Rodzice powinni współpracować z nauczycielami
Współpraca rodziców z nauczycielami to fundament sukcesu edukacyjnego dzieci, ale też jeden z istotnych elementów ich prawidłowego rozwoju w ogóle. Im lepsza relacja i zrozumienie między rodzicami a szkołą, tym większa szansa, iż dziecko będzie się rozwijało w poczuciu wsparcia i bezpieczeństwa.
Niestety, wiele codziennych zachowań rodziców nieświadomie utrudnia nauczycielom ich pracę, a dzieciom naukę. Oto 11 rzeczy, które pedagodzy chcieliby, aby rodzice przestali robić, by partnerstwo na linii dom-szkoła przynosiło pozytywne efekty.
1. Kwestionowanie zasad i konsekwencji
Nauczyciele wprowadzają zasady w klasie i są w nich konsekwentni po to, aby dzieci uczyły się odpowiedzialności. Gdy rodzic od razu interweniuje, kwestionując decyzje pedagoga, np. w sprawie oceny za pracę czy zachowanie, dziecko otrzymuje sprzeczne sygnały.
Skutkiem jest dezorientacja i poczucie, iż reguły można omijać. Zamiast tego warto rozmawiać z nauczycielem w spokojny, konstruktywny sposób i pokazywać dziecku, iż konsekwencje są naturalną częścią nauki.
2. Przyspieszanie procesu nauki
Wielu rodziców koncentruje się na wynikach i tempie rozwoju (stresując się np. tym, iż rówieśnicy coś już potrafią, a nasze dziecko nie), zamiast na zrozumieniu materiału. Efekt? Dzieci czują presję, a nie mają solidnej wiedzy z takiego podstawowego zakresu. Nauczyciele proszą: pozwólmy dzieciom poznawać, eksperymentować, popełniać błędy i powtarzać materiał. To klucz do trwałego przyswajania wiedzy.
3. Robienie wszystkiego za dziecko
Pomaganie i wspieranie to jedno, ale wyręczanie – coś zupełnie innego. Gdy rodzice odrabiają zadania domowe lub pakują plecak za dziecko, odbierają mu poczucie odpowiedzialności i samodzielności. To właśnie przez obowiązki domowe dzieci uczą się organizacji, wytrwałości i wiary we własne możliwości.
4. Brak czasu w odpoczynek
Dzieci potrzebują regeneracji. Nadmiar zajęć pozaszkolnych, korepetycje i brak odpowiedniej liczby godzin na sen sprawiają, iż dziecko przychodzi do szkoły zmęczone i niezdolne do pracy, bo brakuje mu koncentracji. Odpoczynek, zabawa i czas z rodziną są równie ważne, co nauka.
5. Brak rutyny – to prawdziwa katastrofa
Brak regularnych godzin snu, nieregularne posiłki czy chaos w codziennych obowiązkach negatywnie wpływają na rozwój dziecka. Dzieci potrzebują przewidywalności: stałe godziny wstawania, odrabiania lekcji, posiłków i snu tworzą stabilne ramy, które pozwalają im funkcjonować w szkole i w domu.
Zasady i rutyna dają im poczucie bezpieczeństwa. Brak regularności to dla nauczyciela prawdziwe wyzwanie – zamiast współpracować, walczy z dzieckiem niewyspanym, rozkojarzonym i rozbrykanym.
6. Ratowanie dziecka przed porażką
Dzieci muszą doświadczać niepowodzeń, by uczyć się odporności i samodzielności. jeżeli rodzice natychmiast rozwiązują problem za dziecko lub podpowiadają gotowe rozwiązania problemów, uczą go zależności od dorosłego i strachu przed wyzwaniami. Nauczyciele proszą: pozwólmy dzieciom próbować, popełniać błędy i szukać rozwiązań samodzielnie.
7. Nieodpowiednia komunikacja z nauczycielami
Kontakt z pedagogiem powinien być spokojny, merytoryczny i w ustalonych godzinach. Nocne wiadomości pełne frustracji czy krytyka innych dzieci nie pomagają nikomu. Lepiej regularnie pytać o postępy dziecka i informować nauczyciela o ważnych sprawach z życia rodzinnego, bo często prywatne sprawy mają ogromny wpływ na samopoczucie i naukę dziecka w szkole.
8. Negatywne nastawienie
Dzieci obserwują, jak rodzice odnoszą się do nauki i nauczycieli. Negatywne komentarze typu "ta szkoła niczego nie uczy" czy "sport nie jest dla ciebie" zniechęcają do wysiłku i starania się. Warto modelować postawę otwartości, ciekawości i szacunku dla edukacji i być neutralnym w wyrażaniu się o szkole czy nauczycielach.
9. Nadmierne skupienie na ocenach
Gdy rodzic pyta tylko o wyniki, dziecko zaczyna mieć poczucie, iż liczy się wyłącznie sukces, a nie proces przyswajania wiedzy. Lepiej koncentrować się na tym, czego dziecko się nauczyło, jakie umiejętności rozwija i jak radzi sobie z trudnościami.
10. Ciągłe powtarzanie tych samych przekonań, które nas ograniczają
Jeśli rodzice powtarzają, iż dziecko "nie "jest orłem z matematyki" czy "nie ma talentu do języków", uczeń zaczyna również myśleć tak samo o sobie i mówi o własnych ograniczeniach. Wspieranie nastawienia na rozwój – "spróbujmy jeszcze raz, zobaczymy, czy ci się uda" – daje motywację i wiarę we własne możliwości.
11. Oczekiwanie, iż nauczyciel zrobi wszystko
Nauczyciele są ekspertami w nauczaniu, ale nie mogą zastąpić rodzica w wychowaniu. Warto pamiętać, iż odpowiedzialność za wartości, emocje, dobre maniery i samodzielność dziecka ono wynosi głównie z domu. Tylko partnerskie podejście – rodzica i nauczyciela – pozwala na pełny rozwój dziecka.
Współpraca rodziców z nauczycielami to nie tylko formalność – to strategia na sukces dziecka. jeżeli rodzic potrafi zaufać nauczycielowi, wspierać rozwój dziecka i unika powyższych pułapek, szkoła stanie się miejscem nie tylko nauki, ale i budowania pewności siebie, samodzielności i pasji do odkrywania świata. Dobre relacje z pedagogami to inwestycja, która procentuje przez całe życie dziecka.
