Chemia równych szans czyli o praktykach zawodowych w branży chemicznej

euractiv.pl 17 godzin temu
Zdjęcie: https://www.euractiv.pl/section/praca-i-polityka-spoleczna/news/chemia-rownych-szans-czyli-o-praktykach-zawodowych-w-branzy-chemicznej/


Europejski Sojusz na rzecz Uczniów (EAfA) chce uczynić francuski przemysł chemiczny bardziej zrównoważonym, inkluzywnym i gotowym na transformację ekologiczną. Pytanie, czy ambitne zapowiedzi przekładają się na realne zmiany, czy pozostają jedynie w sferze deklaratywnej polityki wizerunkowej.

Przemysł chemiczny we Francji to fundament wielu gałęzi gospodarki – od produkcji leków, przez materiały budowlane, po nowoczesne technologie związane z transformacją energetyczną. Jednak ta siła opiera się na kompetencjach, które wymagają stałego uzupełniania i dostosowywania do zmieniających się potrzeb rynku.

France Chimie – jako organizacja współpracująca z władzami publicznymi – widzi w praktykach zawodowych narzędzie umożliwiające przygotowanie przyszłych pracowników do wyzwań cyfryzacji i dekarbonizacji. Złożone w ramach EAfA zobowiązanie zakłada wzrost liczby studentów odbywających praktyki w systemie Work-Study o 30 proc. do 2025 r., przy punkcie odniesienia wynoszącym 6 tys. umów z roku akademickiego 2020/2021.

Cel ten – przynajmniej w liczbach – został osiągnięty już w latach 2023–2024, kiedy rocznie podpisywano ponad 7,8 tys. umów. Wynik imponujący, ale rodzi pytania o jego jakość: czy wzrost liczby praktykantów idzie w parze z podnoszeniem kompetencji, czy jest jedynie wskaźnikiem ilościowym, spełniającym oczekiwania unijnych strategii zatrudnienia młodzieży?

Dekarbonizacja przez edukację – czy to wystarczy?

Jednym z filarów działań France Chimie jest projekt „DécarboChim”, tworzony wraz z Federacją Gay-Lussaca i Zgromadzeniem Szkół Technicznych. Zakłada on opracowanie ram kompetencyjnych dla dekarbonizacji francuskiego przemysłu chemicznego i wprowadzenie ich do programów szkoleniowych. Idea wydaje się spójna z kierunkami polityki UE – od Zielonego Ładu po akt w sprawie zrównoważonych produktów – ale kluczowa pozostaje skuteczność wdrożenia.

Czy samo kształcenie nowych kadr wystarczy, aby sektor chemiczny rzeczywiście ograniczył emisje? Brak informacji o równoległych mechanizmach wymuszających implementację zielonych technologii w zakładach chemicznych rodzi obawy, iż inicjatywa może pełnić raczej funkcję edukacyjnego dodatku niż narzędzia realnej transformacji.

Równość płci – sukces czy statystyka?

France Chimie podkreśla swoje osiągnięcia w obszarze równouprawnienia. Kobiety stanowią 40 proc. pracowników francuskiego przemysłu chemicznego, 54 proc. uczestników praktyk oraz 50 proc. studentów kierunków inżynieryjnych w 20 szkołach chemicznych. Organizacja prowadzi inicjatywy wizerunkowe, jak kampania „La chimie au féminin”, oraz współpracuje z fundacją CGénial, promującą naukę wśród młodzieży.

Dane wyglądają obiecująco, ale należy postawić pytanie, na ile są efektem systemowych działań sektora, a na ile odzwierciedleniem ogólnych trendów w edukacji wyższej. Równość w dostępie do praktyk nie zawsze przekłada się na równość w awansach i reprezentacji kobiet na stanowiskach decyzyjnych – obszar ten pozostaje niewystarczająco monitorowany.

Mobilność i cyfryzacja – potencjał i bariery

France Chimie angażuje się także w promowanie mobilności praktykantów poprzez Euro App Mobility Association, wspierając rozwój zasobów cyfrowych, takich jak branżowe e-learningi czy certyfikat umiejętności PIX. Tego typu inicjatywy odpowiadają na potrzebę umiędzynarodowienia kompetencji, zwłaszcza w sektorze o globalnym charakterze.

Jednak mobilność w praktyce napotyka bariery: ograniczenia językowe, brak uznawalności kwalifikacji między krajami czy nierówności w dostępie do finansowania staży zagranicznych. Czy działania France Chimie realnie je przełamują, czy jedynie wspierają tych, którzy i tak mieliby możliwość uczestnictwa w międzynarodowych programach?

Komunikacja i PR – narzędzie zmiany czy autopromocja?

Organizacja planuje szeroko promować swoje członkostwo w EAfA na stronie internetowej i w kanałach komunikacyjnych. Ma to zwiększyć świadomość znaczenia praktyk zawodowych i zachęcić inne podmioty do podobnych działań. Transparentna komunikacja jest potrzebna, ale w sektorze, w którym problem społecznej akceptacji często wynika z obaw środowiskowych i wypadków przemysłowych, działania wizerunkowe łatwo mogą zostać odebrane jako forma greenwashingu.

Prawdziwa weryfikacja skuteczności France Chimie nastąpi nie w kampaniach medialnych, ale w ocenie, czy jej programy edukacyjne przełożą się na trwałe zatrudnienie, innowacje środowiskowe i faktyczne otwarcie branży na różnorodność.

Przystąpienie France Chimie do EAfA pokazuje, iż przemysł chemiczny dostrzega znaczenie inwestycji w kadry, równość szans i dekarbonizację. Jednak najważniejsze pozostaje pytanie, czy jest to początek realnej transformacji sektora, czy też kolejny przykład deklaracji dostosowanych do unijnej retoryki bez głębokich zmian strukturalnych. Tylko bowiem proaktywna postawa przedsiębiorców może realnie zmienić rzeczywistość i przyczynić się do budowania nowoczesnego przemysłu w nowoczesnym świecie.

Idź do oryginalnego materiału