Od tego czasu dzieci dzwonią do mnie codziennie, ale czuję, iż chodzi nie o troskę, a o spadek.

Barbara Nowak stała przy oknie, wpatrując się w zimowy, ponury podwórzec. W mieszkaniu panowała cisza, przerywana jedynie miarowym tykaniem zegara. Od dawna była na emeryturze, a jej myśli coraz częściej wracały do dorosłych już dzieci — dwóch córek i syna. Dziś były jej urodziny. Czy przyjdą ją odwiedzić? A może choć zadzwonią? Choć, szczerze mówiąc, […]