Stawianie dziecku granic i pozytywna dyscyplina są potrzebne do jego prawidłowego rozwoju. Rodzice maluchów, które są wysoko wrażliwe, często mają z tym problem, bo ich dzieci wszystko odczuwają intensywniej, a mama i tata nie chcą im zaszkodzić.
Rodzice dzieci WWO potrzebują konkretnej strategii w wychowaniu
Warto zacząć od tego, iż bycie wysoko wrażliwym to cecha, która nie sprawia, iż ktoś jest gorszy/lepszy. To część temperamentu, charakteru i osobowości, którą po prostu należy zaakceptować i nie starać się zmieniać. Zamiast tego warto dopasować się do specjalnych potrzeb dziecka. Jednak wychowywanie wrażliwego dziecka może stanowić pewne wyzwanie dla rodziców, zwłaszcza jeżeli chodzi o stawianie granic i współpracę rodzic-dziecko.
1. Zaakceptuj jego wrażliwość
Wysoka wrażliwość dziecka jest częścią jego temperamentu i nie da się tego zmienić. Zamiast postrzegać malucha jako płaczliwego i mało odpornego psychicznie, zwróć uwagę na jego mocne strony i potraktuj WWO jako dar. Należy pamiętać, iż to, co dla innych dzieci jest łatwe, twojemu dziecku może sprawiać trudność tylko dlatego, iż jest wrażliwsze niż jego rówieśnicy.
Nie zniechęcaj do przeżywania uczuć i emocji, bo takim zachowaniem sprawisz, iż dziecko zamknie się w sobie, nie będzie dzieliło się problemami, a być może to doprowadzi też do zaburzeń psychicznych. Kiedy będziecie w sytuacji, iż będziesz zmęczona i sfrustrowana wrażliwością dziecka, przypomnij sobie, iż dzięki niej jest też bardziej życzliwe, współczujące i empatyczne dla innych, co jest pozytywną cechą.
2. Daj czas na oddech i wyciszenie
WWO najczęściej czują się przebodźcowane po przebywaniu w tłumie, w jasno oświetlonych pomieszczeniach i miejscach, gdzie dużo się dzieje. Dla takiego dziecka ważne jest, aby się nie przeciążać i jeżeli spędziliście popołudnie w takim miejscu, później dziecko wysoko wrażliwe potrzebuje wyciszenia i regeneracji.
Ogranicz zajęcia pozalekcyjne i zapewnij dużo czasu wolnego w domu, w którym twoje wrażliwe dziecko czuje się bezpiecznie i może się zrelaksować. Warto też pomyśleć o miejscu, np. kąciku w pokoju, które będzie służyło wyciszeniu: może to być legowisko z koca i poduszek, w którym dziecko będzie czytać i oglądać książeczki, albo stolik z kredkami i kolorowankami, jeżeli dziecko lubi kolorować. Naucz malucha, by odpoczywał w tym miejscu wtedy, gdy czuje się przytłoczony.
3. Chwal wysiłki
Dzieci wysoko wrażliwe często potrzebują zachęty, by w coś się zaangażować. Chwal mądrze jego wysiłki, drogę dążenia do celu (a nie sam wynik końcowy). Dzieci, które są regularnie chwalone za starania, mają nie tylko większą motywację, ale również ich samoocena jest wyższa.
Dzieci WWO są też bardziej wrażliwe na emocje i uczucia innych, ważne jest też więc to, by chwalić je, jeżeli zachowały się w empatyczny sposób wobec kogoś. To im daje siłę i motywację do tego, by akceptować swoją wrażliwość, a nie uważać ją za wadę. Pokazuj mu także swoim zachowaniem, iż bycie życzliwym i współczującym jest dobre i ważne.
4. Naucz nazywania emocji
Małe dzieci, którymi czasem targają silne emocje, a dodatkowo są WWO (więc gwałtownie się przebodźcowują), czasem zachowują się w negatywny sposób i sprawdzają granice rodziców. Wszystko dlatego, iż być może nie wiedzą, skąd się biorą ich emocje i jak je nazwać. Warto w rozmowie z dzieckiem mówić: "Widzę, iż jesteś zmęczony po wizycie w sklepie, teraz czujesz złość. Może chcesz ją rozładować bieganiem? A może wolisz pobyć w swoim pokoju z książeczkami?".
Mali wrażliwcy muszą się nauczyć nazywania swoich emocji i radzenia sobie z nimi. Warto zwrócić uwagę na to, iż swoim zachowaniem dziecko zwykle pokazuje rodzicom, jak się czuje – to nie tak, iż jest "niegrzeczne", tylko jest przebodźcowane, zmęczone lub smutne.
5. Naucz rozwiązywania problemów
Kiedy już nauczycie się nazywania emocji, łatwiej wam będzie podjąć działania. Świadomość tego, jak reagować na wybuch emocji u dziecka WWO pomoże zniwelować stres. Posiadanie poczucia sprawczości – wiedza, iż mogą coś zrobić, żeby zmienić swoje samopoczucie – pomoże im w nabywaniu umiejętności rozwiązywania problemów. To wiedza, która przydaje się przez całe życie, nie tylko w sytuacjach związanych z emocjami i uczuciami.
