, np. rutynowe zapominanie o zabieraniu cyrkla do szkoły. Czwartą trudnością jest poczucie ciągłego rozproszenia.

• Niezwykła w ADHD jest skala. Każdy może zgubić klucz do domu czy czegoś szukać. Jednak osoby z zaburzeniem robią to 20-30 razy częściej.

• Kolejną trudnością związaną z ADHD u 80 proc. osób jest przewlekły stres.

• Osoby z ADHD często deklarują, iż wstają rano z łóżka, odłączają się do ładowarki i już mają 80 proc. baterii, a nie 100 proc., a przed nimi jeszcze „tylko” reszta dnia. Każda nudna czynność kosztuje 10-15 proc. o ile taka osoba wraca do domu po szkole, po pracy i już jest lekko wyczerpana, ma te 20-30 proc. baterii, a przed nią jeszcze zadania domowe, albo prace domowe, to pojawia się desperacja.

• Inteligencja może doskonale maskować objawy. Średni wiek diagnozy ADHD wynosi około 31 lat. Średni iloraz inteligencji u tych osób to 125 (bez leków). jeżeli taka osoba się podleczy, to iloraz inteligencji podnosi się o 10.

• Funkcje wykonawcze u osób z ADHD nie są zupełnie ograniczone, one się rozwijają trochę wolniej – o 30 proc. wolniej. Przykładowo, dziecko dziesięcioletnie ma funkcje wykonawcze dziecka siedmioletniego, ale jest w klasie odpowiednio dla dzieci dziesięcioletnich, Kiedy mózg kończy swój rozwój, około 30 roku życia, funkcje wykonawcze u osoby z zaburzeniem są na poziomie osoby mniej więcej 21-letniej.

• 80 proc. osób z ADHD w pewnym momencie walczy z dodatkowymi problemami, wynikającymi najczęściej z przebytego stresu.

• 85 proc. osób doświadcza bardzo dobrej reakcji na leki. Przy czym u 70 proc. osób możemy osiągnąć remisję, co oznacza, iż taka osoba zachowuje się i żyje trochę jak osoba bez zaburzenia.

• Za pomocą leków na ADHD możemy przywrócić do normy poziom dopaminy, dzięki czemu osoba z zaburzeniem ma normalną możliwość skupienia się. jeżeli leki te stosujemy prawidłowo, to nie mają one adekwatności dopingujących. One nie sprawiają, iż taka osoba ma 200-300 proc. swoich możliwości. Ona wraca do mniej więcej 90-100 proc. swoich normalnych możliwości, takich, jakie mają inni ludzie.

• Skuteczności leczenia ADHD jest fenomenalna. Najlepsza w całej psychiatrii. Jednak badanie przeprowadzone w Ameryce dowodzi, iż po 9 miesiącach, mimo skuteczności leczenia, 13 proc. osób kontynuuje leczenie.

• Mimo dużego wsparcia nauczycieli, łagodniejszego traktowania, psychoedukacji dzieci, rodzica, nauczyciela, 85 proc. dzieci potrzebuje wsparcia farmakologicznego z powodu narastającej trudności w relacjach z rówieśnikami, zaległości w nauce, stresu, używania substancji psychoaktywnych.

• 1/3 osób z borderline ma bardzo silne cechy ADHD, które są nieleczone.

• Mniej więcej 1/3 osób z ADHD ma cechy spektrum autyzmu i mniej więcej prawie połowa osób ze spektrum może mieć cechy ADHD.

• Dzieci z ADHD trzykrotnie częściej doświadczają odrzucenia rówieśniczego, mają trzykrotnie więcej problemów z rówieśnikami i doświadczają samotności.

Zobacz także: 5 mitów dotyczących ADHD. Nie powielaj ich nigdy więcej