Połowa z nas ma bezpieczny styl przywiązania. Druga połowa problemy z budowaniem relacji

Według badań około 50% do 60% z nas ma bezpieczny styl przywiązania. Oznacza to, iż generalnie mamy dobry fundament do budowania zdrowych wartościowych relacji w życiu dorosłym. Pozostała część społeczeństwa co do zasady reprezentuje styl z innej kategorii, co oznacza uciekanie od bliskości, unikanie zaangażowania oraz brak umiejętności rozwiązywania problemów. Konsekwencje tego podziału są widoczne jak na dłoni.

Połowa z nas ma bezpieczny styl przywiązania. Druga połowa problemy z budowaniem relacji

Co to oznacza, iż styl jest bezpieczny?

Podział na style przywiązania budowane w relacji dziecko-rodzic pochodzą z prac Johna Bowlby’ego (1982) oraz badań Mary Ainsworth (1978, 1981). Badacze odkryli, iż więź budowana na pierwszym etapie życie ma bezpośredni wpływ na to, jak będzie wyglądać relacja danej osoby w życiu dorosłym. Dziecko przywiązuje się do dorosłego w naturalny sposób.

Podświadomym priorytetem dla niego decydującym o przetrwaniu w tym zakresie jest bezpieczeństwo i poczucie przynależności. To, w jaki sposób dorosły odpowiada na potrzeby dziecka, ma wpływ na to, jak dziecko widzi świat i siebie w nim.

Pierwsze miesiące życia decydują o tym, w jaki sposób dziecko odbiera emocje drugiej osoby, reguluje je i jak interpretuje bodźce przychodzące ze świata zewnętrznego.

Pierwsza więź dziecka wpływa na poczucie bezpieczeństwa, zaufanie i gotowość do późniejszego budowania relacji z innymi osobami.

Jeśli rodzic reaguje na płacz, na potrzebę bliskości, nosi, przytula, pociesza, jest punktem oparcia, dziecko kształtuje bezpieczny styl przywiązania. jeżeli natomiast mama czy tata raz są, innym razem nie, jednego dnia odpowiadają na wołanie, innego je ignorują, to styl przywiązania nie jest bezpieczny.

Wyróżnia się trzy style przywiązania:

• bezpieczny,
• lękowy (około 20% populacji)
• unikający (25% populacji)

Dlaczego to takie ważne?

Osoby, które wykształciły w okresie niemowlęcym bezpieczny styl przywiązania mają szczęśliwsze związki i bardziej satysfakcjonujące życie. Potrafią lepiej rozwiązywać problemy i rozstrzygać spory. Budują wokół siebie dobre grono osób, unikają relacji z jednostkami problematycznymi. Nie przyciągają do siebie jednostek trudnych.

To dość niesprawiedliwe, bo to, jaki mamy styl przywiązania nie zależy od nas. Jest uzależnione od tego, jakich rodziców mieliśmy jako małe dzieci. jeżeli nasi rodzice byli empatyczni, zaangażowani, dostępni fizycznie, reagowali na nasze potrzeby, nie zostawiali nas samych z problemami, mamy styl bezpieczny. Jednak jeżeli nasi rodzice byli chłodni, niekonsekwentni, działali w skrajnie różny sposób, raz byli obecni, innym razem odmawiali swojego wsparcia, kształtuje się w nas styl pozabezpieczny, co niestety utrudnia nam dalsze życie.

Osoby ze stylem bezpiecznym bowiem:

• są stałe w uczuciach,
• nie mają problemu z wyrażaniem emocji,
• wzbudzają zaufanie i sami mają zaufanie do życia,
• są elastyczne,
• dobrze odbierają emocje partnera,
• gotowe do wyjaśniania wszelkich problemów w związku.

Jak zachowują się osoby mające pozabezpieczny styl przywiązania?

Osoby mające pozabezpieczny styl przywiązania mają problemy z budowaniem relacji. Na przykład osoba ze stylem lękowym jest podejrzliwa i zazdrosna. Potrzebuje dużo bliskości, a choćby pełnej kontroli nad drugą osobą. jeżeli nie jest w relacji, czuje się wybrakowana, niepełna. Ma problem z jasnym komunikowaniem swoich potrzeb. Uważa, iż inne osoby powinny się domyślić, gdy ona czegoś potrzebuje lub ma z czymś problem. Ma tendencję do obrażania się i wybuchania.

Inaczej nieco zachowuje się osoba ze stylem unikającym. Znana jest ona z tego, iż wysyła skrajne sygnały. Z jednej strony zaangażowania, z drugiej całkowitej obojętności. Jest bardzo niezależna i mocno podkreśla swój obszar funkcjonowania oraz swoją wolność. Nie chce być w żaden sposób ograniczana. Nie umie jasno przedstawiać swoich racji, gdy się kłóci, najczęściej wychodzi, rzadziej wybucha. Ma nierealistyczny obraz związku, bardzo boi się zależności i bycia wykorzystaną przez drugą osobę. Z jednej strony chce być z kimś, z drugiej ma ogromne obawy z tym związane.

Dlaczego bezpieczny styl przywiązania jest tak ważny?

Bezpieczny styl przywiązania jest tak ważny, ponieważ pozwala budować szczęśliwe i stabilne relacje. Osoba mająca ten styl przywiązania jest bardziej optymistycznie nastawiona do życia i relacji, potrafi dobrze ocenić potrzeby partnera, nie ma tendencji do zrywania relacji, potrafi doceniać partnera, ale jednocześnie nie obarczać go nadmiernie. Ma jednocześnie swoje życie, swoją przestrzeń, ale i też umie żyć w parze. W dojrzały sposób radzi sobie z problemami.

Na szczęście raz utrwalony styl przywiązania można zmienić, wypracowując, choćby w życiu dorosłym, dobre mechanizmy budowania relacji. Jak to zrobić?

• Rozumieć i nazywać swoje emocje.
• Zwrócić uwagę na budowane przez siebie relacje.
• Poznać siebie.
• Czytać książki psychologiczne, wiele z nich pozwala przepracować problemy.
• Praktykować zmiany w codziennym życiu, uczyć się komunikacji i jasnego wyrażania swoich potrzeb.
• Udać się na terapię.