Emocje, które nie chcą zasnąć
Każdy rodzic zna ten wieczór: dziecko tańczy, skacze, śmieje się, a gdy nadchodzi pora snu, jego ciało wciąż żyje rytmem dnia. Rączki drgają, nóżki nie chcą się uspokoić, a w głowie wciąż kręci się muzyka. Dokładnie tak było z bohaterką bajki – Hanią.
Na ratunek przychodzi Lulka – postać z księżyca, która wprowadza dzieci do świata wyobraźni i spokoju. Tym razem przynosi ze sobą niezwykły przedmiot: kolorowy wiatraczek.
Wiatraczek pełen emocji
Każdy płatek wiatraka ma inny kolor i symbolizuje inną emocję:
żółty – radość,
czerwony – złość,
niebieski – smutek,
zielony – spokój.
Z każdym oddechem Hania uczy się, iż emocje mogą zatańczyć, a potem odpocząć. Razem z Lulką dmucha w wiatraczek i obserwuje, jak kolory wirują, łagodnieją, a w końcu znikają. To metafora wieczornego oswajania uczuć: można się zezłościć, zatęsknić, ucieszyć – a potem pozwolić tym emocjom zasnąć.
Bajka – ćwiczenie oddechowe dla dzieci
„Lulka i Kolorowy Wiatrak” to nie tylko bajka do słuchania. To też proste ćwiczenie oddechowe, które można powtarzać razem z dzieckiem. Rodzice dostają narzędzie, by pomóc maluchowi:
uspokoić ciało,
nazwać emocje,
wyciszyć się przed snem.
Psycholodzy podkreślają, iż świadomy oddech to jeden z najprostszych sposobów regulacji emocji u dzieci. Dzięki bajce maluchy uczą się tego w naturalny, zabawny sposób – przez metaforę kolorów i tańczącego wiatraczka.
Magia, która usypia
Na końcu bajki wszystkie emocje zasypiają. Wiatraczek zatrzymuje się, ciało Hani staje się miękkie jak kocyk, a jej oddech jest spokojny i równy. Lulka wraca na księżyc, a dziecko zasypia z uśmiechem.
„Lulka i Kolorowy Wiatrak” to historia, która pomaga dzieciom i rodzicom odnaleźć wieczorny spokój. To nie tylko dobranocka – to rytuał, który może stać się codzienną praktyką w każdym domu.
